Τα 7 αμαρτήματα του ΔΝΤ αλλά ποιος θα μας σώσει από τους σωτήρες;
Κλεοπάτρα Κοντονίκα
Τα 7 αμαρτήματα του ΔΝΤ αλλά ποιος θα μας σώσει από τους σωτήρες;
Η αποκαλυπτική έκθεση του ανεξάρτητου Γραφείου Αξιολόγησης (Independent Evaluation Office – ΙEO) του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, που δόθηκε στη δημοσιότητα, και η οποία έκθεση τυγχάνει της αποδοχής του ΔΝΤ δια την δηλώσεων της κ. Κριστίν Λαγκάρντ, περιγράφει τα επτά λάθη του ΔΝΤ στην διαχείριση της ελληνικής κρίσης, αποτυπώνει τις λάθος εκτιμήσεις του και κυρίως καταδεικνύει, τις ευθύνες συμπεριλαμβανομένων των ευθυνών της ελληνικής πλευράς, εμμέσως και τις σκοπιμότητες ή τις ακραίες θέσεις των ευρωπαίων εταίρων μας.
Τι λέει η έκθεση εν ολίγοις;
Ότι το ΔΝΤ ενεπλάκη, κατά παρέκκλιση του κανονισμού του σε μια κρίση χωρών της ευρωζώνης, λόγω πολιτικής αναγκαιότητας και μετά από πολιτικές παρεμβάσεις για να μπορέσει η ευρωζώνη να «αγοράσει» χρόνο και να οργανώσει την άμυνά της στην κρίση. Διαπιστώσαμε σκληρά ότι η άμυνα της ευρωζώνης ήταν η επιβολή ακραίας λιτότητας και φτωχοποίησης των χωρών αυτών κατ' εντολήν του εμμονικού γερμανού υπουργού Οικονομικών κ. Σόιμπλε.
Το έμπειρο σε κρίσεις ΔΝΤ, δεν μπόρεσε να προβλέψει ότι μια τόσο βαθειά οικονομική κρίση είθισται να συνοδεύεται από εξ ίσου βαθειά πολιτική κρίση. Υποβάθμισε επίσης την «αντίσταση των κατεστημένων συμφερόντων» κάτι που γνωρίζει εμπειρικά και ο τελευταίος μπακάλης στην Ελλάδα.
Το ΔΝΤ δέχθηκε να χρηματοδοτήσει το ελληνικό πρόγραμμα, χωρίς να επιδιώξει και να επιμείνει στην προληπτική αναδιάρθρωση του χρέους παρ' ότι αυτό είχε κριθεί μη βιώσιμο. Σιγά το νέο δηλαδή. Θέλει πολύ μυαλό για να καταλάβει κι ο πλέον αδαής ότι μια χώρα σε ύφεση που βαθαίνει συνεχώς, δεν μπορεί να αποπληρώσει ένα χρέος άνω των 300 δις ευρώ; Ούτε στον αιώνα τον άπαντα. Και από αυτή την οικονομία ζητείται πλεόνασμα! Εντάξει λοιπόν. Ήρθε το έμπειρο σε κρίσεις ΔΝΤ αποδέχθηκε τη λογική του κ. Σόιμπλε και των Βρυξελλών επειδή –λέει- εκτίμησε τον κίνδυνο μετάστασης της κρίσης που ήταν ένας σημαντικός προβληματισμός στη λήψη των αποφάσεών του και παραδέχεται ότι υπήρξε επιφανειακή εφαρμογή της πολιτικής του ΔΝΤ στην κατ' εξαίρεση πρόσβαση στους πόρους του Ταμείου.
Το πρώτο μνημονιακό πρόγραμμα απέτυχε (λες και πέτυχαν τα επόμενα) γιατί αντιμετώπισε σοβαρά προβλήματα εφαρμογής που οδήγησαν σε πολύ μεγαλύτερη του αναμενόμενου συρρίκνωση της παραγωγής. «Το πρόγραμμα ταλαιπωρήθηκε στην Ελλάδα» αναφέρει η έκθεση. Το πρόγραμμα ταλαιπωρήθηκε. Η χώρα; Οι άνθρωποι; Που έμειναν άνεργοι, που φτωχοποιήθηκαν, που συκοφαντήθηκαν, που τιμωρήθηκαν, που εισέπραξαν απίστευτες προσβολές έως ύβρεις; Τι γίνεται μ' αυτούς; Θα μείνουν με την πικρή «ικανοποίηση» που πριν λίγο καιρό έγραφε η έγκυρη γερμανική Die Welt ότι «Οι Έλληνες πέτυχαν να μας μισήσει (τη Γερμανία) όλη η Ευρώπη;» Δεν τρώγεται όμως η «ικανοποίηση», αν υπάρχει.
Ωστόσο, επειδή είναι εύκολο το ανάθεμα, κι ακόμη ευκολότερο στην ελληνική επικράτεια, η έκθεση του ΔΝΤ και τα σκόπιμα ή μη λάθη των εταίρων μας, δεν δίνουν άφεση αμαρτιών στο πολιτικό δυναμικό της χώρας. Μικροί και λίγοι αποδείχθηκαν. Όχι επειδή δεν αντιστάθηκαν. Δεν θα μπορούσαν. Αυτό άλλωστε αποδείχθηκε περίτρανα και από την αριστερή και ως αντιστασιακή εκλεγείσα κυβέρνηση του κ. Αλέξη Τσίπρα. Δεμένη χειροπόδαρα ήταν η κάθε ελληνική κυβέρνηση. Ας μην κάνουμε το λάθος να θεωρούμε δεσμώτες μονάχα τους κακούς ξένους. Μεγαλύτεροι δεσμώτες είναι οι εγχώριοι. Τα κατεστημένα συμφέροντα που αναφέρει η έκθεση του ΙΕΟ του ΔΝΤ , είναι εδώ και έχουν ονοματεπώνυμο. Και οι υπουργοί που συναγελάζονται μαζί τους, επίσης έχουν ονοματεπώνυμα. Και οι νυν και οι προηγούμενοι. Είναι δε τόσο μικρή η χώρα που «παίζουμε σφαλιάρες» όλοι μεταξύ μας.
Γνωρίζουμε και γνωριζόμαστε. Γνωρίζουμε και τα κατεστημένα και τα επίδοξα νέα συμφέροντα. Γνωρίζουμε επίσης τους «φίλους κι αδελφούς» των συμφερόντων αυτών. Ότι κι αν κάνουν, δεν μπορούν να καλύψουν το άρωμα της καθεστηκυίας, ούτε της νεοσυσταθείσης διαπλοκής. Είναι σαν το άρωμα των γεμιστών που διαπερνά την κλειστή πόρτα και προδίδει το φαγητό που ψήνει η γειτόνισσα.
Ότι το ΔΝΤ ενεπλάκη, κατά παρέκκλιση του κανονισμού του σε μια κρίση χωρών της ευρωζώνης, λόγω πολιτικής αναγκαιότητας και μετά από πολιτικές παρεμβάσεις για να μπορέσει η ευρωζώνη να «αγοράσει» χρόνο και να οργανώσει την άμυνά της στην κρίση. Διαπιστώσαμε σκληρά ότι η άμυνα της ευρωζώνης ήταν η επιβολή ακραίας λιτότητας και φτωχοποίησης των χωρών αυτών κατ' εντολήν του εμμονικού γερμανού υπουργού Οικονομικών κ. Σόιμπλε.
Το έμπειρο σε κρίσεις ΔΝΤ, δεν μπόρεσε να προβλέψει ότι μια τόσο βαθειά οικονομική κρίση είθισται να συνοδεύεται από εξ ίσου βαθειά πολιτική κρίση. Υποβάθμισε επίσης την «αντίσταση των κατεστημένων συμφερόντων» κάτι που γνωρίζει εμπειρικά και ο τελευταίος μπακάλης στην Ελλάδα.
Το ΔΝΤ δέχθηκε να χρηματοδοτήσει το ελληνικό πρόγραμμα, χωρίς να επιδιώξει και να επιμείνει στην προληπτική αναδιάρθρωση του χρέους παρ' ότι αυτό είχε κριθεί μη βιώσιμο. Σιγά το νέο δηλαδή. Θέλει πολύ μυαλό για να καταλάβει κι ο πλέον αδαής ότι μια χώρα σε ύφεση που βαθαίνει συνεχώς, δεν μπορεί να αποπληρώσει ένα χρέος άνω των 300 δις ευρώ; Ούτε στον αιώνα τον άπαντα. Και από αυτή την οικονομία ζητείται πλεόνασμα! Εντάξει λοιπόν. Ήρθε το έμπειρο σε κρίσεις ΔΝΤ αποδέχθηκε τη λογική του κ. Σόιμπλε και των Βρυξελλών επειδή –λέει- εκτίμησε τον κίνδυνο μετάστασης της κρίσης που ήταν ένας σημαντικός προβληματισμός στη λήψη των αποφάσεών του και παραδέχεται ότι υπήρξε επιφανειακή εφαρμογή της πολιτικής του ΔΝΤ στην κατ' εξαίρεση πρόσβαση στους πόρους του Ταμείου.
Το πρώτο μνημονιακό πρόγραμμα απέτυχε (λες και πέτυχαν τα επόμενα) γιατί αντιμετώπισε σοβαρά προβλήματα εφαρμογής που οδήγησαν σε πολύ μεγαλύτερη του αναμενόμενου συρρίκνωση της παραγωγής. «Το πρόγραμμα ταλαιπωρήθηκε στην Ελλάδα» αναφέρει η έκθεση. Το πρόγραμμα ταλαιπωρήθηκε. Η χώρα; Οι άνθρωποι; Που έμειναν άνεργοι, που φτωχοποιήθηκαν, που συκοφαντήθηκαν, που τιμωρήθηκαν, που εισέπραξαν απίστευτες προσβολές έως ύβρεις; Τι γίνεται μ' αυτούς; Θα μείνουν με την πικρή «ικανοποίηση» που πριν λίγο καιρό έγραφε η έγκυρη γερμανική Die Welt ότι «Οι Έλληνες πέτυχαν να μας μισήσει (τη Γερμανία) όλη η Ευρώπη;» Δεν τρώγεται όμως η «ικανοποίηση», αν υπάρχει.
Ωστόσο, επειδή είναι εύκολο το ανάθεμα, κι ακόμη ευκολότερο στην ελληνική επικράτεια, η έκθεση του ΔΝΤ και τα σκόπιμα ή μη λάθη των εταίρων μας, δεν δίνουν άφεση αμαρτιών στο πολιτικό δυναμικό της χώρας. Μικροί και λίγοι αποδείχθηκαν. Όχι επειδή δεν αντιστάθηκαν. Δεν θα μπορούσαν. Αυτό άλλωστε αποδείχθηκε περίτρανα και από την αριστερή και ως αντιστασιακή εκλεγείσα κυβέρνηση του κ. Αλέξη Τσίπρα. Δεμένη χειροπόδαρα ήταν η κάθε ελληνική κυβέρνηση. Ας μην κάνουμε το λάθος να θεωρούμε δεσμώτες μονάχα τους κακούς ξένους. Μεγαλύτεροι δεσμώτες είναι οι εγχώριοι. Τα κατεστημένα συμφέροντα που αναφέρει η έκθεση του ΙΕΟ του ΔΝΤ , είναι εδώ και έχουν ονοματεπώνυμο. Και οι υπουργοί που συναγελάζονται μαζί τους, επίσης έχουν ονοματεπώνυμα. Και οι νυν και οι προηγούμενοι. Είναι δε τόσο μικρή η χώρα που «παίζουμε σφαλιάρες» όλοι μεταξύ μας.
Γνωρίζουμε και γνωριζόμαστε. Γνωρίζουμε και τα κατεστημένα και τα επίδοξα νέα συμφέροντα. Γνωρίζουμε επίσης τους «φίλους κι αδελφούς» των συμφερόντων αυτών. Ότι κι αν κάνουν, δεν μπορούν να καλύψουν το άρωμα της καθεστηκυίας, ούτε της νεοσυσταθείσης διαπλοκής. Είναι σαν το άρωμα των γεμιστών που διαπερνά την κλειστή πόρτα και προδίδει το φαγητό που ψήνει η γειτόνισσα.
Τα 7 αμαρτήματα του ΔΝΤ, ο αντιπαθής κ. Σόιμπλε και το ιερατείο των Βρυξελλών προσφέρονται σήμερα για να εκτονώσουμε λίγο την οργή μας. Από τους σωτήρες μας όμως πώς θα σωθούμε;
ΥΓ. το χειρότερο δεν είναι η παρουσία των σωτήρων, το χειρότερο είναι η απουσία όχι νέων σωτήρων. Από αυτούς χορτάσαμε. Η απουσία σοβαρών πολιτικών να μας σώσουν από τους πολιτικάντηδες.
Ακολουθήστε το protothema.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr
ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
Ειδήσεις
Δημοφιλή
Σχολιασμένα