Παν. Γκρουμούτης

Η ειδοποιός διαφορά των ξένων χρηματοπιστωτικών οργανισμών έναντι των ελληνικών τραπεζών αναφορικά με το πως αντιμετωπίζουν τις υφιστάμενες εναλλακτικές προτάσεις για την ανταλλαγή του ελληνικού χρέους, έγκειται στο ότι οι μεν ξένες τράπεζες έχουν διαρθρωμένα τα χαρτοφυλάκια ομολόγων τους επί της βάσης των αγοραίων τιμών αυτών των ομολόγων – επομένως ήδη χάνουν επί της ουσίας κατά μέσο όρο πάνω από 35% της αρχικής τιμής κτήσης – ενώ οι ελληνικές έχουν αποτιμημένες τις επενδύσεις τους αυτές στις αρχικές, ονομαστικές τιμές, επομένως με το μέσο haircut που προκύπτει από τις προτάσεις του IIF κινδυνεύουν να χάσουν έως και 9 δισ. ευρώ συνολικά!

Η γερμανική Deutsche Bank ήταν η πρώτη τράπεζα που “πέρασε στα βιβλία της” μια δυνητική ζημία από το “ελληνικό χαρτοφυλάκιό της”, μια εναλλακτική δηλαδή που παραπέμπει σε ένα μέσο haircut ύψους 21%.

Και στην τελευταία έκθεσή της σημειώνει ότι σε γενικές γραμμές το πρόγραμμα εθελοντικής συμμετοχής ιδιωτών και οι τέσσερις επιμέρους επιλογές που δίνονται στους ομολογιούχους, είναι κατά βάση συμφέρουσες, στο βαθμό που οι μεγάλοι θεσμικοί με έκθεση στο ελληνικό χρέος έχουν σήμερα στα χέρια τους ομόλογα με πραγματική, αγοραία αξία περίπου στο 70% με 75% της ονομαστικής.

Επομένως, ΟΠΟΙΑ λύση κι αν προκριθεί από τις υπάρχουσες στο ... τραπέζι, οδηγεί σε κέρδος, αφού η σημερινή “τιμολόγηση” των ελληνικών τίτλων που λήγουν μέχρι το 2020 στη δευτερογενή αγορά, είναι χαμηλότερη από την αξία που θα έχουν οι τίτλοι που θα αποκτηθούν από το rollover, με “κούρεμα” έως 21%.

Πρακτικά οι ξένοι θα δώσουν τίτλους “κουρεμένους” έως και κατά 30% για να πάρουν νέους με 10% λιγότερο ... κούρεμα!!!

Αντιθέτως οι ελληνικές τράπεζες είχαν προνοήσει, στο ξεκίνημα της κρίσης, να “γυρίσουν” τα ομόλογα στα αποκαλούμενα “χαρτοφυλάκια διακράτησης”. Ομόλογα στην ονομαστική τους αξία δηλαδή. Οποιοδήποτε “κούρεμα” σημαίνει ζημίες.

Κι αν η ... μπίλια κάτσει στο ποσοστό του 21%, κινδυνεύουν να εγγράψουν ζημίες έως και 9 δισ. ευρώ. Και τόσα λεφτά ΔΕΝ υπάρχουν ...