ΤΟ ΤΙ ΔΕΙΧΝΟΥΝ και τι θα δείχνουν τα κανάλια είναι γενικά µεγάλο ζήτηµα, το οποίο δεν περιορίζεται καθόλου στο πώς περνάει ο κόσµος την ώρα του και πώς όχι…
✖✖✖ Επηρεάζει το πώς φέρεται, πώς λειτουργεί, πώς συµπεριφέρεται, κι ΑΝ φωνάζουµε ότι τα κανάλια πρέπει να ΕΠΙΜΕΝΟΥΝ ΕΛΛΗΝΙΚΑ, δεν είναι ούτε από ρατσισµό, ούτε από εθνικισµό, ούτε για να βρούµε εµείς καµιά δουλειά… (Και τι να την κάνεις τη δουλειά, άµα δεν πληρώνεται πια; Είναι µια µικρή βάσιµη λεπτοµέρεια.)
✖✖✖ Η τουρκική τηλε-επιδηµία µάς χτυπά σε πολλά ευαίσθητα σηµεία που δεν θα µπορούσε, π.χ., να µας επηρεάσει η µάστιγα των ΜΕΞΙΚΑΝΙΚΩΝ που µας είχε χτυπήσει προ δεκαετίας. Εδώ είναι µια άλλη ιστορία, η οποία έχει να κάνει και µε την ΙΣΤΟΡΙΑ.
✖✖✖ Βεβαίως υπάρχουν ευχάριστες εξαιρέσεις, όπου βλέπεις ότι δύο τηλε-κουλτούρες µπορούν να συνδυαστούν σε µία «ανατολίτικη» συνταγή, όπως, π.χ., η ΤΣΙΜΤΣΙΛΗ! Από πλευράς θελκτικότητος και εξωτικότητος που αναδύει το όλο θέαµα εννοώ, αν µε εννοείτε. Εξαιρετικό. Και πιθανόν, αν προωθηθεί σωστά, να είναι το µόνο µας τηλεοπτικό προϊόν που µπορεί να αγοραστεί και να προβληθεί και στην τουρκική τηλεόραση. ΠΑΝΤΑ τέτοια!
✖✖✖ Από την άλλη πλευρά, η προφανής πενία οδηγεί τους διευθυντές προγραµµάτων σε απίθανα ευρηµατικές λύσεις. Για παράδειγµα, η ιδέα ενός καναλιού όπου ένας επώνυµος καλεί άλλους επώνυµους και τους ρωτά πώς τα πάνε στη ζωή κ.λπ. κ.λπ., µε δυο-τρεις καλεσµένους τη φορά. Οποιος φαεινός εγκέφαλος το σκέφτηκε, πρέπει να τρέξει να κατοχυρώσει την πατέντα! Πού το διανοήθηκε ο µπαγάσας;
✖✖✖ Προσωπικά χαίροµαι να ακούω για διάφορα τηλεοπτικά πρόσωπα που επιστρέφουν, για προγράµµατα που ξεκινάνε ενάντια σε δύσκολο
υς καιρούς και άλλα πολλά. Οµως ΕΝΑ ΕΧΩ ΝΑ ΠΩ, γιατί έχουµε ξαναδεί κάτι τέτοιες φάσεις (όχι τόσο άγριες φυσικά) και στο παρελθόν: Κοιτάξτε µην ΚΡΕΜΑΣΕΤΕ ανθρώπους, µην τους δώσετε τζάµπα ελπίδες, µην τους πάρετε στον λαιµό σας, µην τους βάλετε να τρέχουν για δουλειές που από τώρα µπορεί να ξέρετε ότι ίσως να µην πληρωθούν ποτέ. ✖✖✖ Δεν επιτρέπεται να παίζουµε µε τις ΖΩΕΣ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ. Κι αν µεν µας έχει πάρει από κάτω η κρίση, αν µας ήρθε -όπως ήρθε στους πιο πολλούς- από εκεί που δεν το περιµέναµε, κι αν παρά ταύτα προσπαθούµε να τα βγάλουµε πέρα µε τα χίλια-δυο πισωγυρίσµατα, ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΑΓΩΝΑΣ ΚΑΛΟΣ. ✖✖✖ Το να ξεκινάς, όµως, καταστάσεις και πρότζεκτ, εκµεταλλευόµενος στην ουσία την αγωνία και την ανάγκη του κόσµου ΝΑ ΒΡΕΙ ΔΟΥΛΕΙΑ, να του προσφέρεις την ψευδαίσθηση ότι βρήκε τη ΣΑΝΙΔΑ ΣΩΤΗΡΙΑΣ, ενώ ξέρεις ότι στο τέλος θα πάρουν όλοι, µην πω τι, αυτό είναι ΚΑΚΟ ΚΑΙ ΑΔΙΚΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΕΟ!!! ✖✖✖ Σε ποιον απευθύνοµαι; Σε όποιον νοµίζει ότι τον αφορά, αλλά ακόµη και στον εαυτό µου, µια που αυτό το καλοκαίρι, για πρώτη φορά ύστερα από 15 χρόνια όπου συνεργαζόµαστε µε άλλους που ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ από εµάς, αναγκαστήκαµε να φανούµε ασυνεπείς. Γιατί; Γιατί ΑΛΛΟΙ µε πολύ µεγαλύτερη επιφάνεια από εµάς ήταν ασυνεπείς απέναντί µας! ✖✖✖ Και δεν εννοώ στο «Πρώτο Θέµα», που χάρη στην αγάπη του κόσµου αλλά και στο γεγονός ότι ελέγχουµε προσωπικά όλες τις παραµέτρους (έσοδα - έξοδα, επιταγές, υποχρεώσεις, φόρους κ.ά.) µπορούµε να κρατάµε λογαριασµό… Σε άλλες δουλειές, όµως, όπου περιµένουµε να πάρουµε «δεδουλευµένα» για να πληρώσουµε τα «δεδουλευµένα» των άλλων, σπάει η αλυσίδα και βρίσκεσαι προσωπικά εκτεθειµένος, µε ανθρώπους τους οποίους δουλεύεις µαζί ΧΡΟΝΙΑ. ✖✖✖ Και για να µην παρεξηγηθώ, δεν κατηγορώ κατ’ αρχάς ούτε αυτούς που δεν µας πληρώνουν (για να πληρώσουµε µε τη σειρά µας), γιατί ξέρω ότι ακολουθούν τον ΔΥΣΚΟΛΟ ΔΡΟΜΟ να κρατήσουν µια δουλειά ΑΝΟΙΚΤΗ, ενώ θα µπορούσαν να πουν… «στα παπάρια µας κι ας πάνε να… γαργαληθούν όλοι. Λεφτά για ΠΑΡΤΗ τους έχουν, κι αν θέλανε κάνανε ντόλτσε βίτα σαν τόσους και τόσους κροίσους».
✖✖✖ Γιατί είναι εύκολο να λες «ο τάδε µεγαλοεπιχειρηµατίας έχει ένα ΚΑΡΟ ΛΕΦΤΑ, πώς είναι δυνατόν να µη διαθέτει ό,τι απαιτείται για τα MEDIA που έχει τόσα χρόνια και έχει γίνει και γνωστός χάρη σ’ αυτά».
✖✖✖ Ε, λοιπόν, στη φάση που είµαστε δεν πορεύεται κανείς µε πυξίδα το δίκιο ή το άδικο, αλλά το εφικτό και το βιώσιµο. Κάπως σαν τη Γερµανία που αναρωτιέται αν έχει νόηµα να πέσουν λεφτά σε βαρέλι δίχως πάτο (βλέπε Ελλάδα), έτσι και οι µιντιάρχες δεν βλέπουν πουθενά ΤΟΝ ΠΑΤΟ.
✖✖✖ Ξέρουν δηλαδή ότι πρέπει να βάζουν 10, 20, 30, 50 εκατοµµύρια τον χρόνο για µια δουλειά που «ΔΕΝ βγαίνει» µε κανένα τεχνικοοικονοµικό κριτήριο µάνατζµεντ, αλλά ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΝ ΓΙΑ ΠΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ θα χρειάζεται να «τα χώνουν». Το ΑΓΝΩΣΤΟ δηλαδή είναι που φοβίζει, «παγώνει» και αναστέλλει τα πάντα.
✖✖✖ Αν, π.χ., τους έλεγες ότι «ΔΕΣ, για πέντε χρόνια ακόµη βάζεις και µετά θα βγούµε από το τούνελ και θα είσαι στα ίσια σου» (χωρίς ποτέ να ρεφάρεις… εξυπακούεται), πιστεύω ότι θα το έβλεπαν διαφορετικά!!!
✖✖✖ Αµα, όµως, δεν υπάρχει ΧΡΟΝΙΚΟΣ ΟΡΙΖΟΝΤΑΣ, αυτοµάτως παθαίνεις αυτό που λένε και οι πιλότοι, αλλά και οι δύτες: ΑΠΩΛΕΙΑ ΟΡΙΖΟΝΤΑ, ήτοι ΒΕΡΤΙΓΚΟ!
✖✖✖ Δεν ξέρεις ούτε πού είσαι, ούτε από πού ήρθες, ούτε πού θα πας.
✖✖✖ Αυτά δεν τα λέω για να δικαιολογώ… αυτούς που µου χρωστάνε ή για να εξηγήσω γιατί εκτίθεµαι σαν ασυνεπής κι εγώ, αλλά για να έχουµε τη ΜΕΓΑΛΗ ΕΙΚΟΝΑ που συµπληρώνεται αναγκαστικά από το Α ως το Ω: τη λειτουργία ΤΡΑΠΕΖΩΝ! Εδώ και… χρόνια οι τράπεζες ουσιαστικά δεν λειτουργούν, περιµένοντας την περίφηµη ανακεφαλαιοποίηση! Ε, στην Ελλάδα ΟΛΕΣ ΟΙ ΔΟΥΛΕΙΕΣ διαµέσου των αιώνων γίνονται µόνο από δύο δρόµους: τo Δηµόσιο και τις τράπεζες: έπαιρνες, έδινες, ξανάπαιρνες, µοίραζες στον κόσµο, αυτοί µε τη σειρά τους έπαιρναν δάνεια, οι τράπεζες και οι ασφαλιστικές διαφήµιζαν τα προϊόντα τους, κι έτσι ζούσαµε όλοι λίγο-πολύ καλά, άλλος σαν άρχοντας κι άλλος άνετα ή έστω αξιοπρεπώς!
✖✖✖ Ε, άπαξ και έσπασε η αλυσίδα ΔΗΜΟΣΙΟ - ΤΡΑΠΕΖΕΣ, δεν είναι να απορείς που τα MEDIA δεν µπορούν να λειτουργήσουν, δεν µπορούν να εξοφλήσουν, δεν µπορούν να προγραµµατίσουν και απλώς κάθονται διασωληνωµένα, σαν να περιµένουν το «µάννα εξ ουρανού».
✖✖✖ Και τι κάνουν οι τόσοι και τόσοι συνάδελφοι που είναι ΑΠΛΗΡΩΤΟΙ, που έχουν να εξοφλήσουν νοίκια, φόρους και τα σχετικά κ.λπ. κ.λπ.; ΚΟΒΟΥΝ ΦΛΕΒΕΣ. Αυτό κάνουν και µας έχουν πάρει όλους τα αίµατα, ιδίως όσους, είτε µας αρέσει είτε όχι, είµαστε σε κάποιες θέσεις ευθύνης.
✖✖✖ Οπου είναι πολύ δύσκολο να διαλέξεις µε ποιους θα πας και ποιους θα αφήσεις πίσω, ειδικά αν δεν θέλουν να χωράνε πια όλοι στο καζάνι, σόρι, στο καράβι ήθελα να πω.
✖✖✖ Εµείς όσον αφορά στο «ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ» λέµε ξεκάθαρα ότι µπορεί να µην ξέρουµε -όπως κανένας-άλλος- τι θα µας ξηµερώσει, όµως ξέρουµε τι θα κάνουµε ΟΠΩΣ ΚΙ ΑΝ ΞΗΜΕΡΩΣΕΙ: θα ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ µέχρι τελικής σωτηρίας ή τελικής πτώσης, µε αυξανόµενη την πεποίθηση ότι µπορεί στο τέλος και να καταφέρουµε το απίθανο.
✖✖✖ Σήµερα το γενικότερο κλίµα για την Ελλάδα είναι πολύ καλύτερο απ’ ό,τι ένα ΔΙΜΗΝΟ πριν, όπου µας είχαν όλους «χαµένους». Ευχόµαστε δύο µήνες ΜΕΤΑ να είναι ακόµη καλύτερο, κάτι που µπορεί να µας επιτρέψει να «δούµε φως». Σηµασία έχει ότι θα το παλέψουµε, όµως θα έχουµε αποτέλεσµα αν σε αυτή την ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΔΙΑΣΩΣΗΣ συµµετάσχουν όλοι όσοι βρίσκονται στο «Πρώτο Θέµα». Θεωρώ ότι είναι ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ να παλεύουν για την επιβίωσή τους όλοι οι συνάδελφοι µέσα στην εφηµερίδα, από τον πρώτο πιτσιρικά ως τον τελευταίο «σοφό», και κάποιοι να ασχολούνται µε τις πολύ καλές κατά τα λοιπά ΑΛΛΕΣ ΤΟΥΣ ΔΟΥΛΕΙΕΣ, βάζοντας σε β’ ή σε ω’ σειρά την εφηµερίδα.
✖✖✖ Ασφαλώς ο καθένας δικαιούται να κάνει τις επιλογές του, και όσο τα πράγµατα ήταν πιο χαλαρά, κάναµε και τα στραβά µάτια στους… παρόντες-απόντες, όµως πια ξεκαθαρίσαµε ότι δεν το αντέχουµε.
✖✖✖ Αν δεν δώσουν όλοι, µα όλοι, το 100% των δυνατοτήτων τους, η εφηµερίδα δεν θα επιβιώσει. ΚΑΘΑΡΕΣ ΚΟΥΒΕΝΤΕΣ. Ολοι µαζί το 100% µας, για να δώσουµε τη µάχη µε όλα µας τα όπλα.
✖✖✖ Με κάθε σεβασµό και εκτίµηση σε φίλους-συναδέλφους που έχουν ανοίξει και παράλληλες δικές τους δουλειές, και φυσιολογικά κατά κάποιον τρόπο είχαν απορροφηθεί από αυτές, τους ζητήσαµε να ΔΙΑΛΕΞΟΥΝ: είτε από δω ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ, είτε στο δικό τους µαγαζί, µε τις ευχές µας και τη βοήθειά µας, αν µπορούµε, να ΠΡΟΚΟΨΟΥΝ.
✖✖✖ Δεν είµαστε ούτε ζηλιάρηδες, ούτε ΚΟΜΠΛΕΞΙΚΟΙ, ούτε φαταούληδες. Εδώ όµως προέχει η ΕΠΙΒΙΩΣΗ του 90% των συναδέλφων που ζουν πια κυρίως ή µόνο από το «Πρώτο Θέµα» και παρότι έχουν υποστεί και περικοπές εξακολουθούν να βγάζουν την πιο «προχωρηµένη» ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΑ εφηµερίδα της Ελλάδας. ΤΕΛΕΙΑ ΚΑΙ ΠΑΥΛΑ, αλλά και πάλι φίλοι θα ’µαστε και µε εκείνους που προτίµησαν τον δικό τους δρόµο και µε άλλους που… το γυροφέρνουν µπας κι έχουν και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο.
✖✖✖ NO PROBLEM. Δεν µας είναι και τόσο ευχάριστο να θέτουµε θέµα επιλογής, µα είναι απελπιστικά ΕΠΙΤΑΚΤΙΚΟ ως όρος επιβίωσης. Κι αυτό κάνουµε και θα κάνουµε.
✖✖✖ Για να αλλάξουµε και λίγο θέµα, µου έκανε πολλή εντύπωση πώς ο πάντα άψογος επικοινωνιακά ΣΥΡΙΖΑ έπαθε µια πρώτη σοβαρή ΗΤΤΑ µε τις διακοπές-σίριαλ του Τσίπρα από παραλία σε παραλία όλο τον Αύγουστο! Ολος ο κόσµος το συζητάει.
✖✖✖ Οταν προαναγγέλλεις χρεοκοπίες, ζητάς τα ρέστα από τον Γιούνκερ γιατί δεν σε… δέχτηκε και καταγγέλλεις το σύµπαν µε το µαγιό, δεν γίνεσαι και τόσο πειστικός.
✖✖✖ Και το χειρότερο; Πώς κατάφεραν να επαναλάβουν το ΙΔΙΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΟ ΛΑΘΟΣ το οποίο «έκαψε» και τον Κώστα ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ αλλά και τον Γιώργο ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ!
✖✖✖Ενδεχοµένως οι ίδιοι οι Συριζαίοι, παραζαλισµένοι από το «άρωµα νίκης», υποτίµησαν κάτι που για τον κόσµο τους άλλωστε ήταν ρουτίνα - ήτοι µαγιό, τάβλι και µπιρίτσα! ✖✖✖ Ελα όµως που ο δικός τους ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΔΙΚΑ είναι που δεν µπορεί πια να τα κάνει αυτά… Ο πιτσιρικάς ή ο ηµιαπασχολούµενος που δεν είχε ούτε για τριήµερο φέτος, δεν θα καλοείδαν το 20ήµερο plus διακοπών του Αλέξη.
✖✖✖ Από την άλλη, ναι, είναι ΝΕΟΣ ΜΠΑΜΠΑΣ µε δύο µικρά, το ένα νεογέννητο, που θέλουν τις διακοπές τους, και βέβαια δεν µπορεί να πηγαίνει µόνη της η µαµά, ούτε… ΘΟΥ ΚΥΡΙΕ… να έχει και Φιλιππινέζα µαζί, εκτός κι αν υπάρχει καµιά ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΑΚΤΙΒΙΣΤΡΙΑ ΕΞΩΤΙΚΗ µπέιµπι σίτερ!!! ✖✖✖ Αναµφίβολα ο καθένας και ειδικά οι νέοι γονείς θέλουν τις διακοπές τους, όµως οι Τσιπραίοι απλά το παράκαναν.
✖✖✖ Απ’ την άλλη, ε, καλά, δεν χάθηκε δα κι ο κόσµος, κάναµε κι εµείς τη δουλίτσα µας… Αντε και του χρόνου!
ΥΓ.: Ο Αη Γιώργης και τα Λιχαδονήσια στη Βόρεια Εύβοια ΑΞΙΖΟΥΝ όµως µια τελευταία παρασπονδία, Αλεξ. Δεν τηλεφωνούσες να σε πάω και βαρκάδα µε τη φεγγαράδα; Να δεις ότι κι εµείς άνθρωποι είµαστε...