Αλέξανδρος Κασιμάτης

Πριν τελειώσει η πληρωμή των  δόσεων  του ενός φόρου, έρχονται ειδοποιήσεις για τον επόμενο. Χωρίς κανένα κριτήριο. Χρόνια συνεπείς  φορολογούμενοι όπως οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι, άνεργοι δυο -τρία χρόνια, άνθρωποι που κληρονόμησαν ακίνητα ή πολύ χειρότερα που δανείστηκαν για να τα αγοράσουν όλοι γονατίζουν υπό το βάρος μια ανελέητης φορολογικής πολιτικής.

Οπου  βρει η εφορία τον καθένα. Εισφορές αλληλεγγύης, φουσκωμένα τέλη  ΙΧ, ΦΑΠ, χαράτσια, τέλη επιτηδεύματος, ειδικοί φόροι κατανάλωσης, εκτός πραγματικότητας αντικειμενικές τιμές  κλπ Και το χειρότερο είναι ότι η  πρωτοφανής φοροεπιδρομή  γίνεται  σε συνθήκες δραματικής ύφεσης. Βουτιά 12  δις. ευρώ παρουσίασαν παρουσίασαν τα εισοδήματα που δήλωσαν φέτος για το 2012 οι έλληνες. Ωστόσο, κατά έξι φορές έχουν αυξηθεί από τα προ κρίσης επίπεδα οι φόροι στα ακίνητα.

Η σημαντικότερη μεταρρύθμιση στη χώρα είναι να αλλάξει η νοοτροπία και οι πολίτες να θεωρούν υποχρέωση τους να πληρώνουν τους φόρους. Αλλά για να συμβεί αυτό πρέπει οι φόροι να είναι δίκαιοι, λογικοί και ανταποδοτικοί. Στην Ελλάδα όμως συμβαίνει  σήμερα το ακριβώς αντίθετο. Είναι απολύτως κατανοητός ο στόχος της δημιουργίας πρωτογενούς πλεονάσματος. Αλλά η δημιουργία  του θα μπορούσε να βασιστεί περισσότερο στο σκέλος της περικοπής των δαπανών.

Αραγε τι σκέφτεται ο κόσμος, όταν παίρνει από το  γραμματοκιβώτιο τις ειδοποιήσεις για να πληρώσει και άλλους φόρους, ενώ την ίδια στιγμή ακούει ότι στην κυβέρνηση, Αβραμόπουλος και Βενιζέλος,  καυγαδίζουν για το αν θα παρελάσουν άρματα  μάχης και αν θα πετούν αεροπλάνα σε σχηματισμούς;