Γιάννης Μακρυγιάννης

Ενώ σε σχέση με τις επιδόσεις που είχε παραδοσιακά τα τελευταία χρόνια η αριστερά στην τοπική αυτοδιοίκηση, ο ΣΥΡΙΖΑ τα πήγε μια χαρά, με το λάθος του να μετατρέψει αρχικά και τις τοπικές εκλογές, από άκρη σε άκρη της χώρας, σε μείζονα πολιτική αντιπαράθεση, θόλωσε την κατάσταση. Γιατί απλά οι πολίτες ψηφίζουν αλλιώς στην αυτοδιοίκηση, ενώ και ο ίδιος δεν είχε ούτε τις δυνάμεις, ούτε τη στρατηγική για να πετύχει και σε αυτό το πεδίο. Δεν διαθέτει ακόμη έμπειρα και προβεβλημένα στελέχη, αντίστοιχα με εκείνα που πρωταγωνιστούν χρόνια στην ΤΑ από άλλες πολιτικές δυνάμεις, ούτε έχει συστήματα εξουσίας και βαθιές ρίζες σε όλους τους χώρους. Λογικό λοιπόν που οι εκλεκτοί του δεν πήγαν τόσο καλά. Οι πολίτες ψηφίζουν πρόσωπα και στους δήμους και στις περιφέρειες, έστω κι αν ο τελευταίος αυτός θεσμός έχει πλέον υπόσταση τοπικής κυβέρνησης. Στους δήμους πολύ περισσότερο, αλλά και στις περιφέρειες δεν υπάρχουν αμιγείς κομματικές ταυτότητες και ξεκάθαρα χρίσματα όπως παλιά. Έτσι τα πράγματα και οι υποψήφιοι ήταν ανακατεμένοι κομματικά, ο ΣΥΡΙΖΑ πήγε μονοκόμματα – όπου έκανε άνοιγμα, το έκανε με λάθος τρόπο -  και δεν πέτυχε το επιθυμητό.

Όπου ο ΣΥΡΙΖΑ είχε στελέχη που ξεπερνούν θεαματικά τα όρια της δικής του κομματικής αποδοχής, έκανε καλή εμφάνιση – με κορυφαίο παράδειγμα την Δούρου, αλλά και τον Σακελλαρίδη, που αξιοποίησαν και τη φύση της αντιπαράθεσης σε Αττική και Αθήνα, που είναι πάντα πιο πολιτική. Στην επαρχία είναι αλλιώς.

Ο ΣΥΡΙΖΑ υπερεκτίμησε την όποια δυναμική υπάρχει στην κοινωνία για αποδοκιμασία των μνημονιακών πολιτικών, της κυβέρνησης και της τρόικας. Και θεώρησε ότι οι πολίτες θα προσεγγίσουν με τον ίδιο τρόπο όλες τις κάλπες. Ήταν λογικό που δεν επιβεβαιώθηκε η προσδοκία του.

Όμως είναι απολύτως λογικό που επιμένει στον δημοψηφισματικό χαρακτήρα των ευρωεκλογών. Σε αυτή την αναμέτρηση πάντοτε μετρούσε το πολιτικό μήνυμα που έστελναν. Ιδίως τώρα, που έχει ακόμα μεγαλύτερη σημασία η σχέση μας με την Ευρώπη.

Δύο χρόνια με αυτή την πολιτική και αυτή την κυβέρνηση, οι πολίτες πρέπει, οφείλουν και δικαιούνται να στείλουν μήνυμα. Και η αξιωματική αντιπολίτευση καλώς κάνει και τους το ζητάει. Άσκηση δημοκρατίας είναι στο κάτω κάτω, δεν είναι τηλεφώνημα από τον Μπαρόζο, ούτε μπίρι μπίρι από τον Γιούνκερ. Θέλουν ή δεν θέλουν την κυβέρνηση όπως πάει; Θέλουν ή δεν θέλουν να επισημάνουν κάτι; Θέλουν ή δεν θέλουν να αλλάξει η κατάσταση; Αυτά είναι τα ερωτήματα. Είναι εύλογα και ώριμα για να απαντηθούν.

Το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μπέρδεψε τις Κυριακές δεν έχει σημασία. Το σημαντικό είναι εάν οι πολίτες θέλουν να μπερδέψουν ποιους και τι και αν επιθυμούν να ξεμπερδεύουν με κάποιους…