Βασ. Αναστασόπουλος

Προσοχή: όχι στο αν χρωστάει (περί αυτού δεν τίθεται καν ζήτημα), αλλά στο πόσα χρωστάει. Γιατί το χρέος είναι δεδομένο, απλά ποικίλλει από φορολογούμενο σε φορολογούμενο.

Είμαι σε θέση να γνωρίζω, όπως άλλωστε και όλοι μας, πολλούς ανθρώπους του μόχθου και του μεροκάματου, του καθημερινού αγώνα και της αδιάκοπης εργασίας, που, μέχρι πριν από λίγα χρόνια, ήταν νομοταγείς και συνεπέστατοι στις υποχρεώσεις τους προς την εφορία. Μέχρι που άρχισαν τα χαράτσια, η αύξηση των φορολογικών συντελεστών, η μείωση του αφορολόγητου ορίου...

Έτσι, όταν το δίλημμα που τέθηκε, ήταν «πληρώνω τα χρέη μου προς τις τράπεζες ή τις οφειλές μου προς την εφορία;», ήταν πολλοί εκείνοι που επέλεξαν να πράξουν το πρώτο. Κι όταν, ακόμα, το ερώτημα επανήλθε υπό τη μορφή «πληρώνω, για να βάλω φαγητό στο τραπέζι ή δίνω όσα έχω και δεν έχω στο κράτος;», τότε μια ακόμα πιο συντριπτική πλειοψηφία έκλινε προς την πρώτη επιλογή.

Την ώρα λοιπόν, που οι πολίτες «γονατίζουν» από τους φόρους, το υπουργείο Οικονομικών εντείνει -και καλά κάνει- το κυνήγι της φοροδιαφυγής. Το «non paper» του κ. Γιάννη Στουρνάρα προς τους εφοριακούς, που ήρθε στο φως της δημοσιότητας, ασφαλώς και κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση, ξεκαθαρίζοντας ότι οι έλεγχοι θα «αγγίξουν» ακόμα και τους... ανέγγιχτους.

Έχει όμως και αρκετά «θολά» σημεία. Η πάταξη της φοροδιαφυγής, για παράδειγμα, αφορά και στους λεγόμενους «μεγαλοκαρχαρίες», αυτούς που πλούτισαν παρανόμως στις πλάτες των άλλων, ή θα περιοριστεί και πάλι στους μισθωτούς, στους συνταξιούχους, που επέλεξαν, με τα «πετσοκομμένα» χρήματα που βγάζουν, να ανταποκριθούν στις καθημερινές τους υποχρεώσεις, παρά στο κάλεσμα της εφορίας;

Και ακόμη: όταν ο υπουργός χαρακτηρίζει, σύμφωνα πάντα με το άτυπο σημείωμα, ως «ενθαρρυντικό αποτέλεσμα», το γεγονός ότι «κόσμος μπαίνει πλέον στη φυλακή για χρέη στο Δημόσιο», τι εννοεί; Τους μεγαλο-φοροφυγάδες, που μπαίνουν στη φυλακή για χρέη εκατομμυρίων και βγαίνουν, έχοντας κάνει μια ρύθμιση να πληρώσουν μερικές χιλιάδες ευρώ; Ή τους απλούς πολίτες, που, αδυνατώντας να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους, θα βρεθούν στη φυλακή για οφειλές μικρότερων ποσών, ή θα δουν τα σπίτια τους να κατάσχονται; Άλλως πως, για να το θέσω πιο «λιανά»: θεωρείται φοροφυγάς, ένας μισθωτός ή ένας συνταξιούχος, ου μην κι ένας άνεργος, που οφείλει 5.000, 6.000, 7.000 ευρώ στην εφορία; Θα συλληφθεί και θα μπει φυλακή;

Για ποιους «χτυπά η καμπάνα», στ' αλήθεια, ώστε να μπορεί ο υπουργός να χαρακτηρίζει, τόσο απλά, ως «ενθαρρυντικό», το γεγονός ότι ο κόσμος οδηγείται στη φυλακή, για χρέη προς το Δημόσιο;