Γιάννης Αντύπας

Άλλοι συμφωνούσαν, άλλοι όχι, άλλοι είχαν επιφυλάξεις, αλλά η πρόσκληση αυτό έγραφε. Και ότι θα ακολουθούσε ιδρυτικό συνέδριο για την εκλογή των οργάνων. Η κίνηση απέδωσε. Στις κάλπες πήγαν 212 χιλιάδες πολίτες. 

Ακολούθησαν τα βαφτίσια και οι δημοσκοπήσεις που έδιναν (και δίνουν οι περισσότερες) στο Κίνημα Αλλαγής την τρίτη θέση. Αντί, όμως, να αξιοποιηθεί ο αέρας στα πανιά του νέου φορέα, προτιμήθηκε το… κουπί.

Επικράτησε ο διακομματικός χαρακτήρας και το συνέδριο από ιδρυτικό έγινε μεταβατικό. Ο κίνδυνος οπισθοδρόμησης είναι πλέον υπαρκτός. Ο Αλέξης Τσίπρας έχει μυριστεί την ευκαιρία και κάνει ότι μπορεί για να περιορίσει τις διαρροές του ΣΥΡΙΖΑ. 

Η κυβέρνηση έχει στρατηγική. Ξέρει που θέλει να πάει τα πράγματα. Να κρατήσει ένα 25%, ώστε να είναι ο κυρίαρχος παίχτης στον χώρο της Αριστεράς και του Κέντρου. Το ερώτημα είναι αν έχουν στρατηγική τα στελέχη του Κινήματος Αλλαγής.

Ή αν απλά δίνουν χρόνο στον χρόνο ώστε να αποτύχει ο ΣΥΡΙΖΑ και να δικαιωθούν, ή να αποτύχει το Κίνημα Αλλαγής και να τελειώσει και επίσημα η παράταξη που δημιουργήθηκε από τον Ανδρέα Παπανδρέου.  

Γιατί, δεν είμαι σίγουρος ότι όλοι οι συμμετέχοντες έχουν τις ίδιες επιδιώξεις. Δεν το έχουν αποδείξει έως σήμερα. Η συμπεριφορά ορισμένων δε δείχνει ανθρώπους που μπήκαν σε γάμο που θα κρατήσει.

Θυμίζει περισσότερο ελεύθερη σχέση που «αν πάνε καλά τα πράγματα θα μείνουμε, αν όχι έχει ο Θεός«. Μάλιστα, κάποιοι φάνηκαν να φλερτάρουν και με το περίφημο στρίβειν δια του αρραβώνος. 

Ότι και να θέλουν τα στελέχη, όμως, την ευθύνη την έχει ένας: Η Φώφη Γεννηματά είναι η επιλογή των 212 χιλιάδων πολιτών για τη θέση του προέδρου του νέου φορέα της Κεντροαριστεράς. 

Αν θα επιλέξει τις ισορροπίες με τον Γιώργο Παπανδρέου, τον Σταύρο Θεοδωράκη κοκ ή αν θα κόψει τον γόρδιο δεσμό και θα πάρει τις πιθανότητες που της αναλογούν είναι δική της απόφαση. 

Ο κόσμος της έδωσε την εντολή και την ευκαιρία. Μένει να δούμε πως θα την αξιοποιήσει. Προσωπικά θα ήθελα να κάνει ότι στα αλήθεια πιστεύει και όχι ότι αισθάνεται ότι μπορεί με βάση τις πιέσεις που δέχεται.

Πολιτική χωρίς ελιγμούς και συμβιβασμούς δεν υπάρχει. Μόνο που οι συγκρούσεις κάνουν τους ηγέτες. Αρχηγός υπό ομηρεία είναι αρχηγός υπό προθεσμία. 

Είμαι σίγουρος ότι η Φώφη Γεννηματά το γνωρίζει αυτό, όπως το γνωρίζουν και τα στελέχη της νεότερης γενιάς που φιλοδοξούν να εκπροσωπήσουν στα χρόνια που έρχονται τον κόσμο της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας και του φιλελεύθερου κέντρου.    

Βέβαια, το μυστικό δεν είναι στον χειρισμό των προσώπων. Αυτό είναι απλά το πρώτο βήμα. Η ουσία είναι ο πολιτικός λόγος. Το Κίνημα Αλλαγής θα πρέπει να δείξει ότι έχει «βάθος». Νέες ιδέες, πέρα από τα στενά όρια των μνημονίων και του παραλογισμού «δεν γίνεται αυτό στην Ελλάδα». 

Όλα γίνονται, αρκεί να υπάρχουν άνθρωποι αποφασισμένοι να αντιταχθούν σε ότι παρουσιάζεται ως μονόδρομος της ιστορίας. Άνθρωποι με δύναμη να χαράξουν το δικό τους μονοπάτι, ώστε να αφήσουν και το δικό τους αποτύπωμα στην ιστορία.
Μόνο που για αυτό δεν αρκεί ένας. Χρειάζονται και άλλοι. Χρειάζονται πολλοί. Χρειάζεται ενότητα. Εξυπνάδα και συναισθηματική νοημοσύνη από όλους. Αίσθηση της ιστορίας και του καθήκοντος.  

Το Κίνημα Αλλαγής δεν γεννήθηκε για να διατηρήσει στη ζωή το ΠΑΣΟΚ, το ΚΙΔΗΣΟ, τη ΔΗΜΑΡ, το Ποτάμι κοκ. Γεννήθηκε για να γεννήσει: τον νέο και ενιαίο φορέα της Κεντροαριστεράς στην Ελλάδα. Σε μία συγκυρία κρίσιμη για τη χώρα και τον λαό μας. 

Ή θα το κάνει ή η ευκαιρία/ευθύνη θα περάσει στα χέρια των επόμενων, γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αποδείξει ότι δε μπορεί. Δεν είμαι σίγουρος καν αν το πιστεύει ή αν το θέλει, καθώς μοιάζει με κόμμα που έρχεται από το παρελθόν και νιώθει ασφάλεια εκεί. 
Καλή επιτυχία, λοιπόν, στο Κίνημα Αλλαγής…