Θέμος Αναστασιάδης

Κατά καιρούς υπήρξαμε έθνος ραγιάδων και κλεφτών-αρματολών συγχρόνως, αλλά και χώρα κατσαπλιάδων και καραβοκύρηδων αφεντάδων, λαός εργατιάς, φτωχολογιάς και ΞΕΝΙΤΙΑΣ. Ποτέ όμως έθνος ζητιανιάς, όπως καταντήσαμε τα τελευταία χρόνια με απλωμένο το χέρι στους Γερμανούς, στους Δανούς και σε όποιον άλλον ήθελε να δώσει τον οβολό του. Ομως του Ελληνα ο τράχηλος πράγματι ζυγόν δεν υπομένει. Αν, λοιπόν, με το σύστημα επιβίωσης από δόση σε δόση είναι να μεταβληθούμε στην πιο φθηνή γωνιά της Ευρώπης, όπου κινητά και ακίνητα, άνθρωποι, συνειδήσεις και ψυχές θα ξεφτιλίζονται για μια χούφτα «τιμημένα» ευρώ, ε, τότε θα αποδειχτεί πολύ σύντομα ότι ο δρόμος αυτός οδηγεί σε πλήρες αδιέξοδο. Ούτε εμείς θα το αντέξουμε, αλλά ούτε και οι δανειστές θα μας αντέξουν. Τι εννοώ; Χίλιους επιτρόπους να βάλουν, με τις αγαθότερες έστω των προθέσεων, στο τέλος θα τους βγάλουν έξω σηκωτούς με φραπέδες. Κι αυτό δεν θα το κάνουν οι αντιπαθείς εργατοπατέρες, αλλά οι απλοί, φιλήσυχοι και πειθήνιοι σήμερα Ελληνες.

Oλοι οι νουνεχείς άνθρωποι εύχονται να πετύχει μια νέα συμφωνία ο Σαμαράς και να ανταποκριθεί ουσιαστικά η Ευρώπη. Αλλιώς δεν θα βρουν άλλους καλοπροαίρετους συνομιλητές να τους κάνουν όλα τα χατίρια, σαν να χορεύουν τσα-τσα μπροστά στην κριτική επιτροπή του «Dancing».

Από μεθαύριο, μόλις οι συνθήκες το επιτρέψουν και διασφαλιστεί έστω πρόσκαιρα η ΕΠΙΒΙΩΣΗ της κοινωνίας, τότε ίσως είναι η ώρα να δούμε την ωμή πραγματικότητα κατάματα και να κάνουμε κάτι γι’ αυτό που μας συμβαίνει, αντί να κλαιγόμαστε από Συνόδου εις Σύνοδον! Είναι η ώρα και για τις μεγάλες πολιτικές δυνάμεις του τόπου, από τη Ν.Δ. έως και τον ΣΥΡΙΖΑ, να πουν την ΑΛΗΘΕΙΑ στον Ελληνα για το τι πρόκειται να συμβεί, ανάλογα με τις επιλογές που θα κάνει. Στη Γερμανία, π.χ., έχουν στριμώξει για τα καλά τη Μέρκελ, κατηγορώντας την ότι δεν λέει την αλήθεια στους Γερμανούς για το ότι όντως θα χρειαστεί να δώσουν κι άλλα λεφτά για να σωθεί η Ελλάδα. Μήπως, όμως, κι εδώ στη χώρα μας δεν γίνεται ακριβώς το ίδιο; Ούτε η Ν.Δ. λέει όλη την αλήθεια, ούτε και ο ΣΥΡΙΖΑ, για να αναφερθούμε στους δύο κυρίαρχους πόλους. Η κυβέρνηση παλεύει -και καλά κάνει- για την επιβίωση ΕΔΩ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ, με πλήρη επίγνωση ότι αν δεν πάρει δόση στη δόση τα αναγκαία κονδύλια, μια τόσο εξαρτημένη και κρατικοδίαιτη κοινωνία μπορεί να γίνει μέσα σε έξι εβδομάδες Σομαλία. ΔΕΝ ΛΕΕΙ, όμως, ότι σε τίποτα δεν διασφαλίζεται η περαιτέρω πορεία της χώρας, ΟΣΕΣ ΘΥΣΙΕΣ και αν κάνουν οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι, αλλά και τα εκατομμύρια αυτοαπασχολούμενων και ελεύθερων επαγγελματιών που καταστράφηκαν 100%, χωρίς κανένας να κλείσει κανέναν βρεφονηπιακό σταθμό (τι αίσχος!) για πάρτη τους. Και ότι θα ακολουθήσουν και άλλα μέτρα και άλλες θυσίες και άλλες δόσεις. Δεν λέει η Ν.Δ. -και κανένας άλλος, εννοείται- ότι στην πραγματικότητα το χρέος της χώρας δεν θα είναι «βιώσιμο», με αυστηρά τεχνοκρατικούς όρους, άρα βλέπουμε μπροστά μας όχι μια… χρονιά, αλλά μια ολόκληρη ΓΕΝΙΑ που θα ζήσει μέσα στην ένδεια με την ελπίδα κάποτε να εξοφλήσει και να ορθοποδήσει. Η δόση, είτε είναι μαμούθ, είτε δεινόσαυρος, εξασφαλίζει κατά βάση το άθλιο Δημόσιο και τις υπερχρεωμένες τράπεζες. Αν θέλουμε να ’μαστε ειλικρινείς, δεν θα περισσέψουν και τόσα πολλά για την ανάπτυξη και τον κόσμο. Ακόμη μεγαλύτερα ψέματα λέει από την πλευρά του ο ΣΥΡΙΖΑ: ότι… είναι έτοιμος να κυβερνήσει, ότι θα πετύχει νέα διαπραγμάτευση (ενώ δεν του βγαίνει ούτε ξένος υποψήφιος πολιτευτής στο τηλέφωνο), ακόμη και ότι θα αποκαταστήσει τους απολυμένους δημοσίους υπαλλήλους. Δεν λέει ότι αν τα σπάσουμε με την Ε.Ε. δεν θα μπορεί να πληρωθεί όχι σύνταξη και εφάπαξ, αλλά ούτε καν ο δικαστικός κλητήρας που κατάσχει τα σπίτια. Το σημαντικότερο, όμως, που δεν λέει ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι άμα τη εμφανίσει του Τσίπρα… πρωθυπουργού και μόνο δεν θα πλησιάζει την Ελλάδα όχι ξένος επενδυτής, αλλά ούτε λαθρομετανάστης με τέτοιες αντιευρωπαϊκές δηλώσεις που ’χει κάνει. Να δεχτούμε ότι μια κυβέρνηση που παλεύει για το δος ημίν σήμερον δεν κάνει να διαλαλεί πως έτσι κι αλλιώς δεν βγαίνει το πρόγραμμα. Να συμφωνήσουμε ότι και ο ΣΥΡΙΖΑ τέλος πάντων, ως αντιπολίτευση, θα πει και μια υπερβολή παραπάνω. Ομως, καλά ήταν τα ψέματα που είπαν ως εδώ, καιρός δεν είναι να πούνε και μια αλήθεια έτσι για το καλό;

Να βγουν και να πουν στον κόσμο ανοιχτά ποιες είναι οι αληθινές προοπτικές. Αν με τις θυσίες και τα μέτρα επί μέτρων υπάρξει ΑΞΙΟΠΡΕΠΗΣ ζωή, ΟΚ, να υπομείνουμε όλοι λίγο ακόμη, βάσει νόμων μάλιστα που θα έχουμε ψηφίσει οι ίδιοι. Αν όχι, να κληθεί ο λαός να επιλέξει ευρώ και ξερό ψωμί μια ζωή ή καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή, που ’λεγαν κι οι παλιοί; Μιας ώρας, τρόπος του λέγειν, γιατί η Ελλάδα ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΠΕΘΑΙΝΕΙ, κουφάλες ευρωθάφτες!  Στο κάτω-κάτω συμφέρει πιο πολύ να πας μετανάστης από Αμερική μέχρι Αυστραλία και να βγάλεις αξιοπρεπή λεφτά, να στέλνεις και πίσω σε παιδιά και γιαγιά, παρά να φυτοζωείς εδώ για λίγα ευρώ, δουλεύοντας μάλιστα και για τον κάθε Γερμανό.