Γιάννης Αντύπας

Διαλέγουν πλατείες, όπως κάποτε καφενεία και ψάχνουν να βρουν την εξαίρεση για να αποφύγουν τον κανόνα.

Δεν υπάρχει ομαδικό πνεύμα και συναισθηματική νοημοσύνη στον πληθυσμό. Όλοι είναι σίγουροι πως όλοι οι άλλοι κλέβουν. Ξέρουν απ’ έξω τα δικαιώματά τους, αλλά όχι τις υποχρεώσεις τους. 
Θεωρούν λογικό ο ένας να πληρώνει φόρο 75% και ο άλλος να παίρνει αυξήσεις για ένα έργο που αγνοείται. Λέει καλά να πάθουν όταν απολύονται εργαζόμενοι σε προνομιακές επιχειρήσεις, πχ του Τύπου, αλλά θεωρεί δικαίωμά του τη μονιμότητα.

Ακόμη και πολιτικοί πιστεύουν ότι ο διορισμός τους (πριν γίνουν πολιτικοί) με φαξ από το γραφείο του πρωθυπουργού αποτελεί αναγνώριση της… αξίας τους. Ο πρόσφατος διάλογος Άδωνι Γεωργιάδη- Αννέτας Καββαδία στη Βουλή είναι απλά ενδεικτικός.

Δέκα χρόνια μετά την κρίση όλοι είναι σίγουροι πως φταίνε οι άλλοι. Κανείς δεν βλέπει το δικό του είδωλο στο κάδρο των ευθυνών. Το βλέπει μόνο όταν αγορεύει για το τι έχει ανάγκη η χώρα, τι θα έκανε αν γινόταν μια μέρα πρωθυπουργός. 

Είναι προφανές ότι η χώρα έχει ανάγκη από ένα Κίνημα Αλλαγής. Απαλλαγής για την ακρίβεια. Ένα Κίνημα που θα μας απαλλάξει από την ημιμάθεια και τη λογική της ήσσονος προσπάθειας που κυριαρχούν. 

Μόνο που αυτό θα πρέπει να γίνει με προτάσεις. Όχι με κριτική και ισοπέδωση των πάντων. Γιατί έχουμε φθάσει στον απόλυτο παραλογισμό. Να θεωρούν κάποιοι μεσαίωνα τη μεταπολίτευση. 

Ο χρόνος δεν είναι απεριόριστος. Οι καιροί ου μενετοί. Το μέλλον μπορεί να υπάρξει και χωρίς εμάς. Βέβαια, μέχρι τότε έχουμε τη δυνατότητα να επιλέξουμε αν θα προσπαθήσουμε να είμαστε παρόντες, ή να αποτελέσουμε απλά την ύλη ενός μαθήματος… ιστορίας. 

Απαλλάσσοντας το αύριο από την παρουσία μας. Εκτός κι αν νωρίτερα απαλλαγούμε από όσους μας κρατούν στο χθες. Αντιλαμβανόμενοι, όμως, ότι το κάνουν με τη δική μας συμμετοχή και ευθύνη. 

Η αλλαγή για την απαλλαγή πρέπει να ξεκινήσει από τον κάθε ένα πολίτη ξεχωριστά. Όλοι θα πρέπει να ψάξουν τον εαυτό τους στο κάδρο των ευθυνών και να αγωνιστούν για να αποτελέσουν μια λεπτομέρεια στον πίνακα της επόμενης μέρας.