Δημήτρης Παγαδάκης

Συνηθίζεται στην ιατρική, εκδηλώνεται στην οικονομία. Πρόκειται για την αισιοδοξία της απελπισίας: «Αφού ο ασθενής δεν πέθανε, μπορεί να καλυτερεύσει». Στην περίπτωση, ωστόσο, της κατάκοιτης Ελλάδας, ο σκεπτικισμός υπερβαίνει κάθε πρόγνωση. Ηδη έχουν εκπονηθεί εναλλακτικές διαγνώσεις που διαπιστώνουν ότι η ανάρρωσή της δεν είναι και τόσο σίγουρη. Καταρχάς, το ανακουφιστικό κοκτέιλ «κουρέματος» και νέου δανείου μπορεί να έχει ως παρενέργεια το να μην καταστεί το χρέος της βιώσιμο. Θανατηφόρο σπιράλ μπορεί να επιφέρει ακόμα μια σειρά πιθανών λοιμώξεων, όπως βαθύτερη παγκόσμια ύφεση, καθυστέρηση των εγχώριων ιδιωτικοποιήσεων, συρρίκνωση των απαιτούμενων δομικών μεταρρυθμίσεων. Τέλος, ένας εύθραυστος και πολλαπλά ασθενημένος οργανισμός μπορεί να τα τινάξει κατά τη διάρκεια της εφαρμογής μιας αυστηρής θεραπείας. Δυστυχώς τέτοια πένθιμα προμηνύματα στροβιλίζονται πάνω από την κλίνη της Εντατικής. Εκεί όπου η χώρα αγοράζει πανάκριβα χρόνο επιβίωσης, προσευχόμενη αυτός να μην εξαντληθεί τόσο γρήγορα όσο εκείνος του πρώτου «σωτήριου» μνημονίου.

Ταυτόχρονα στο προσκέφαλό της στριμώχνονται ανάμικτα πολυμελή κλιμάκια διεθνών εμπειρογνωμόνων, εποπτών, γραφειοκρατών, τοκιστών και σουλατσαδόρων. Τέτοιος συνωστισμός ειδικών δεν παρατηρείται ούτε στο νοσοκομείο του σίριαλ «Grey’s Anatomy». Το ζήτημα, πάντως, δεν είναι αν όλοι αυτοί κάνουν σωστά τη δουλειά για την οποία έχουν επιφορτιστεί. Το πρόβλημα εντοπίζεται στο αν διαθέτουν κοινό πρωτόκολλο και κώδικα επικοινωνίας. Αν τα ξέφτια τεχνοκρατικών και πολιτικών αντιλήψεών τους συνδυάζονται αρμονικά ώστε να συγκροτήσουν κοινό νήμα δράσης. Στην κατάσταση απόγνωσης που βρίσκεται η Ελλάδα, αν κάτι στραβώσει, όχι κουβαρίστρα για να βγει από τον λαβύρινθο, ούτε κλωστή για να κρεμαστεί δεν θα βρει! Γι’ αυτό και  δεν είναι πανάκεια η εγκατάσταση ενός επιβλέποντος επιτρόπου για τη χώρα. Πιο αναγκαίο από ποτέ είναι το ξεκαθάρισμα από εταίρους, δανειστές και τροϊκανούς το ποια Ελλάδα, επιτέλους, επιθυμούν. Μια χώρα που θα ορθοποδήσει ώστε να εξυπηρετεί τις υποχρεώσεις της προς τους πολίτες και τα χρέη της προς τις αγορές; Ή ένα παραλυτικό κράτος υπό εποπτεία με προσχηματικό πολίτευμα, αφαιμαγμένο οικονομικά και ακρωτηριασμένο ψυχολογικά λαό; Ηδη οι πολίτες αγανακτούν από τη διγλωσσία τους που εκφράζεται με απειλές ή με εγκώμια. Και δικαίως εξεγείρονται όταν η προτροπή τους για ανασκούμπωμα και δουλειά απευθύνεται προς ένα εκατομμύριο ανέργους.  

Κακά τα ψέματα, η Ελλάδα χρειάζεται θεραπεία  με γενόσημα ή με πρωτότυπα φάρμακα. Αποτελεσματικό, όμως, σχέδιο σταδιακής ανόρθωσης από το κρεβάτι του πόνου οφείλει να της προσφέρει με ευρωπαϊκούς ορούς η ερχόμενη κυβέρνηση. Στην περίπτωση που δεν το έχει χωνέψει προκαταβολικά θα πολλαπλασιάσει  εφιαλτικά τους σωρούς των ερειπίων. Πάνω στα οποία δεν θεμελιώνονται όχι βάσεις σωτηρίας, αλλά δεν ισορροπούν καν ράντζα έκτακτης νοσηλείας.