Σπείρα «πάντρευε» αλλοδαπές με Έλληνες: «Τον φώναζα "αμόρε" επειδή δεν θυμάμαι το όνομά του»

Συμβολαιογράφοι, δικηγόροι, τρεις υπάλληλοι της Διεύθυνσης Αλλοδαπών και Μετανάστευσης, ένας αστυνομικός, υπεύθυνος ιδιωτικού γραφείου εξυπηρέτησης αλλοδαπών, ιδιοκτήτρια ενός οίκου ανοχής, ένας κρατούμενος των Φυλακών Χαλκίδας και άλλοι, κατηγορούνται ότι είχαν συστήσει εγκληματική οργάνωση που σύναπτε εικονικά σύμφωνα συμβίωσης και έκανε εικονικές υιοθεσίες προκειμένου να νομιμοποιήσει αλλοδαπούς, κυρίως γυναίκες που κατέληγαν να εργάζονται σε οίκους ανοχής και stripclub, αλλά και μετανάστες από το Πακιστάν και το Μπαγκλαντές. 

Το protothema.gr φέρνει στο φως τη δικογραφία με τις αποκαλυπτικές συνομιλίες των μελών της σπείρας που συνελήφθησαν, όπως τους κατέγραψαν οι κοριοί της Ελληνικής Αστυνομίας, η οποία έχει χαρακτηρίσει ως ύποπτες τουλάχιστον 210 περιπτώσεις από αυτές.

«Στην Ελλάδα ήρθα πριν από πέντε περίπου μήνες. Δεν έχω τελέσει ποτέ γάμο, αλλά είχα συνάψει σύμφωνο συμβίωσης με Ελληνα πολίτη, τα στοιχεία του οποίου δεν θυμάμαι, γιατί τον φώναζα “αμόρε”», είπε στην απολογία της στην ανακρίτρια η 31χρονη καλλονή από την Ουκρανία, η οποία συνελήφθη σε οίκο ανοχής στην Καλλιθέα όπου εργαζόταν ως ιερόδουλη. Οπως πρόσθεσε, ένα γραφείο εξυπηρέτησης αλλοδαπών στην Αθήνα της βρήκε συμβολαιογράφο, δικηγόρο, αλλά και Ελληνα γαμπρό, με τον οποίο υπέγραψε σύμφωνο συμβίωσης προκειμένου να αποκτήσει άδεια παραμονής στην Ελλάδα. 


Ο εικονικός γάμος της 31χρονης Ουκρανής κόστισε 830 ευρώ, χρήματα που εισέπραξε το γραφείο εξυπηρέτησης αλλοδαπών. Σύμφωνα με τη δικογραφία, το ποσό καθοριζόταν κατά περίπτωση μέχρι και τα 7.000 ευρώ. Τα μέλη της οργάνωσης αναζητούσαν Έλληνες που ηλικιακά έπρεπε να προσεγγίζουν τις υποψήφιες νύφες.

Συνομιλία μεταξύ δύο μελών της σπείρας
«Με έναν τυπάκο 30 χρονών. Μας κάνει αν τον πάρουμε αυτόν τώρα. Μεγαλύτερο δεν βρίσκω».
«Κοίτα, να τη ρωτήσω για σίγουρα, γιατί αυτή είναι 38».
«Ε… ωραία ρε παιδί μου, γιατί π.χ. ο έρωτας κοιτάει χρόνια!»

Οι γυναίκες προέρχονταν κατά βάση από χώρες της πρώην ΕΣΣΔ και με τον τρόπο αυτό εξασφάλιζαν άδεια παραμονής και εργασίας πολίτη κράτους-μέλους της Ευρωπαϊκής Ενωσης, όμως η δουλειά που κατέληγαν να κάνουν ήταν συνήθως αυτή της ιερόδουλης ή της χορεύτριας σε stripclub. Υπήρχαν και περιπτώσεις ανδρών αλλοδαπών, κυρίως από το Πακιστάν και το Μπαγκλαντές, που αναζητούσαν Ελληνίδες για να εξασφαλίσουν και εκείνοι τα απαραίτητα έγγραφα για τη διαμονή τους στην Ελλάδα.

Συνομιλία μεταξύ υπεύθυνου γραφείου και άλλου μέλους της σπείρας
«Εχω έναν Αλβανό, που είναι από τον Γιώργο, για συμβίωση». 
«Δεύτερος, άλλος ένας. Ναι το ξέρω».
«Και άλλη μια κοπελίτσα».
«Για την κοπελίτσα ήδη έχω. Και γι’ αυτόν σχεδόν έχω βρει. Απλά πρέπει να συμφωνήσω μαζί τους».



Απόσπασμα από άλλη συνομιλία
«Αυτός ο Αρμένιος είναι έτοιμος. Βάλ’ τον για Δευτέρα. Αυτές οι Μολδαβές δεν έχουν φέρει όλα τα λεφτά… Εγώ έχω στα χέρια μου 5.000 αυτηνής της Ισπανίδας. Εκεί μπορούμε να ξεκινήσουμε και άλλα 2.000 πρέπει να τα βγάλω εγώ…»

Υποψήφιοι για να συνάψουν σύμφωνο συμβίωσης με αλλοδαπή ήταν Ελληνες πολίτες, συνήθως άστεγοι, εξαρτημένοι από ουσίες, ή άτομα με οικονομικά προβλήματα, που αμείβονταν με μόλις 70-100 ευρώ. 

Συνομιλία μεταξύ μελών σπείρας
«Μου έχεις στείλει έναν…, αυτός τι είναι; Αυτός είναι ο γαμπρός;»
«Ναι»
«Ωραία. Και η κοπέλα τι είναι;»
«Η άλλη είναι για τον άλλον, στο email, έχεις δύο διαβατήρια»

Αποσπάσματα συνομιλίας μέλους σπείρας με υποψήφιο γαμπρό
«Πες μου ρε παιδί μου, ξέρεις γιατί σου λέω γιατί δεν ξέρω από αυτά εγώ, ξέρεις, δεν έχω ξανασχοληθεί. Βασικά μου είχε πει μια φίλη ότι ψάχνει να παντρευτεί και να δώσει μεροκάματο και αυτά»
«Είναι νόμιμο, ωραία, μου δίνεις τα στοιχεία σου, ΑΦΜ και ταυτότητα, και μια οικογενειακή κατάσταση ότι είσαι ελεύθερος βέβαια, έτσι;»
«Ναι;»
«Πάμε στον συμβολαιογράφο, το χαρτί λέει μέσα ότι συζείς με τη συμβία σου αυτή τάδε, τάδε, τάδε, τάδε…. Λέει αυτή ένα ευχαριστώ και φεύγεις» 
«Θα ξεμπλέξω σε 3 μήνες μετά όμως, γιατί εγώ μπορεί να θέλω να παντρευτώ μετά. Ξέρω εγώ;»
«Ε βέβαια»
«Να σε ρωτήσω και κάτι άλλο. Με λεφτά κάτι μου ’πε η… Τι λεφτά είναι; … Μοιράζω φυλλάδια. Κατάλαβες;»
«Είναι ένα κατοστάρικο»

Ως εγκέφαλος της σπείρας εμφανίζεται ένας Ελληνας κρατούμενος των Φυλακών Χαλκίδας για ανθρωποκτονία κατά συναυτουργία, ο οποίος επικοινωνούσε με τα μέλη της σπείρας με κινητό τηλέφωνο που κατείχε παράνομα. Από το περιεχόμενο των συνομιλιών εμφανίζεται να έχει στην κατοχή του ταξιδιωτικά έγγραφα αλλοδαπών, στερώντας τους έτσι την ελευθερία κίνησης. Είναι χαρακτηριστική η φράση «και αυτή δεν θα πάει πουθενά γιατί έχω το διαβατήριο», ενώ απειλούσε τους μη συνεργάσιμους: «Θα τον βρω έτσι και αλλιώς, θα τον βάλω σε μια σακούλα, θα τον βάλω στο πορτμπαγκάζ, θα τον βγάλω κάπου έξω για δύο μέρες και θα μου υπογράψει όχι μόνο ότι υπήρχε και ότι δεν υπήρχε». Μάλιστα όσον αφορά τις δύο γυναίκες, συνεργοί που κινούσαν τα νήματα εκτός φυλακής, η μία Γεωργιανή, είναι πρώην σύζυγός του, ενώ με την άλλη, Ρωσίδα, διατηρεί σχέση.



Εκτός από τη σύναψη εικονικών συμφώνων συμβίωσης, η σπείρα αναζητούσε και γονείς, ως επί το πλείστον Ρομά, για να διαθέσουν τα παιδιά τους προς αναγνώριση από υπηκόους τρίτων χωρών. 
Αποκαλυπτική είναι η παρακάτω συνομιλία:
«Θα ρωτήσεις λίγο τον… , θέλω να κάνω μια υιοθε… Υιοθεσία»
«Ναι»
«Μπορώ να την κάνω; Θα του πεις. Ο γιος μου, παράδειγμα, θέλει να ζητήσει ένα παιδάκι, η μάνα το δίνει, μπορεί να την κάνει; Τι διαδικασία χρειάζεται; Θα του πεις»

Στη σπείρα εμπλέκονται τρεις υπάλληλοι της Διεύθυνσης Αλλοδαπών και Μετανάστευσης του υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής, οι οποίοι με το γρηγορόσημο των έως 250 ευρώ ανά περίπτωση διεκπεραίωναν τάχιστα την όλη διαδικασία έκδοσης προσωρινής άδειας διαμονής, αν και γνώριζαν περί της εικονικότητας της όλης κατάστασης. Κατηγορούμενος είναι και ένας αστυνομικός, ο οποίος φέρεται να λάμβανε 15 ευρώ για κάθε έγγραφο που θεωρούσε για το γνήσιο της υπογραφής.