Γ. Δημητρομανωλάκης

Φανταστείτε το εξής σκηνικό. Μαθητής στις εξετάσεις παραδίδει λευκή την κόλλα του. Ο βαθμός όπως είναι φυσιολογικό είναι μηδέν. Όμως στην συνέχεια ο μαθητής ζητάει επιτακτικά επαναξιολόγηση και μάλιστα φωνάζει να γίνει εδώ και τώρα.

Έρχομαι τώρα στην περίπτωση της Ελλάδος. Η Αθήνα εδώ και 2,5 χρόνια από την ημέρα που μπήκε στο μνημόνιο αυτό το οποίο έκανε ήταν να αυξήσει φόρους και να μειώσει μισθούς. Ούτε απολύσεις έγιναν (αντίθετα σύμφωνα με επίσημα στοιχεία του ΔΝΤ έχουν προσληφθεί 60.000 υπάλληλοι το 2010-11) ούτε τα κλειστά επαγγέλματα απελευθέρωσε , ούτε τις αποκρατικοποιήσεις προχώρησε. Επιπρόσθετα τους τελευταίους 2 μήνες λόγω των εθνικών εκλογών πάγωσαν τα πάντα.

Την Δευτέρα λοιπόν που μας πέρασε ο Γιάννης Στουρνάρας κάνει αυτό που θα έκανε κάθε φυσιολογικός υπουργός .  Πάει στις Βρυξέλλες και δεν λέει κουβέντα για επαναδιαπραγμάτευση. Εάν το έκανε όλοι οι ευρωπαίοι υπουργοί θα ανέβαιναν στα κάγκελα. Με πρώτους και καλύτερους τους Γερμανούς του Φιλανδούς , τους Ολλανδούς .

Το αποτέλεσμα θα ήταν και το ξέρουμε αυτό πολύ καλά να μην περνάμε ούτε μια ημέρα παράταση.

Την Τρίτη το απόγευμα ήλθε ο Ευάγγελος Βενιζέλος ο οποίος διαφώνησε δημόσια με αυτή την τακτική και μάλιστα πρότεινε την σύσταση επιτροπής διαπραγμάτευσης.

Ε λοιπόν αυτό που χρειάζεται η χώρα δεν είναι να καταθέσει αίτηση επαναδιαπραγμάτευσης τώρα. Δεν έχει κανέναν νόημα. Αυτό πρέπει να γίνει τον Σεπτέμβριο όταν θα έχει δημοσιοποιηθεί η έκθεση της τρόικας. Επιπρόσθετα ούτε άλλες επιτροπές χρειαζόμαστε.

Αυτό το οποίο πρέπει να κάνουμε είναι να αφήσουμε τον Γιάννη Στουρνάρα να κάνει την δουλειά του. Με δεδομένο ότι επελέγη από την κυβέρνηση ας τον αφήσουν να κάνει ότι εκείνος γνωρίζει.

Δεν χρειάζεται ούτε υποδείξεις ούτε επιτροπές να τον ζαλίζουν. Και ας τον κρίνουμε από το έργο του.