Υπάρχουν αρκετοί λόγοι που το “American Gods” είναι από τις πλέον αναμενόμενες σειρές της επόμενης χρονιάς. Πρώτον, γιατί είναι το... “American Gods”, δηλαδή η τηλεοπτική εκδοχή του ομότιτλου βιβλίου fantasy του Νιλ Γκέιμαν, το οποίο σάρωσε τις διακρίσεις του είδους, κερδίζοντας τα βραβεία Hugo, Nebula, Locus και Bram Stoker ως καλύτερο μυθιστόρημα. Το βιβλίο εστιάζει στον επικείμενο πόλεμο μεταξύ των παλαιών θεών, η δύναμη των οποίων υποχωρεί επειδή ολοένα και λιγότερος κόσμος πιστεύει σε αυτούς, και των νέων θεών, όπως το διαδίκτυο και τα ΜΜΕ, οι οποίοι ενισχύονται χάρη στην αυξανόμενη απήχηση που έχουν στον κόσμο.
Δεύτερον, για τις εύστοχες επιλογές στο καστ. Στον ρόλο του Σάντοου επιλέχθηκε ο Ρίκι Γουίτλ (“The 100”). Ο Ίαν ΜακΣέιν, ο οποίος έκανε και ένα πέρασμα από το “Game of thrones” (δεν γράφω κάτι παραπάνω προς αποφυγή spoiler) θα υποδυθεί τον κ. Γουέντσντεϊ ή αλλιώς τον Όντιν, ο οποίος θα ηγηθεί του στρατοπέδου των παλαιών θεών στον πόλεμο εναντίον των νέων. Στην αντίπερα όχθη, ο ρόλος της Μίντια, της φωνής και της «βιτρίνας» των νέων θεών που θέλουν να εκτοπίσουν τους παλαιούς, πήγε στην κ. Ντέινα Σκάλι, Γκίλιαν Άντερσον.
Τα γυρίσματα της σειράς έχουν ήδη ξεκινήσει και το
Entertainment Weekly εξασφάλισε τις δύο πρώτες φωτογραφίες από μία από τις πρώτες σκηνές, η οποία εκτυλίσσεται στο Jack’s Crocodile Bar, όπου ο κ. Γουέντσντεϊ προσπαθεί να στρατολογήσει τον Σάντοου, λίγο μετά την αποφυλάκιση του τελευταίου. Στο μπαρ βρίσκεται και ένας άλλος παλιός γνωστός του κ. Γουέντσντεϊ, ο Τρελο-Σουίνι, ένα ξωτικό από την Ιρλανδία που έχει αδυναμία στο αλκοόλ και τους καβγάδες. Γρήγορα τα αίματα θα ανάψουν και ο Σουίνι θα έρθει στα χέρια με τον Σάντοου (όπως βλέπουμε στην πρώτη φωτογραφία). Ο κ. Γουέντσντεϊ, με το γνώριμο (από τα βιβλία) σαρκαστικό ύφος του, κάθεται ανέμελος στο μπαρ και απολαμβάνει το θέαμα (δεύτερη φωτογραφία).
Ο Μπράιαν Φούλερ μιλάει για το έργο του Γκέιμαν με τα καλύτερα λόγια: «Ο Νιλ δημιούργησε αυτό το παιχνιδοκούτι που είναι γεμάτο με κάθε είδος κοσμοθεωρίας σχετικά με το πώς λειτουργεί η Αμερική ως σύστημα και αυτό είναι από μόνο του πολύ συναρπαστικό. Πρόκειται περισσότερο για μία ιστορία μετανάστευσης, παρά για μία ιστορία περί θεών». Απομένει όλα αυτά να τα δούμε στη μικρή μας οθόνη.
