Παν. Γκρουμούτης

Ελάχιστες ώρες αφότου το Εurogroup έδωσε και επισήμως το «πράσινο φως» για την χορήγηση κεφαλαίων «έως 100 δισ. ευρώ» για τη στήριξη των ισπανικών τραπεζών, περίπου 24 ώρες αφότου είχε … ξεκαθαρίσει η σύγχυση που προκλήθηκε αναφορικά με το εάν η Κύπρος έχει υποβάλει αίτημα αρωγής από τα κοινοτικά ταμεία ή όχι (Σ.Σ: σαφώς και ισχύει το αίτημά της, λεφτά θέλει και δεν τα βρίσκει αλλού…) και περίπου 72 ώρες πριν έλθουν για πολλοστή φορά στην Αθήνα οι ελεγκτές της Τρόικας, για να καταλήξουν στην έκθεση με βάση την οποία θα βάλουμε στο τραπέζι τη συνέχιση της διεθνούς βοήθειας προς τη χώρα μας και κυρίως τη διαπραγμάτευση των όρων αυτής, η ισπανική αυτόνομη περιφέρεια της Βαλένθια ζήτησε τη διάσωσή της!

Ζήτησε τη συνδρομή της κεντρικής κυβέρνησης γιατί απλά έχει ήδη χρεοκοπήσει …
Ο Μαριάνο Ραχόι, ο Ισπανός πρωθυπουργός που στην πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής εμφανίστηκε ως ο «μεγάλος νικητής» μαζί με τον Ιταλό ομολόγό του Μάριο Μόντι, έναντι της «σιδηράς Καγκελάριου» Μέρκελ, βλέπει τα προβλήματα για την κυβέρνησή του να συσσωρεύονται ώρα με την ώρα. Οι αγορές δεν «πείθονται» ότι η Ισπανία θα γλιτώσει το δικό της «πραγματικό Μνημόνιο», οι αναλυτές και οι οίκοι αξιολόγησης (τελευταίος χρονικά ο Εgan Jones που εσχάτως λειτουργεί ως προάγγελος δεινών) δίνουν πλέον στην χώρα πιθανότητες 35% να χρεοκοπήσει (!) μέσα στους επόμενους 12 μήνες και τα αδιέξοδα πληθαίνουν.

Το εφιαλτικό σενάριο μιας ισπανικής χρεοκοπίας και των κατακλυσμιαίων συνεπειών που αυτή θα έχει για την ευρωπαϊκή οικονομία, μοιάζει πλέον ολοένα και λιγότερο … σενάριο και ολοένα και περισσότερο αναπόφευκτη εξέλιξη.
Τα κεφάλαια που θα απαιτηθούν για να διασωθεί η Ισπανία απλώς δεν υπάρχουν. Κι αν «σκάσει» η Ισπανία, τι θα γίνει με την Ιταλία; Κι αν δεν βρίσκουμε ως Ευρωζώνη λύση στο πρόβλημα, τι θα γίνει;

Όποιος διερωτάται αν το βαρέλι όπου η ΕΕ «πετάει» χρήματα έχει τελικά πάτο, μάλλον απευθύνει ρητορική ερώτηση: η πραγματικότητα – όσο κι αν δεν μας βολεύει να την παραδεχθούμε – είναι πως χωρίς περαιτέρω συναίνεση εκείνων που μπορούν να αντιστρέψουν την κατάσταση, το βαρέλι ΚΑΙ δεν έχει πάτο ΚΑΙ δεν μας χωράει όλους.

Ως το ποιοι μπορούν να αντιστρέψουν την κατάσταση, η προφανής απάντηση είναι οι Γερμανοί. Αν αποφασίσουν την έκδοση ευρωομολόγου, την άμεση υλοποίηση των συμφωνιών της τελευταίας Συνόδου και την ΕΝΙΑΙΑ στάση της Ευρωζώνης έναντι των αγορών, τότε ίσως και να σώσουν την … παρτίδα, κυριολεκτικά στο και πέντε. Αν όχι, αδυνατώ να καταλάβω όχι το εάν θα διασωθεί η Ελλάδα, η Ισπανία, η Ιταλία, η Κύπρος, η Ιρλανδία, η Πορτογαλία και όποια άλλη χώρα (στο βάθος Γαλλία…) παραδοθεί βορά στις ορέξεις των αγορών. Αλλά το εάν θα υπάρχει Ευρωζώνη, ευρώ και … Ευρωπαίοι πολίτες όταν, το φθινόπωρο του 2013, η φράου Μέρκελ θα ζητήσει εκ νέου από τους συμπατριώτες της να την επανεκλέξουν στην ηγεσία της χώρας της…