Μια κλωστοϋφαντουργία στην Πειραιώς

H ιστορία μια πλούσιας αστικής οικογένειας θα παρουσιαστεί αυτήν τη Δευτέρα 6 Ιουλίου -και όχι στις 5 Ιουλίου όπως είχε αρχικά ανακοινωθεί- στο κτίριο Η στην Πειραιώς 260. Ο Βίκτωρ Αρδίττης σκηνοθετεί το βιβλίο “Textilen” της Μαρίας Ευσταθιάδη και φέρνει για πρώτη φορά στη σκηνή τις σχέσεις τριών γενιών Ελλήνων. Σχέσεις διαρρηγμένες και υποκριτικές, σχέσεις στοργικές και καταστροφικές. Σχέσεις που βρίσκει κανείς σε κάθε ελληνική οικογένεια, αλλά και στην ιστορία της νεοελληνικής κοινωνίας.



Το έργο πήρε τον τίτλο του από το όνομα της οικογενειακής κλωστοϋφαντουργίας και παραπέμπει στην ύφανση, στο ράψιμο και το ξήλωμα, αλλά και στο κείμενο. Οι 19 σκηνές του εισάγονται ειρωνικά με στίχους από παιδικά τραγουδάκια, που δεν είναι καθόλου αθώα, και φέρνουν τις τρεις γενιές συνεχώς επί σκηνής: ο γενάρχης παππούς, η νεκρή γιαγιά, ο μέθυσος και άβουλος γιος τους, η αδίσταχτη γοητευτική γυναίκα του, η ονειροπόλα κόρη τους. Και όλοι αυτοί κινούνται και εκφράζονται μαζί με την γριά οικονόμο, τη νεαρή μουγκή υπηρέτρια, και την αγγλίδα δασκάλα. Εξω και πέρα από αυτούς, υπάρχει και ένα παράξενο ον, ο-άνθρωπος-που-περπατάει, ίσως ο απών γόνος, ένας συνεχώς περιφερόμενος νέος, αόρατος σε όλους πλην της κόρης. Τέλος, ακούγονται σε όλη τη διάρκεια του έργου και δυο ανώνυμες ουδέτερες φωνές (ούτε άντρες ούτε γυναίκες), κάτι σαν σύγχρονος χορός αρχαίας τραγωδίας, που με ερωταπαντήσεις επεμβαίνουν στα τεκταινόμενα.

«Η Μαρία Ευσταθιάδη αφουγκράζεται τις σύγχρονες σκηνικές αναζητήσεις και 'στέλνει' στη σκηνή μια αναρχική δραματουργία, μια απροσδόκητα μεγάλη φόρμα, όπου η ισχυρή γραφή συνυπάρχει με το χοροθέατρο, και ο ελλειπτικός ρεαλισμός με το μελόδραμα. Το κείμενο της υποδέχεται ένα επιτελείο συντελεστών και ένας θίασος σημαντικών ηθοποιών τριών γενεών, με την ευθύνη του πρώτου ανεβάσματος» γράφει ο Βίκτωρ Αρδίττης και συνεχίζει: «Εννέα πρόσωπα αέναα εγκλωβισμένα σε μια φυσαλίδα χρόνου όπου οι ζωντανοί συνυπάρχουν με τους νεκρούς, το ορατό με το αόρατο, το όνειρο με τον εφιάλτη, όπου τα νήματα συμπλέκονται σχεδόν δίχως σειρά. Στο TEXTILEN τρεις γενιές είναι συνεχώς επί σκηνής: φαντάσματα και σκιές, με χιούμορ και ενάργεια. Εδώ η βίαιη και σκοτεινή οικογενειακή μηχανή γίνεται ένα μεγάλο μωσαϊκό στιγμών από τη διαδρομή της αστικής τάξης τον εικοστό και τον εικοστό πρώτο αιώνα. Το μεγάλο αθηναϊκό σπίτι, οι υπηρέτριες, τα κρυμμένα πάθη και μυστικά, τα βραδινά φορέματα, τα παιδικά τραγουδάκια, προτείνουν μια χορογραφία που μετατρέπει τη σκηνή σε οθόνη των αναμνήσεων».



Info
Ερμηνεύουν
Ο παππούς - Μάνος Σταλάκης
Η νεκρή γιαγιά / Η οικονόμος- Σοφία Σεϊρλή
Ο πατέρας- Περικλής Μουστάκης
Η μητέρα - Θέμις Μπαζάκα
Η κόρη - Δήμητρα Βλαγκοπούλου
Η υπηρέτρια / Η μις Άγκνες - Ρηνιώ Κυριαζή
Ο άνθρωπος που περπατάει - Ντένης Μακρής
Ασώματες φωνές - Γιώργος Βουρδαμής, Θέμης Θεοχάρογλου