Μα δεν υπάρχεις εσύ μόνο, μέσα σ’ αυτό το σπίτι!...

Αν με ανάγκαζαν να συνοψίσω σε μια πρόταση μια γενική εντύπωση από την πολυετή ενασχόληση μου με τα δρώμενα της Παλιάς Αθήνας θα απαντούσα χωρίς κανένα ενδοιασμό:

-Είναι δυνατόν τόσες ομοιότητες σε σχέση με τα σημερινά καθημερινά χαρακτηριστικά της κοινωνικής συμπεριφοράς;
Πιστεύω θα συμφωνήσετε μαζί μου μετά την ανάγνωση του ρεπορτάζ  από το περιοδικό «Μπουκέτο» (1933) που ακολουθεί. Απευθύνεται φυσικά στις Κυρίες διότι, σύμφωνα με την περιρρέουσα τότε αντίληψη, μόνο αυτές έχριζαν άμεσης και ριζικής βελτίωσης !
«Πόσες φορές, κυρία μου, βλέποντας ότι δεν ζείτε πια τόσο ταιριασμένα με τον άνδρα σας, σκέπτεσθε με πικρία τα ωραία όνειρα που επλάθατε άλλοτε για τη συζυγική ζωή, όταν ακόμη την φανταζόσασταν σαν παράδεισο αρμονίας και τρυφερότητος !
Εν τούτοις, συχνότατα εσείς είστε η αιτία της γρήγορης δύσεως της ευτυχίας σας με τις μικρολεπτομέρειες της καθημερινής συμπεριφοράς σας.

Κάνετε στον εαυτό σας διάφορες ερωτήσεις και απαντήσετε με ειλικρίνεια. Σ’ αυτό θα σας βοηθήση ο κατωτέρω πίνακας, ο οποίος θα σας χρησιμεύση ως… σωσίβιο της ευτυχίας σας. Μπορείτε πιθανώτατα να προλάβετε ακόμη και να διορθώσετε το κακό…
Ο άνδρας σας σάς λέει:
-Απόψε βρέχει. Να μια καλή ευκαιρία για να μείνωμε επί τέλους στο σπίτι, ήσυχοι…
…και σεις απαντάτε:
-Όλο το βράδυ στο σπίτι, να σε κυττάζω και να με κυττάς; Ωραία διασκέδασις!...
…αντί να του πήτε:
-Τι ωραία βραδυά θα περάσωμε! Θα είμαστε επί τέλους λίγο μόνοι!
***
Ο άνδρας σας σάς λέει:
-Ο συνέταιρός μου μου μιλούσε όλη την ημέρα για ένα σπουδαίο σχέδιό του…
…και σεις απαντάτε:
-Δεν πιστεύω ν’ αρχίσης τώρα να μιλάς και στο σπίτι για τις δουλειές σου! Προς Θεού!...
…αντί να του πήτε:
-Αλήθεια; Είναι σπουδαία δουλειά; Πες μου, πες μου λεπτομέρειες!
***
Ο άνδρας σας σάς λέει:
-Έχω έναν ελαφρό πονοκέφαλο. Δεν μπόρεσα να τον κάνω καλά όλη την ημέρα.
…και σεις απαντάτε:
-Περίεργο! Κάθε φορά που πρόκειται να βγούμε έξω, έχεις πονοκέφαλο!
…αντί να του πήτε:
-Πώς σε λυπούμαι! Θέλεις να πάρης μια ασπιρίνη;… Θέλεις να πλαγιάσης;
***
Ο άνδρας σας σάς λέει:
-Σήμερα το απόγευμα πήγα και αγόρασα μια θαυμάσια γραβάτα.
…και σεις απαντάτε:
-Μα αφού είχες αγοράσει μια την περασμένη εβδομάδα! Κι’ ύστερα λένε τις γυναίκες φιλάρεσκες.
…αντί να του πήτε:
-Αποφάσισες επί τέλους να γίνης κομψός; Δείξε μου την!... Α, σου πηγαίνει περίφημα!
***
Ο άνδρας σας σάς λέει:
-Μ’ αρέσει πολύ ο πουρές από σπανάκι. Γιατί μου τον φτιάνεις τόσο σπάνια;
…και σεις απαντάτε:
-Ο συνηθισμένος εγωισμός σου! Σ’ αρέσει. Μα δεν υπάρχεις εσύ μόνο μέσα σ’ αυτό το σπίτι!...
…αντί να του πήτε:
-Δεν έχεις παρά να μου το πης. Αν θέλης, να σου φτιάνω καθημερινώς ένα πιατάκι.
***


Ο άνδρας σας σάς λέει:
-Ξέρεις, ήμουν μαζί με τον Τάκη και τον Γιώργο. Πέρασα θαυμάσια την ώρα μου.
…και σεις απαντάτε:
-Δεν ξέρω πώς μπορείς να διασκεδάζης με τους δυο αυτούς ηλιθίους! Μα την αλήθεια, έχεις παράξενα γούστα!
…αντί να του πήτε:
-Είναι, αλήθεια, και οι δύο πολύ συμπαθητικοί. Να τους προσκαλής κάπου-κάπου, να περνούν εδώ καμμιάβραδυά.
***
Ο άνδρας σας σάς λέει:
-Γιατί αργοπόρησε έτσι το φαγητό; Και μάλιστα σήμερα, που έχω ραντεβού για υποθέσεις…
…και σεις απαντάτε:
-Τι φταίω εγώ;… Δεν σκέπτεσαι παρά το φαγητό! Το σπίτι για σένα δεν είναι παρά ένα ρεστωράν!
…αντί να του πήτε:
-Με συγχωρείς! Έτυχε μια αναποδιά στην κουζίνα. Σ’ένα λεπτό όμως θα είναι έτοιμο.»




Αφήνω επίτηδες ένα κενό για να συμπληρώσετε Κυρίες μου τις δικές σας δηλητηριώδεις ατάκες.
Όσον αφορά εσάς αγαπητοί αναγνώστες, βλέπω να διαβάζετε το άρθρο  με ποικίλες αντιδράσεις … Οι πιο θαρραλέοι ας δοκιμάσουν να το δείξουν στα έτερα ήμισυ… Οι επικίνδυνα έχοντες άγνοια κινδύνου ας ζητήσουν και την γνώμη τους... Εν πάση περιπτώσει ο καθένας μας ας αναλάβει θαρραλέα τις συνέπειες των πράξεων και των παραλείψεών του.

Θωμάς Σιταράς (Αθηναιογράφος)

Διαβάστε κι άλλες ιστορίες για την Παλιά Αθήνα στην ιστοσελίδα www.paliaathina.com