Τάσος Καραμήτσος

Επειτα από περίπου τρεις μήνες διακυβέρνησης ο Τσίπρας έχει πλέον μια πιο καθαρή -αν όχι τελείως ξεκάθαρη- εικόνα των δημόσιων οικονομικών της χώρας. Με απλά λόγια, γνωρίζει ότι η Ελλάδα μέχρι το τέλος του έτους χρειάζεται άλλα 19 δισ. ευρώ, εκτός από τα 7 δισ. που έχει ήδη «δανειστεί» από έντοκα γραμμάτια ή από τα αποθεματικά διαφόρων Ταμείων και πρέπει να επιστρέψει. Αυτά τα χρήματα δεν υπάρχει ουδεμία άλλη πηγή να εισφερθούν στα κρατικά ταμεία πλην της Ευρωζώνης, αν δηλαδή μας τα δώσουν οι Ευρωπαίοι δανειστές μας. Ούτε οι Κινέζοι με τη δήθεν συμμετοχή τους στις εκδόσεις των ελληνικών ομολόγων εισέφεραν, ούτε οι Ρώσοι μπορούν να δώσουν προκαταβολές για έναν αγωγό που δεν έγινε και πιθανόν να μη γίνει ποτέ, ούτε οι Αμερικανοί βεβαίως.

Καλές είναι οι διακρατικές επαφές και πολύ καλές οι μπίζνες με τις ισχυρές αυτές χώρες. Καμία αντίρρηση να πάρουμε λεφτά από τις ιδιωτικοποιήσεις ή συμπράξεις με τους Κινέζους για τον ΟΛΠ ή τα τρένα, το ίδιο και με τους Ρώσους σε ενέργεια, μεταφορές, αγροτικά, τουρισμό κ.λπ. Οσο για τους Αμερικανούς, μένει να δούμε πού θα βοηθήσουν εκτός αν ένα τηλεφώνημα του Ομπάμα και μερικές δηλώσεις υφυπουργών μάς κόστισαν μισό δισ. δολάρια προμήθεια για... μουσειακά αεροπλάνα. Μάλλον ήδη το έχουν μετανιώσει στο Μέγαρο Μαξίμου για την όντως απίστευτη και σκοτεινή (και με διακομματικές προεκτάσεις) αυτή προμήθεια και ποτέ δεν είναι αργά να την ακυρώσουν, διατηρώντας το μόνο πράγμα για το οποίο δεν έχουν αμφισβητηθεί, ήτοι το ηθικό πλεονέκτημα της κυβέρνησης.

Με αυτό το δεδομένο, λοιπόν, ο πρωθυπουργός θα πρέπει να πάρει μια απόφαση, τη μεγάλη απόφαση. Η οποία είναι μία και μοναδική: να συνθηκολογήσει με τους Ευρωπαίους εταίρους, να παρουσιάσει ένα αξιόπιστο πακέτο στους δανειστές και να προχωρήσει στη διακυβέρνηση της  χώρας. Υπάρχουν μέτρα και τρόποι αύξησης των εσόδων χωρίς να πληγούν οι φτωχοί ή οι πτωχοποιημένοι πολίτες, αλλά σίγουρα όχι εύκολες λύσεις, γενικότητες και αοριστίες.

Να συνειδητοποιήσει ο ίδιος ο Τσίπρας ότι τον ψήφισε και τον στηρίζει ο μέσος Ελλήνας και όχι μόνο οι υπέρμαχοι της δραχμής, οι οπαδοί των λαθρομεταναστών και των κουκουλοφόρων. Αυτούς τους είχε ίσως προίκα από το παρελθόν, αλλά δεν φτάνουν παρά μόνο για να τον γυρίσουν στο περιθωριακό παρελθόν του κόμματός του. Και όχι στο κεντροαριστερό μέλλον του, αν υπάρχει τέτοιο ή το θέλει και ο ίδιος.