Τάσος Καραμήτσος

Στην Ελλάδα, αν εξαιρέσει κανείς την Αριστερά, η οποία αλιεύει ψήφους μη προτείνοντας κάτι για την επόμενη μέρα, χωρίς να έχει το θάρρος να μιλήσει για τη δραχμή, σήμερα υπάρχουν δύο σχεδόν κυρίαρχες τάσεις. Και οι δύο είναι βάσιμες και προέρχονται από εκτιμήσεις αλλά και δηλώσεις κορυφαίων παραγόντων σε Ευρώπη και Αμερική. Καταρχήν όλοι συμφωνούν ότι έπειτα από μία και πλέον διετία ασυνεπειών και παλινωδίας του ελληνικού πολιτικού συστήματος, με χαρά, αν ήταν ακίνδυνο και ανέξοδο, θα μας πέταγαν έξω από την ευρωζώνη και το ευρώ.

Τώρα, οι μισοί πιστεύουν ότι δεν μπορούν να το κάνουν, γιατί το κόστος σήμερα είναι μεγάλο και θα μας ανέχονται για αρκετό καιρό ακόμα ή για πάντα, «λιώνοντας» τη χώρα και παίρνοντας ό,τι πολύτιμο υπάρχει και κυρίως τους τόκους τους, και οι άλλοι μισοί ότι μόλις είναι έτοιμοι να μας... αδειάσουν θα το κάνουν παραδειγματικά. Είτε σε τρεις μήνες, είτε αργότερα. Υπάρχουν επιχειρήματα εκατέρωθεν και όποιος πει μετά βεβαιότητας ότι γνωρίζει τι θα συμβεί, απλώς τζογάρει. Και αυτό διότι σήμερα δεν γνωρίζουν τι θα συμβεί στην πραγματικότητα ούτε η Μέρκελ ούτε ο Σόιμπλε ούτε ο Σαρκοζί ούτε φυσικά οι... μεταφυσικοί γκουρού-κερδοσκόποι όπως ο Σόρος, ο «Mr Pimco» κ. Ελ Αριάν και άλλοι παρόμοιοι.

Τα δεδομένα σήμερα είναι τα εξής: πρώτον, το πιθανότερο είναι ότι την άνοιξη η κυρία Μέρκελ δεν θα συνομιλεί και δεν θα συνεννοείται πλέον με τον κ. Σαρκοζί, αλλά με τον αντίπαλό του Γάλλο σοσιαλιστή Φρανσουά Ολάντ, ο οποίος φαίνεται ότι έχει άλλη αντίληψη των πραγμάτων για την Ενωμένη Ευρώπη. Δεύτερον, ο Αμερικανός πρόεδρος δεν θέλει καθόλου εντός του έτους μία ισχυρή δοκιμασία στην παγκόσμια οικονομία, γιατί θα έχει εκλογές. Τρίτον, ουδείς γνωρίζει τις παρενέργειες τελικώς του «ελληνικού δράματος» στην ευρωπαϊκή οικονομία, κυρίως στην Ισπανία, στην Ιταλία και στην Πορτογαλία. Τέταρτον, τα εσωτερικά προβλήματα πολιτικής στην ίδια την Ευρώπη οδηγούν σε μία εξόχως θολή εικόνα και για την ελληνική πραγματικότητα. Ο κ. Σόιμπλε, βασικός υποστηρικτής της Ελλάδας μέχρι πρότινος, φαντάζει σήμερα μέγας εχθρός μας με τις δηλώσεις του. Λέει ότι πρέπει να παραμείνει αυτή η κυβέρνηση, αγνοώντας προφανώς ότι σήμερα στην Ελλάδα απλούστατα δεν υπάρχει και δεν λειτουργεί κυβέρνηση. Αλλά πέραν του πρωθυπουργού και δύο-τριών υπουργών που κάνουν τη βασική δουλειά για την οποία σχηματίστηκε αυτή η κυβέρνηση (ψήφιση σύμβασης και εφαρμογή PSI), όλοι οι υπόλοιποι ρουσφετολογούν για λογαριασμό συμφερόντων. Οι σφυγμομετρήσεις δείχνουν ότι τα δύο κόμματα που υποστηρίζουν το μνημόνιο, και ενδεχομένως και ένα τρίτο ακόμα της ίδιας τάσης, μπορεί να συγκεντρώσουν μια πλειοψηφία της τάξεως των 200 βουλευτών. Επίσης, ο ίδιος ο κ. Παπαδήμος απολαμβάνει ισχυρής αποδοχής σύμφωνα με το γκάλοπ της ALCO στο «ΘΕΜΑ».

Συμπέρασμα εύκολο δεν υπάρχει, αλλά το δικαίωμα στην ελπίδα, αν το εκλογικό αποτέλεσμα είναι σοβαρό, πάντοτε πεθαίνει τελευταίο.