Γιάννης Μακρυγιάννης

Μπροστά στο ενδεχόμενο να μπει ο Φώτης Κουβέλης σε κυβέρνηση συνεργασίας με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ μου έρχονται μερικές απορίες.

Πρώτον γιατί ο η ΔΗΜΑΡ δεν θέτει τώρα ως αναγκαίο και απαράβατο όρο να μπει στην κυβέρνηση και ο ΣΥΡΙΖΑ. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει τώρα μεγαλύτερο ποσοστό και άρα πολιτική δύναμη και αν μετά τις 6 Μαίου ήταν μία φορά απαραίτητος σε ένα κυβερνητικό σχήμα τώρα είναι δέκα (όσες και οι μονάδες, που αύξησε το ποσοστό του).

Δεύτερον, αφού το κύριο ζητούμενο, όπως μας λέει τώρα ο κ. Κουβέλης και κάποιοι άλλοι της ΔΗΜΑΡ είναι η προγραμματική σύγκλιση (και ορθώς που είναι έτσι) γιατί αυτή δεν αναζητήθηκε και μετά τις 6 Μαίου; Να καθίσουν δηλαδή, όπως του έλεγαν τότε οι κύριοι Σαμαράς και Βενιζέλος (ιδίως ο δεύτερος) και να αναζητήσουν μία προγραμματική σύγκλιση – αν μπορεί να υπάρξει τώρα, θα υπήρχε και τότε.

Τρίτον, σε συνέχεια του παραπάνω: Γιατί η ΔΗΜΑΡ, εάν το έχει σοβαρό σκοπό να μπει στην κυβέρνηση με ΠΑΣΟΚ και ΝΔ δεν το έκανε στις 6 Μαΐου; Με αυτό τον τρόπο θα είχαμε αποφύγει τις δεύτερες εκλογές, την ακυβερνησία, την πόλωση και όλα όσα ζήσαμε στο μεσοδιάστημα. Το όλο πρόβλημά της λύθηκε τώρα επειδή ο Σαμαράς πήρε δέκα μονάδες παραπάνω και το μπλοκ των τριών κομμάτων έχει δέκα έδρες παραπάνω; Αυτή ήταν η αγωνία του κ. Κουβέλη και ζήσαμε όσα ζήσαμε επί ένα μήνα;

Τέταρτον, τι ακριβώς ζητάει η ΔΗΜΑΡ όταν λέει για τα πρόσωπα; Και όταν μάλιστα δεν θέτει κυρίως θέμα πρωθυπουργού, αλλά κάποιων υπουργών και κυρίως αυτού που θα αναλάβει το υπουργείο Δημόσιας Τάξης; Δηλαδή είπαν βρούμε έναν υπουργό λίγο πιο ευαίσθητο, που δεν βαράει πολύ στις διαδηλώσεις, είμαστε εντάξει;

Πέμπτον, σε ποια απαγκίστρωση ακριβώς θα συμφωνήσει με τα άλλα κόμματα, όταν σχεδόν όλοι οι ευρωπαίοι δεν έχουν αλλάξει τις βασικές θέσεις τους και απαιτούν πιστή τήρηση των δεσμεύσεων; Εάν δοθεί δηλαδή ένα τράτο ενός ή δύο ετών, μπορεί να αλλάξει τόσο πολύ η συνταγή;

Έκτον, τι θα κάνει η ΔΗΜΑΡ εάν απορριφθούν ορισμένες λογικές θέσεις της για άλλα θέματα, πέραν της οικονομίας, όπως οι αλλαγές στο πολιτικό σύστημα; Η ΝΔ ήδη απέρριψε τη θέσπιση της απλής αναλογικής. Για να κάνει την προγραμματική μετατόπιση η ΔΗΜΑΡ και να αποδεχθεί το μνημόνιο 2, που δεν το είχε ψηφίσει, κάτι πρέπει να πάρει. Με τι θα είναι ευχαριστημένη;

Έβδομο και τελευταίο, μιας και επτά είναι και τα σημεία, που έθεσε ο κ. Κουβέλης για προγραμματική συμφωνία με ΝΔ και ΠΑΣΟΚ: Έχει σκεφτεί η ΔΗΜΑΡ ότι μπορεί να παραμείνει στην αντιπολίτευση – χωρίς να διακινδυνεύει να μείνει η χώρα ακυβέρνητη, αφού ΝΔ και ΠΑΣΟΚ έχουν κοινοβουλευτική πλειοψηφία – και να είναι μία εφεδρεία για την επόμενη μέρα;