Οικοτουρισμός: Δεν είναι τάση, αλλά φιλοσοφία ζωής

Πώς λέγεται με μία λέξη η επαφή με τη φύση, το υπεύθυνο ταξίδι με σεβασμό στο περιβάλλον, η στήριξη των τοπικών κοινοτήτων, οι γνώσεις για τη βιοποικιλότητα και οι προσπάθειες διατήρησης και βιωσιμότητας; Οικοτουρισμός.

Η φιλοσοφία πίσω από αυτή την πρακτική περικλείει την προστασία των ενδιαιτημάτων και της άγριας ζωής, προωθεί τον υπεύθυνο τουρισμό και ενισχύει τον πληθυσμό δημιουργώντας θέσεις εργασίας και συμβάλλοντας στην τοπική οικονομία. Παράλληλα, περιορίζονται οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις, διατηρείται η πολιτιστική κληρονομιά, ενώ ο επισκέπτης μαθαίνει πολύτιμες πληροφορίες για το οικοσύστημα και τον πολιτισμό. Ακριβώς αυτά είναι τα στοιχεία που τον διαφοροποιούν από το βιώσιμο τουρισμό, ο οποίος εστιάζει στον μετριασμό των οικονομικών, κοινωνικών και περιβαλλοντικών επιπτώσεων του τουρισμού, περιλαμβάνοντας στρατηγικές για την προστασία του περιβάλλοντος και τη διατήρηση του πολιτισμού.




Χάρη στον οικοτουρισμό ο ταξιδιώτης έχει την ευκαιρία να αντλήσει πολύτιμα στοιχεία για τον τόπο που επισκέπτεται και παράλληλα να εκτιμήσει τη φύση, να ανακαλύψει τρόπους για την προστασία της, να συμμετάσχει σε «πράσινες» δραστηριότητες και να συνδεθεί από πρώτο χέρι με τις παραδόσεις των ντόπιων.
Την ίδια ώρα, με τα έσοδα που προκύπτουν, συχνά χρηματοδοτούνται πρωτοβουλίες για την αποκατάσταση βιοτόπων, τη διατήρηση ειδών και τον περιορισμό φαινομένων όπως η λαθροθηρία και το παράνομο εμπόριο.

Βέβαια, είναι κατανοητό ότι όλα τα παραπάνω αυτομάτως ακυρώνονται από τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα που προκύπτουν, για παράδειγμα, από μία υπερατλαντική πτήση. Αρκεί να αναλογιστεί κανείς ότι ετησίως ταξιδεύουν περισσότεροι από 1 δισ. ανθρώπων και ότι στον τουρισμό αποδίδεται το 8% των παγκόσμιων εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα για να αντιληφθεί τις σοβαρές επιπτώσεις από τις μετακινήσεις, τη διαμονή και το φαγητό.




Ένας από τους πιο απλούς τρόπους για να μετριαστούν οι συνέπειες είναι να ξεκινήσει η βιώσιμη μαγεία του ταξιδιού σε κοντινή απόσταση. Δεν χρειάζεται, άλλωστε, να φτάσει μέχρι την άλλη άκρη του πλανήτη για να βιώσει την εμπειρία του οικοτουρισμού. Έτσι, θα περιοριστούν σημαντικά τα επιβλαβή αέρια του θερμοκηπίου, χωρίς ωστόσο να θυσιάζεται η διάθεση για περιπέτεια. Αν παρ’όλα αυτά, το αεροπλάνο κρίνεται απαραίτητο, είναι σημαντικό για την προσέγγιση του προορισμού να μην χρειάζονται πολλές πτήσεις, συνώνυμο ρύπων.




Ανάμεσα στις επιλογές συγκαταλέγονται η Κόστα Ρίκα όπου οι επισκέπτες μπορούν να ενισχύσουν το πρόγραμμα αναδάσωσης, ενώ πραγματοποιούν πεζοπορία, αλλά και να παρατηρήσουν την άγρια ζωή. Η Ρουάντα αποτελεί έναν ακόμα προορισμό, ιδίως χάρη στα «πράσινα» καταλύματα που διαθέτει, αλλά και τις πρωτοβουλίες διατήρησης του πληθυσμού του ορεινού γορίλα. Με την εντυπωσιακή βιοποικιλότητα και το παρθένο φυσικό περιβάλλον, τα Νησιά Γκαλαπάγκος αποτελούν μία ακόμα εναλλακτική οικουτουρισμού, όπου ο επισκέπτης ακολουθώντας οδηγίες για τη διασφάλιση της περιβαλλοντικής βιωσιμότητας, μπορεί να απολαύσει το φυσικό τοπίο και να μάθει για τα μοναδικά ζωικά και φυτικά είδη του τόπου.