Γιώργος Χελάκης

Είναι βεβαίως κατοχυρωμένο το δικαίωμα κάθε κατηγορημένου να λέει ότι θέλει προκειμένου να υπερασπιστεί τον εαυτό του και να αποφύγει την τιμωρία. Εχει σημασία όμως, να μην μιλήσουμε όλοι εμείς σαν δικαστές αλλά να αναλογιστούμε τι ακριβώς είπε στο δικαστήριο ο κατηγορούμενος και στη συνείδηση όλων, δολοφόνος του Παύλου Φύσσα. Δεν αρνήθηκε την πράξη αλλά προσπάθησε να υποβαθμίσει την σημασία της.

Ηταν μια απλή ανθρωποκτονία. Δεν σκότωσε κανένα ευυπόληπτο μέλος της κοινωνίας μας ο συγκεκριμένος Χρυσαυγίτης. Εναν αναρχικό, έναν κομμουνιστή σκότωσε. Εναν από αυτούς που... περισσεύουν γιατί είναι διαφορετικοί, που αποκλίνουν από τους μέσους όρους. Που δεν ανταποκρίνονται στα κοινωνικά στερεότυπα. Ο λόγος του Ρουπακιά είναι ο λόγος του φασισμού και του ναζισμού. Είναι η φύτρα του κακού. Κι ας μην είμαστε εθελοτυφλούντες. Αυτός ο λόγος δεν βρίσκεται μόνο στα στόματα του κάθε δηλωμένου φασίστα.

Είναι λόγος που τον συναντάμε στην δημόσια σφαίρα. Είναι λόγος που τον ακούσαμε στην δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου, στην διαπόμπευση των οροθετικών γυναικών, στην ψήφο δεύτερης κατηγορίας που δεν μετράει όσο των υπόλοιπων επειδή την ρίχνουν στην κάλπη οι Ρομά. Αυτή η αντίληψη είναι που χρωματίζει τον λόγο ένιων νοικοκυρέων, πολλών πολιτευτών, αρκετών στα τηλεοπτικά πάνελ και πάει λέγοντας. Αυτός ο λόγος όταν πολλαπλασιάζεται δημιουργεί αντιλήψεις σαν αυτές που εξέφρασε έστω και μη έχοντας πλήρη συνείδηση των λεγομένων του ο Ρουπακιάς.

Απέναντι σε αυτό τον λόγο που υπονοεί την μη ανοχή στους “αποκλίνοντες”, στους διαφορετικούς είναι που γεννάει πράξης βίας λεκτικής και σωματικής. Που δημιουργεί κάθε είδους αποκλεισμούς και στο έσχατο σημείο του φτάνει να υποκινεί αποτρόπαιες πράξεις όπως οι δολοφονίες. Στο Κακουργιοδικείο, ο Ρουπακιάς και οι ηθικοί αυτουργοί δικάζονται για την δολοφονία του Παύλου Φύσσα. Οι απόψεις που οδηγούν σε τέτοιες συμπεριφορές είναι που πρέπει να καταδικαστούν. Κι αυτή δεν είναι δουλειά που θα την κάνει το Δικαστήριο. Με την απόφασή του θα στείλει ένα μήνυμα. Κι είναι λάθος να θεωρήσουμε πως επειδή το ναζιστικό μόρφωμα είδε τα ποσοστά του να υποχωρούν, αυτές οι αντιλήψεις έχουν υποχωρήσει μέσα στην κοινωνία. Εχουν μεταναστεύσει και σε άλλους πολιτικούς χώρους.

Λόγος που υπονοεί τέτοιες αντιλήψεις, έχει εγκατασταθεί στην ελληνική κοινωνία. Λόγος φοβικός και διχαστικός. Τον εκφράζουν “εξέχοντα” μέλη της που δεν σηκώνουν μύγα στο σπαθί τους όταν τους γίνεται παρατήρηση. Ο Ρουπακιάς ισχυρίστηκε ότι περίπου ο Παύλος Φύσσας έπεσε πάνω στο μαχαίρι του. Οι αντιλήψεις του είναι ένα μαχαίρι πάνω στο οποίο πέφτει... σκοντάφτοντας ένα μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας. Να κάνουμε ότι δεν βλέπουμε;