Γρ. Νικολόπουλος

Το πρόβλημα όμως είναι ότι δεν υπάρχουν επιχειρηματικά σχέδια. Οι επιχειρηματίες δεν μας ζητάνε δάνεια διότι δεν έχουν σχέδια και δεν επενδύουν». Αυτά υποστηρίζει κορυφαίος τραπεζίτης ο οποίος εξηγεί ότι για να ξεκολλήσει από το τέλμα η οικονομία και να έρθει η ανάπτυξη θα πρέπει να υπάρξουν επιχειρηματίες που θέλουν να επενδύσουν και τότε θα βρουν και χρηματοδότηση από τις τράπεζες. Αυτό όμως, όπως λέει, δεν συμβαίνει σήμερα.
 Κανείς δεν επενδύει σε τίποτα, κανείς δεν κάνει σχέδια, ο φόβος επικρατεί για το μέλλον.
Η κατάσταση αυτή που περιγράφει ο τραπεζίτης είναι ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα της ελληνικής οικονομίας αυτή τη στιγμή και δυστυχώς δεν αναμένεται να αλλάξει σύντομα, ούτε καν μεσοπρόθεσμα.

Ο λόγος είναι ότι το πλέγμα πολύ υψηλών φόρων, οι έκτακτοι και απρόβλεπτοι φόροι και εισφορές, το κόστος της γραφειοκρατίας για τις επιχειρήσεις, οι προβλέψεις για περαιτέρω μείωση της κατανάλωσης, ο κίνδυνος πολιτικής αστάθειας, η επικράτηση του λαϊκισμού και η τιμωρία της επιτυχίας, οικονομικής ή άλλης, αποτελούν πολύ μεγάλα εμπόδια για τις επενδύσεις και την επιχειρηματική δραστηριότητα.

Αντί για νέες επενδύσεις, βλέπουμε -και θα συνεχίσουμε να βλέπουμε τους επόμενους μήνες- πτωχεύσεις επιχειρήσεων, μείωση της κατανάλωσης και του τζίρου σε όλους τους κλάδους, έλλειψη ρευστότητας και αδυναμία πληρωμών. Η κατάσταση θα χειροτερεύσει, καθώς η προσπάθεια εξυγίανσης των χαρτοφυλακίων των τραπεζών από τα κόκκινα δάνεια θα φέρει νέες πτωχεύσεις και μείωση του συνολικού αριθμού των επιχειρήσεων.

Παράλληλα, η έλλειψη ρευστότητας, η οποία οφείλεται στην απορρόφηση όλων των διαθεσίμων, επιχειρήσεων και ιδιωτών, από το κράτος μέσω των φόρων, εμποδίζει την οποιαδήποτε επένδυση.
Οσον αφορά τα χρήματα που πολλοί επιχειρηματίες έχουν στο εξωτερικό, αυτά δεν πρόκειται να επιστρέψουν, λέει ο ίδιος κορυφαίος τραπεζίτης, ο οποίος θεωρεί ότι η διωκτική λογική της Εφορίας εμποδίζει την εισροή φρέσκου χρήματος στην εγχώρια αγορά. Υποστηρίζει, επίσης, ότι αν δεν υπάρξει τρόπος νομιμοποίησης του χρήματος που βρίσκεται στο εξωτερικό, δεν θα επανεμφανιστούν ποτέ τα χρήματα αυτά στην ελληνική αγορά.

Το μόνο που μπορούμε να περιμένουμε είναι ξένες επενδύσεις, οι οποίες όμως εμποδίζονται από τους ίδιους παράγοντες που εμποδίζουν και τους Ελληνες να επενδύσουν.

Τους επόμενους μήνες η φορολογική αφαίμαξη των πολιτών και των επιχειρήσεων θα είναι αφόρητη. Καλούμαστε συνολικά να πληρώσουμε τους παλιούς φόρους και τους νέους που επιβλήθηκαν φέτος, ίσως και ακόμη περισσότερους, εφόσον τα δημοσιονομικά μεγέθη δεν ανταποκρίνονται στους στόχους, και καλούμαστε να το κάνουμε αυτό ενώ το εισόδημά μας βουλιάζει.

Οι καθυστερήσεις που υπάρχουν στις πληρωμές προς το Δημόσιο είναι ενδεικτικές της αδυναμίας πληρωμών. Το ίδιο και οι καθυστερήσεις εξυπηρέτησης των κόκκινων δανείων προς τις τράπεζες που έχουν φτάσει στο 50% του συνόλου των χορηγήσεων και συνεχίζουν να αυξάνονται.
Πώς είναι δυνατόν να πληρωθούν μέσα στο δεύτερο εξάμηνο του έτους φόροι άνω των 30 δισ. ευρώ; Τα ληξιπρόθεσμα χρέη προς την Εφορία είναι σήμερα 89 δισ. ευρώ και αναμένεται να φθάσουν τα 100 δισ. στο τέλος του χρόνου. Φτάνουν δηλαδή στα 2/3 του ΑΕΠ!
 
Δυστυχώς, ενώ το μέγεθος της ελληνικής οικονομίας έχει μειωθεί σημαντικά και συνεχίζει να μειώνεται, ο πολιτικός κόσμος επιμένει να λειτουργεί σαν να μη συνέβη τίποτε. Το παράδειγμα του ταξιδιού της πολυμελούς κυβερνητικής αποστολής στην Πάρο για να κόψει ο πρωθυπουργός την κορδέλα του νέου αεροδρομίου, στο οποίο η κυβέρνησή του δεν είχε καμία απολύτως συνεισφορά, είναι χαρακτηριστικό δείγμα αυτής της σουρεαλιστικής συμπεριφοράς των πολιτικών μας. Δεν είναι ότι τα εισιτήρια των 54 κυβερνητικών που θα πάνε να κόψουν μια κορδέλα είναι ακριβά - τους τα χορηγεί άλλωστε η Αegean δωρεάν. Το πρόβλημα είναι ότι ακόμη δεν μπορούν να σκεφτούν να κάνουν έστω κάποια στοιχειώδη οικονομία. Ηταν έτοιμοι να μείνουν στο νησί για Σαββατοκύριακο και να χρεώσουν τον Προϋπολογισμό με τα έξοδα 54 ατόμων για ένα τριήμερο. Γιατί; Γιατί δεν έχουν καμία συναίσθηση της κατάστασης, γιατί δεν έχουν καμία συναίσθηση της ανάγκης περιορισμού της σπατάλης στο Δημόσιο. Και προκαλεί εντύπωση ότι ενώ κόβουν το ΕΚΑΣ, τις συντάξεις και τους μισθούς, είναι έτοιμοι να ξοδέψουν χωρίς λόγο λεφτά για τις διακοπές τους.

Είναι κουραστικό για τους αναγνώστες -και για τους δημοσιογράφους που τα γράφουμε- να επαναλαμβάνουμε τα ίδια και τα ίδια, αλλά δυστυχώς η κατάσταση δεν βελτιώνεται. Αντίθετα χειροτερεύει. Οι κυβερνητικοί λειτουργούν χωρίς φρένο στη σπατάλη και δυστυχώς χωρίς πρόγραμμα για την οικονομία. Ολα όσα κάνουν είναι σπασμωδικές κινήσεις για να καλύψουν τρύπες και για να μεταφέρουν τα προβλήματα στο μέλλον, ίσως σε μια επόμενη κυβέρνηση.
Δυστυχώς, όμως, με τις συνθήκες που επικρατούν, είναι αδύνατον να ορθοποδήσει η οικονομία, ενώ με την πολιτική που ακολουθείται δυσχεραίνεται διαρκώς και η προοπτική να αλλάξει κάτι στο μέλλον, δηλαδή να μειωθούν οι φόροι και η γραφειοκρατία και να αρχίσουν οι επενδύσεις που θα φέρουν δουλειές και ανάπτυξη.

Η κυβέρνηση εμποδίζει την ανάκαμψη της οικονομίας και -ακόμη χειρότερα- «καίει» τον επιχειρηματικό κόσμο σε τέτοιον βαθμό που ούτε στο μέλλον θα μπορέσει να υπάρξει ανάπτυξη.