Θάνος Παπαδόπουλος

Η "προδημοσίευση" ενός μεγάλου αποσπάσματος από το βιβλίο της Λούκας Κατσέλη σε πρωινή εφημερίδα μας δίνει μια γεύση της μνησικακίας που κρατά δέκα ολόκληρα χρόνια εναντίον του καημένου του Γ.Α. Παπανδρέου και του αθώου Γ. Παπακωνσταντίνου. Στιγματίζει μάλιστα και τους δύο ως υπηρέτες του κεφαλαίου και των τραπεζών, γράφοντας : «…..Ήδη πριν από τις εκλογές του Οκτωβρίου 2009 είχαν ασκηθεί πιέσεις από επιχειρηματίες και τραπεζίτες να μην αναλάβω το χαρτοφυλάκιο του υπουργείου Εθνικής Οικονομίας, αν και υπεύθυνη του τομέα οικονομίας του ΠΑΣΟΚ από το 2007. Με θεωρούσαν πολύ αριστερή όπως έλεγαν»! κλπ. κλπ.

Αλλά, παρ' όλο που ήταν τόσο "αριστερή", "ανεξάρτητη και μη ελεγχόμενη" (κανονικός αντάρτης, δηλαδή, με σταυρωτά φυσεκλίκια και τα ρέστα), ο ΓΑΠ τη διόρισε υπουργό Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας. Αυτά μας θυμίζει η Λούκα Κατσέλη, αλλά δεν χρειαζόταν. Τη θυμόμαστε όλοι μέχρι σήμερα από το «Νόμο Κατσέλη», που ταλαιπωρεί τον κόσμο επί δέκα χρόνια χωρίς λύση. Ο νόμος Κατσέλη είχε κάποια χρησιμότητα. Με πρόσχημα ότι θα προστατέψει την πρώτη κατοικία των φτωχών, κατάφερε να διασώσει μέχρι σήμερα ένα ποσό πάνω από 30 δισεκατομμύρια σκοπίμων κακοπληρωτών. Δηλαδή διέσωσε τις βίλες και τα εξοχικά όλων όσων είχαν να πληρώσουν αλλά μπορούσαν να το αποφύγουν χάρη στο Νόμο Κατσέλη. Αλλά η Λούκα Κατσέλη, απ' όσο θυμάμαι, είχε και άλλο κατόρθωμα σε βάρος της. Ήταν η εισηγήτρια του "Λεφτά υπάρχουν" που είπε ο Γ.Α.Π.

προεκλογικά, στις εκλογές του 2009. Η Λούκα Κατσέλη και ο κατόπιν επικεφαλής του ΣΔΟΕ είχαν ενημερώσει τον Γ. Α. Παπανδρέου ότι κατά μέσον όρο υπήρχαν 20 δισ. ευρώ φοροδιαφυγή το χρόνο και άλλα 10 δισ. ευρώ φοροκλοπή το χρόνο. Αυτά τα 30 δισ. ευρώ θα τα εισέπρατταν κάθε χρόνο και έτσι θα έλυναν το δημοσιονομικό πρόβλημα της Ελλάδας. Ότι οι ελεύθεροι επαγγελματίες, οι αγρότες, οι μικροί και μεσαίοι επιχειρηματίες έκλεβαν κάθε χρόνο 30 δισ. ευρώ ήταν αλήθεια και το είχαν επιβεβαιώσει ελληνικές και διεθνείς έρευνες. Αλλά ότι αυτά τα 30 δισ. ευρώ θα μπορούσε να τα συγκεντρώσει Έλληνας υπουργός κάθε χρόνο…

Η Λούκα Κατσέλη σε άλλο σημείο αναφέρει: "Το εκσυγχρονιστικό ρεύμα του λεγόμενου μεσαίου χώρου, του οποίου κύριος εκφραστής ήταν ο Κώστας Σημίτης, υποστήριζε μια σχετικά νεοφιλελεύθερη προσέγγιση στην οικονομία, με ενδυνάμωση της οικονομίας της αγοράς, ελαχιστοποίηση του ρόλου του δημόσιου τομέα στην άσκηση αναπτυξιακής πολιτικής και υποβάθμιση του αναδιανεμητικού ρόλου του κράτους προς όφελος ευάλωτων κοινωνικών ομάδων". Ώστε η πολιτική Σημίτη ήταν "νεοφιλελεύθερη"! Κρίμα που μια υπουργός Ανάπτυξης και καθηγήτρια δεν μπορεί να ξεχωρίσει τον οικονομικό φιλελευθερισμό του Keynes από το νεοφιλελευθερισμό του Milton Friedman της εποχής του Σικάγου. Αυτή την ερμηνεία μόνο συνδικαλιστής του Δημοσίου μπορούσε να τη δώσει μέσα στην παχύδερμη άγνοιά του, από εκείνους που ζητούσαν με απεργίες οι δημόσιοι υπάλληλοι να μην… αξιολογούνται!

Λοιπόν, κυρά Λούκα, ο Κώστας Σημίτης ήταν ένας μετριοπαθής εκσυγχρονιστής και μετριοπαθής φιλελεύθερος. Πιο μετριοπαθής από τον Ελευθέριο Βενιζέλο. Και έγινε μετριοπαθής για να μπορέσει να περάσει τα μέτρα του από το βαθύ ΠΑΣΟΚ και από τα κομματόσκυλα του κρατικού συνδικαλισμού. Παρ' όλα αυτά τα μέτρα και οι μεταρρυθμίσεις του κατάφεραν να μειώσουν τα ελλείμματα του Δημοσίου στο 1,6 - 1,8% του ΑΕΠ, να αυξήσουν το ΑΕΠ κατά 3,8% το χρόνο επί 8 συνεχόμενα χρόνια, να μειώσουν το Δημόσιο χρέος, να ετοιμάσει τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας για να κόψει την κορδέλα ο Κώστας Καραμανλής ο μικρός και να μας βάλει στο ευρώ. Το κυριότερο απ' όλα, απέτρεψε τη χρεοκοπία της Ελλάδας το 1999 και μας έβαλε στην Oικονομική Νομισματική Ένωση της Ευρώπης, για να μας χρεοκοπήσει ο Κώστας Καραμανλής ο μικρός δέκα χρόνια αργότερα με τον πλαστογράφο Γιώργο Αλογοσκούφη.

Αλλά η Λούκα Κατσέλη ήταν όπως λέει η ίδια με το άλλο ρεύμα: "Αντίθετα το αναπτυξιακό - κοινωνικό ρεύμα, του οποίου ηγείτο ο Γεράσιμος Αρσένης και το οποίο με εξέφραζε πάντα, πίστευε ότι ο αναγκαίος οικονομικός και τεχνολογικός μετασχηματισμός της παραγωγικής βάσης αποτελεί βασική προτεραιότητα για την Ελλάδα και ότι, για να αποδειχτεί βιώσιμος, θα έπρεπε να είναι κοινωνικά δίκαιος και να στηρίζεται στην ευρύτερη δυνατή συμμετοχή των πολιτών.

Ο στόχος αυτός απαιτούσε την ενεργή συμμετοχή του ελληνικού Δημοσίου στην προώθηση επενδύσεων, την αποτελεσματική ρύθμιση των αγορών και την καταπολέμηση των σχέσεων διαπλοκής που είχαν εκκολαφθεί οικονομικά στη χώρα μεταξύ δημόσιου τομέα, μεγάλων επιχειρήσεων και τραπεζικού συστήματος". Όπως το σκάνδαλο Κοσκωτά για παράδειγμα!

Καταλάβατε, εν πάση περιπτώσει, τι λέει η κυρα-Λούκα στην παραπάνω παντόφλα; Ένα απλό πράγμα, που το ντύνει με πολλές λέξεις και κορδέλες για να το καταπιούμε αμάσητο.

Η κυρα-Λουκά θέλει κρατική οικονομία, κρατική αγορά, κρατικές Τράπεζες και πιθανότατα και Αγορανομία! Θέλει επίσης οι 69 εταιρείες του Οργανισμού Ανάπτυξης Επιχειρήσεων (ΟΑΕ), που τις κρατικοποίησαν ενώ ήταν χρεοκοπημένες να τις χρηματοδοτούσαμε έως σήμερα, όπως κάνουμε με τη ΛΑΡΚΟ. Επίσης να αυξάναμε τις 69 χρεοκοπημένες εταιρείες σε 690 για να πληρώνουμε δεκαπλάσια κι επειδή δεν τα είχαμε τα λεφτά να δανειζόμασταν! Ο έρως για το κράτος και την εξουσία χρόνια δεν κοιτά…

Ας το πούμε καθαρά και ξάστερα: η κρατική οικονομία είναι πολιτική των βασιλιάδων, των αυτοκρατόρων, των τσάρων, των χαλίφηδων, των σουλτάνων, των χαγάνων, των δικτατόρων και των εμίρηδων. Όσες χώρες τις εφάρμοσαν χρεοκόπησαν: τα βασίλεια και οι αυτοκρατορίες, τα χανάτα και τα χαλιφάτα, τα σουλτανάτα και τα εμιράτα. Επίσης χρεοκόπησαν και διαλύθηκαν η Σοβιετική Ένωση και το "σοσιαλιστικό" στρατόπεδο. Οι μισές χώρες (της ανατολικής Ευρώπης) φιλελευθεροποίησαν τις οικονομίες τους και προσχώρησαν στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η Κίνα, το Βιετνάμ, η Καμπότζη, η Κούβα πρόλαβαν και άλλαξαν πολιτική, φιλελευθεροποίησαν την οικονομία τους, εισήγαγαν την ελεύθερη αγορά και σώθηκαν από την πείνα και το θάνατο εξ ασιτίας. Επιτέλους, ανοίξτε τα μάτια σας και δείτε τι συμβαίνει στον κόσμο…

*Ο Θάνος Παπαδόπουλος είναι δημοσιογράφος και συγγραφέας