Κώστας Τσαούσης

Το λιμάνι, δίχως άλλο, είναι η ζωή του Πειραιά. Έτσι ήταν, έτσι είναι και έτσι θα είναι… εκτός και αν οι σημερινοί ιδιοκτήτες του ΟΛΠ Α.Ε ( ο τελευταίος έχει για δεκαετίες το αποκλειστικό δικαίωμα χρήσης και εκμετάλλευσης, των γηπέδων, κτιρίων και εγκαταστάσεων της χερσαίας λιμενικής ζώνης του Λιμένος Πειραιώς, που παραμένει δημόσιο περιουσιακό στοιχείο) επιλέξουν να κρατήσουν σκληρή γραμμή και να υψώσουν ανυπέρβλητα τείχη που θα απομονώνουν το λιμάνι και τις δραστηριότητες του από την πόλη.

Το ζήτημα των «τειχών» έχει θέσει ανοιχτά και δημόσια ο ίδιος ο δήμαρχος Πειραιά κ. Γιάννης Μώραλης. Μιλώντας σε συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου -σχετικά με το αναπτυξιακό πρόγραμμα του OΛΠ. Α.Ε.»- τόνισε:

«Είμαστε κάθετα αντίθετοι στην κατασκευή μεγάλου εμπορικού κέντρου εντός της λιμενικής ζώνης, προσβάσιμου από όλους τους πολίτες διότι, θα λειτουργήσει ως περιχαρακωμένη εμπορική αγορά, σε βάρος της υπάρχουσας αγοράς εντός του Δήμου Πειραιά. Μια τέτοια εξέλιξη θα δημιουργούσε σοβαρότατο πλήγμα στην τοπική κοινωνία και θα εμπόδιζε τη διάχυση επισκεπτών στη πόλη μας. Είναι νομίζουμε γνωστό σε όλους, ότι η αγορά του Πειραιά έχει πληγεί ίσως περισσότερο από κάθε άλλη αγορά καθώς στην δεκαετή κρίση και στις αυξημένες φορολογίες, στην πόλη του Πειραιά είχαμε και έχουμε σε εξέλιξη μεγάλα έργα που μπορεί να δίνουν προοπτική για το μέλλον, αλλά αντικειμενικά δυσκόλεψαν περαιτέρω την αγορά και τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις . Στόχος μας ήταν και παραμένει η διάχυση του κόσμου του λιμανιού στην πόλη και όχι το αντίθετο».

«Είμαστε σύμφωνοι μόνο στην κατασκευή εμπορικών υποδομών, που θα εξυπηρετούν τους επιβάτες της κρουαζιέρας, κυρίως με καταστήματα αφορολόγητων ειδών και με μικρά καταστήματα για την κάλυψη άμεσων αναγκών (καφέ κλπ)».

Με λίγα λόγια, ο δήμαρχος που εκπροσωπεί και εκφράζει τα συμφέροντα της πόλης και των πολιτών θίγει, πέραν όλων των άλλων, ένα καίριο ζήτημα για τη σχέση των μεγάλων οικονομικών- επιχειρηματικών μονάδων που εδρεύουν και δραστηριοποιούνται σε μια πόλη και της ίδιας της πόλης. Μια σχέση απολύτως δυναμική που τροφοδοτείται από συγκεκριμένες επιλογές. Σε αυτή τη σχέση πέραν από το οικονομικό όφελος /κέρδος της μεγάλης τοπικής οικονομικής-επιχειρηματικής δύναμης υπάρχει και το διαρκές όφελος/κέρδος της πόλης και των πολιτών. Τι σημαίνει κάτι τέτοιο; Απλά πράγματα. Τα αποτελέσματα μιας αναπτυξιακής διαδικασίας – και οι επενδύσεις που αυτή η διαδικασία κινητοποιεί δημιουργεί προϋποθέσεις ανάπτυξης- δεν μπορούν παρά να διαχέονται και να αποκτούν μια ευρύτερη κοινωνική και πολιτική νομιμοποίηση. Σε κάθε άλλη περίπτωση, τα μπαϊράκια όσο και να κυματίζουν στο θαλασσινό αγέρι δεν αντέχουν την πολλαπλή περιχαράκωση και απομόνωση…

Πάντως, για να μην υπάρξουν παρανοήσεις ας δώσουμε το λόγο στο δήμαρχο: « η Δημοτική Αρχή προσεγγίζει θετικά το εν λόγω αναπτυξιακό πρόγραμμα, καθώς, υπό προϋποθέσεις, δύναται να συμβάλει αποφασιστικά όχι μόνο στην ανάπτυξη του μεγαλύτερου λιμένα της χώρας, αλλά και της πόλης του Πειραιά, καθώς άποψή μας ήταν και είναι ότι η αναπτυξιακή προοπτική της πόλης μας είναι συνυφασμένη με τη διεθνή αναβάθμιση του λιμανιού.

Είναι πλέον κοινώς αποδεκτό ότι η ανάπτυξη στη χώρα και κατ’ επέκταση στον Δήμο μας μπορεί να επιτευχθεί με έναν συνδυασμό ιδιωτικών και δημοσίων επενδύσεων».