Παν. Μπουσμπουρέλης

H διαχείριση των κόκκινων δανείων είναι πραγματικά μια δύστοκη υπόθεση, αυτό φαίνεται από όλες τις πλευρές. Και κυρίως από τις χαμηλές τιμές που υφίστανται για την εξαγορά τους, από όσα τουλάχιστον μας λένε εκπρόσωποι των funds.

Φαίνεται όμως ότι και η ίδια η ΕΚΤ καταλαβαίνει πια ότι οι άγαρμπες πωλήσεις δανείων θα οδηγήσουν μαθηματικά στην τέταρτη ανακεφαλαιοποίηση.

Τα funds δεν είναι μια απλή λύση, διότι τα ίδια δεν πρόκειται να πάρουν δάνεια σε ικανοποιητικές τιμές. Και είναι προφανές ότι οι τράπεζες θα αναγκαστούν να γράψουν νέες ζημιές, καθώς η οικονομία δεν έχει βγει από τον φαύλο κύκλο, ιδιαίτερα στην αγορά ακινήτων. Τα στοιχεία του εξαμήνου μπορεί μεν να ήσαν ενθαρρυντικά για τις τράπεζες, όμως από εδώ και μπρος τι γίνεται είναι μια άγνωστη πορεία.

Υπάρχουν πληροφορίες που θέλουν το κυβερνητικό στρατόπεδο να έχει επιτύχει εν μέρει ανακωχή στις πωλήσεις φυσικών προσώπων με τους πιστωτές. Ομως και αυτό από μόνο του δεν θα είναι αρκετό. Ακόμα και στον τομέα των κόκκινων επιχειρηματικών δανείων, όπου θεωρητικά έχει δοθεί το πράσινο φως, εκεί δεν έχει γίνει τίποτε καθώς δεν υπάρχει ακόμα και η νομική κάλυψη για τα τραπεζικά στελέχη.

Τούτων δοθέντων η εμπειρία Καραμούζη είναι πολύτιμη για να βγει το τραπεζικό σύστημα από την κατάσταση ζόμπι που βρίσκεται σήμερα. Πώς θα γίνει αυτό, είναι μια άλλη υπόθεση, όμως μια τέτοια λύση θα ελαφρύνει σημαντικά τις τράπεζες και μεσοπρόθεσμα μπορεί να αρχίσει να δίνει υπεραξίες σε ένα τέτοιο εγχείρημα. Η διαχείριση των δανείων χρειάζεται χρόνο, επιμηκύνσεις, βελτίωση οικονομίας, κυρίως όμως άμεσες μεταβιβάσεις για να πάρουν ρευστό οι τράπεζες στο βαθμό που έχουν προβλέψει τις αντίστοιχες ζημίες.

Η οικονομία δεν πρόκειται να ανακάμψει με τραπεζικό σύστημα-ζόμπι. Χρειάζεται λοιπόν μια νέα παρέμβαση στα πρότυπα της Ιρλανδίας για να αναπνεύσει το σύστημα. Κατά τα άλλα όπως φαίνεται ο δρόμος προς τη δεύτερη αξιολόγηση θα είναι δύσβατος, αν γίνει και μακρύς καήκαμε.

Πρέπει στο σημείο αυτό να πούμε ότι οι προβλέψεις Στουρνάρα μιλούν για σημαντικές εισροές κεφαλαίων μετά τη δεύτερη αξιολόγηση. Ομως όλα αυτά ενδέχεται να περιπλακούν από ένα διεθνές περιβάλλον που χρωστά οικονομική καταιγίδα σε διεθνές επίπεδο. Και εκεί η ολιγωρία θα πληρωθεί.