Τάσος Καραμήτσος

Ο λογαριασμός από τα πειράματα και τις μαγκιές της πρώτης κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ με υπουργό Οικονομικών τον Βαρουφάκη, το καλοκαίρι του 2015, έρχεται ακόμα. Και μάλιστα τώρα, με τις φορολογικές δηλώσεις του 2016, τον αισθάνεται σχεδόν η μισή φορολογούμενη Ελλάδα με πολύ σκληρό τρόπο.

Η περήφανη διαπραγμάτευση του «Τσίπρα 2015» έφτασε πια και ως εκκαθαριστικό και προκαλεί σοκ και απελπισία. Πάνω από το 40% των Ελλήνων φέτος πρέπει να πληρώσει επιπλέον φόρο (γιατί όλοι πληρώνουν μέσω της αύξησης του ΦΠΑ και άλλων έμμεσων φόρων) περί τα 1.200 ευρώ κατά μέσο όρο.

Ακόμα και μισθωτοί με μηνιαίο εισόδημα 900 ευρώ, χωρίς ακίνητη περιουσία, καλούνται να πληρώσουν στην Εφορία 600 ευρώ, για να μην αναφερθούμε σε άλλες περιπτώσεις που χωρίς ούτε ένα ευρώ εισόδημα για το 2016 (π.χ. άνεργος οικογενειάρχης) καλούνται να πληρώσουν φόρο 4.600 ευρώ επειδή κατέχουν ένα σπίτι 85 τ.μ. και ένα αυτοκίνητο μεσαίου κυβισμού.
Ολα αυτά τα παραδείγματα σαφώς μπορεί να εξοργίζουν γιατί ένας κανονικός φορολογούμενος πολίτης δεν μπορεί να αντιληφθεί τον λόγο που πρέπει να πληρώνει παραπάνω φόρους όταν το εισόδημά του μειώνεται και φυσικά ο ίδιος δεν φοροδιαφεύγει.

Η μεγάλη ζημιά, όμως, στην οικονομία δεν πρόκειται να προκύψει από αυτές τις περιπτώσεις, αλλά από εκείνες των μεσαίων εισοδημάτων των ελεύθερων επαγγελματιών που κυριολεκτικά... είναι για εγκεφαλικό. Γιατροί, δικηγόροι και ελεύθεροι επαγγελματίες γενικώς, με εισοδήματα πάνω από 3.000-4.000 ευρώ τον μήνα, καλούνται να δώσουν πίσω σε φόρους μαζί με την προκαταβολή για την επόμενη χρονιά 40%-50% των καθαρών εσόδων τους.

Αν μάλιστα υπολογίσεις και τον αυξημένο ΕΦΚΑ, τότε το ποσό επιστροφής στο κράτος φτάνει στο 60% ή και 70%. Αν πάμε σε μεγαλύτερα ποσά, τότε απλά δουλεύεις μόνο για την Εφορία.
Τιμωρούνται βασικά όσοι άνθρωποι ξόδεψαν πολλά χρόνια σε σπουδές και καταξιώθηκαν επαγγελματικά με τη σκληρή ελεύθερη -στον ιδιωτικό τομέα- δουλειά ώστε σε μεγάλη ηλικία πια να κερδίζουν καλά λεφτά. Αλλά κυρίως αυτή η πολιτική αφαίμαξης μέσω φόρων στέλνει παντού το μήνυμα της φοροαποφυγής και της φοροδιαφυγής σε μια κοινωνία που μόλις πριν από λίγα χρόνια άρχισε να μπαίνει σε μια τάξη λόγω των πολλαπλών ηλεκτρονικών ελέγχων, των υποχρεωτικών καταβολών με πιστωτικές κάρτες κ.λπ.


Υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι μετά το σοκ του φετινού εκκαθαριστικού θα εκτιναχθεί η φοροδιαφυγή; Υπάρχει ίχνος αντίρρησης ότι αυτοί οι φόροι είναι το μεγαλύτερο αντικίνητρο για να δουλέψει κανείς; Γιατί να δουλέψει άραγε; Για να προσλαμβάνει ο κ. Σκουρλέτης δημοσίους υπαλλήλους άνευ κριτηρίων, όπως φυσικά έκαναν παλιότερα οι αντίστοιχοι υπουργοί Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ προ κρίσης;

Θα αναρωτηθείτε γιατί δεν σκέφτηκαν οι δανειστές ότι μια οικονομία δεν μπορεί να δουλέψει όταν οι εργαζόμενοι πολίτες δουλεύουν μόνο για να πληρώνουν τους φόρους τους. Και καλά, οι κυβερνώντες είναι άσχετοι και εκδικητικοί σε καθετί που παράγει πλούτο, αν και οι ίδιοι... καλά το πάνε για την τσέπη τους. Η τρόικα, όμως, τι κάνει;

Δίκιο έχετε, το ίδιο θα πρέπει να αναρωτηθεί κάθε λογικός άνθρωπος, εκτός πια αν ισχύει η θεωρία του τιμωρητισμού σε ένα απείθαρχο πολιτικό σύστημα που ταλαιπωρεί και ταλαιπωρείται εδώ και επτά χρόνια.