Μάκης Πολλάτος

Μοιάζει σαν να βιώνουμε μια εποχή απόλυτης παράνοιας. Αφού δεν έχουμε αντιληφθεί ότι ζούμε σε μια χώρα που έχει καταρρεύσει οικονομικά και πολιτικά, επειδή δεν μπορούμε να συνειδητοποιήσουμε ότι η ευμάρεια που διήρκεσε επί εννέα χρόνια λόγω ευρώ ήταν ψεύτικη και βασιζόταν σε δανεικό χρήμα που αντλούσαμε με τις πλάτες άλλων, αναζητούμε τον σωτήρα που θα μας βγάλει από το αδιέξοδο.

Ακόμη κι αν ο θαυματοποιός λέγεται Σώρρας, ακόμη κι αν λέει ότι διαθέτει στα συρτάρια του «κονφετί» μιας ανύπαρκτης τράπεζας που υποστηρίζει ότι αξίζουν 600 δισ. ευρώ, κάποιοι είναι έτοιμοι να τον ακολουθήσουν. Κι ας αποκαλύπτεται την ίδια ώρα ότι ο υποτιθέμενος θαυματοποιός δεν είχε καν χρήματα να πληρώσει αυτοκίνητο που αγόρασε μεταχειρισμένο. Όχι, σου λέει το πόπολο, δεν είναι απατεώνας, του κάνουν πόλεμο τα συστήματα. Και ορισμένοι θεωρούν ότι ο Σώρρας έχει όραμα για έναν καλύτερο κόσμο, πολεμάει για τα ανθρώπινα δικαιώματα, είναι έτοιμος να προσφέρει τον προσωπικό του πλούτο (εννοούν τον χαρτοπόλεμο της τράπεζας... Ανατολής). Είναι έτοιμοι να πιστέψουν όποια διαφήμιση λέει ότι το νερό της βρύσης είναι... ελιξήριο νεότητας, να πειστούν από δεισιδαιμονίες, να συγκεντρωθούν έξω από τα δικαστήρια για να στηρίξουν τον αρχηγό τους και να παροτρύνουν κι άλλους ταλαίπωρους να αγωνιστούν για να γίνει μια... πλανητική επανάσταση.

Μα τα χίλια μασαζοκαλσόν, όταν βλέπεις τους οπαδούς του Σώρρα να βρίσκονται όλη μέρα έξω από πλατείες και σταθμούς του μετρό μοιράζοντας φυλλάδια που κατηγορούν το σύστημα επειδή δεν δέχεται τα ομόλογα των... 600 δισ. για να διαγραφεί το χρέος της Ελλάδας και να γίνουμε αίφνης 10 εκατομμύρια Έλληνες πλούσιοι (και μετά να πολλαπλασιαστούμε προφανώς, διότι όταν ο Σώρρας μας κάνει εκατομμυριούχους θα βάλουμε μπροστά για 5,6 και 7 και 8 παιδιά ο καθένας και έτσι τέλος η υπογεννητικότητα) σκέφτομαι δύο πράγματα:

- ή όλοι οι οπαδοί του Σώρρα είναι κομπάρσοι που συμμετέχουν σε μια ταινία που γυρίζεται μυστικά και καταγράφει τις αντιδράσεις μας σε ακραίες καταστάσεις, κάτι σαν το Truman Show ένα πράγμα,
- ή πράγματι μας ψεκάζουν.

Πώς να εξηγήσεις ότι άνθρωποι που φαίνονται λογικοί, σαν το 20χρονο κορίτσι από την Κύπρο, έχουν στρατολογηθεί από έναν τύπο που λέει ότι κάτι παλιόχαρτα αξίζουν 600 δισ. και κατηγορεί το σύμπαν ότι θέλει να τον βγάλει τρελό;

Σαν τι άλλο παρά ένα αξιοπερίεργο και επικίνδυνο κοινωνικό φαινόμενο μπορεί να ειδωθεί η υπόθεση Σώρρα;

«Γιατί το CNN φοβάται τον Σώρρα;» αναρωτιέται ένα 20χρονο κορίτσι και ορισμένοι πείθονται και χειροκροτούν!

Πώς είναι δυνατόν να υπάρχουν άνθρωποι που εμπνέονται από την τόσο κακοστημένα χοντροκομμένη παράσταση του δήθεν θησαυρού των 600 δισ;

Μία εκδοχή είναι ότι οι Έλληνες κάτω των 50, αλλά και τα παιδιά μας, μάθαμε στα εύκολα. Στον εύκολο δρόμο, με τον εύκολο τρόπο, είτε πρόκειται για διακοποδάνεια χωρίς εξασφαλίσεις, είτε είναι διορισμός στην όποια ΔΕΞΑ (Δημόσια Επιχείρηση Ξαπλωμένης Αρίδας).

Γιατί λοιπόν να εμπνευστεί το πλήθος από τους βαρετούς τύπους που λένε την αλήθεια και περιγράφουν μια προσπάθεια που χρειάζεται δάκρυα και ιδρώτα, τα οποία ποτέ δεν συμπαθήσαμε, αντί να επιλέξει την μαγική λύση της διαγραφής των προβλημάτων με χαρτοπόλεμο αξίας 600 δισ; Γιατί να μην πιστέψουμε ότι για όλα φταίνε οι Γερμανοί, ότι το Βερολίνο μας παίρνει το πλεόνασμα, ότι η Μέρκελ και ο Σόιμπλε τα είχαν σχεδιάσει όλα για να μειωθεί η ανεξαρτησία μας και να μας κάνουν χρεοδουλοπαροικία;

Και γιατί να υιοθετήσουμε τον δύσκολο δρόμο της επίλυσης των προβλημάτων αφού στην μέχρι τώρα ζωή μας δεν τον βαδίσαμε ποτέ; Μήπως είναι ψέμα ότι το διαβρωμένο πολιτικό σύστημα, η διαπλοκή και το κατεστημένο φόρτωσαν σε όλους εμάς -κοινωνικοποίησαν δηλαδή- τα χρέη που δημιούργησαν με τις μπίζνες που έκαναν την εποχή της μιζέριας του πλούτου;

Δυστυχώς, δεν υπάρχουν σοβαροί άνθρωποι, καθηγητές, διανοούμενοι ή άριστοι Έλληνες να μας μιλήσουν και να μας εξηγήσουν. Πολύ φοβάμαι βέβαια ότι ακόμη κι αν υπήρχαν, αυτούς θα αντιμετωπίζαμε σαν απατεώνες και διαφημιστές ελιξήριων νεότητας και όχι εκείνους με τα παλιόχαρτα που φαντασιώνονται ότι αποτιμώνται 600 δισ.

Δυστυχώς, οι καλομαθημένοι Έλληνες θέλουν Σώρρα ή κάποιον άλλο να τους παραμυθιάζει. Υπ' αυτή την έννοια, κάποιες φορές στενοχωριέμαι που δεν μας ψεκάζουν. Διότι οι ψεκασμοί θα έδιναν μια κάποια εξήγηση.