Δημήτρης Δανίκας

Τιμία ουδέποτε υπήρξε.  Η αλήθεια  να λέγεται. Πάντως η  κυβέρνηση αναζητεί προστασία. Οπως πάντα. Και «προστασία» σημαίνει  έκτος  στόλος και  Αμερικανικό Πεντάγωνο. Οπως πάντα. Και προκειμένου να εξασφαλίσει αυτή την προστασία  τα  δίνει όλα. Η «πτωχή  πλην  τιμία Ελλάς»

 Ο  Αμερικανός πρέσβης Τζέφρι Πάιατ μπαινοβγαίνει στα υπουργεία. Κάθε  σπιθαμή θαλασσίων «οικοπέδων»  έχει καταλήξει  σε  αμερικανικές εταιρείες. Ολες οι  βάσεις  λειτουργούν σε  καθεστώς απόλυτης αμερικανικής κυριαρχίας. Και ως φαίνεται ακόμα και ο Ιβάν Σαββίδης, ο «κολλητός» του Τσίπρα  θα  καταλήξει  στο περιθώριο της  σύγχρονης  ιστορίας. Να μην πω στα  σκουπίδια

Με απλά λόγια όπως  συνέβη με τον αείμνηστο (και μάλιστα διανοούμενο) πολιτικό της Αχαίας Παναγιώτη Κανελλόπουλο όταν προσφωνούσε   τον Αμερικανό  στρατηγό Τζέιμς Βαν Φλιτ  με την θρυλική και  συμβολική  φράση «Στρατηγέ μου ιδού ο στρατός σας». Πετάει ο  γάιδαρος  αγαπητέ Αλέξη; Αφού το  λέτε εσείς  πετάει!

Χωρίς ίχνος αριστερής,  αιρετικής και αντικαθεστωτικής λογικής.  Ετσι  με  ψυχραιμία και στοιχειώδη  σοβαρότητα.  Αυτή η  ολοκληρωτική υποτέλεια είναι αποτέλεσμα  τόσο της στρεβλής οικονομικής  ανάπτυξης, όσο και του καθυστερημένου επιπέδου ολόκληρης  της κοινωνίας.  Που  σημαίνει  ότι  «η πτωχή πλην  τιμία Ελλάς»  είναι  ξεβράκωτη από την κορυφή μέχρι τα νύχια.  Ξεβράκωτη, ανήμπορη και    φυσικά αναξιόπιστη

Και που σαι. Εσένα το λέω που  χασκογελάς, που  χλευάζεις και που μονίμως ρίχνεις  γαμοσταυρίδια στην αντίπαλη από εσένα, κομματική  «ομάδα». Για όλα  φταίνε  οι άλλοι. Πάντα οι   αντίπαλοι. Και ουδέποτε  εσύ, εμείς. Οπως συμβαίνει  με πλήθος Μακεδονομάχων που εκτονώνονται  στα συλλαλητήρια. Που  στη συνέχεια μπαινοβγαίνουν  στη FYROM. Και που ξημεροβραδιάζονται   στα  Καζίνο  των Σκοπίων παίζοντας  Black Jack και άλλα   τυχερά παιχνίδια

Ασε τους άλλους   τους επίσης  μεγαλοπατριώτες και Μακεδονομάχους. Που επειδή  αισθάνονται αδικημένοι από  την  ποδοσφαιρική παράγκα της Αθήνας προειδοποιούν και απειλούν πως  δεν  πρόκειται  να πολεμήσουν για την πατρίδα. Για ένα  τόπι να πετάξουμε στα σκουπίδια  την  «πτωχή πλην τιμία» Ελλάδα!

Επομένως  εδώ που  φτάσαμε τι άλλο να κάνουμε; Μα φυσικα  θα τα κατεβάσουμε όλα και  θα   τα ξεπουλήσουμε όλα με  την  ελπίδα ότι  οι Αμερικανοί θα περιορίσουν  την παραφρισύνη  του ψευτοσουλτάνου Ταγίπ Ερντογάν

Ομως  για να λέμε και του  στραβού το  δίκιο. Δηλαδή  της «πτωχής πλην  τιμίας» Ελλάδας,  το ζήτημα  της προστασίας έχει να κάνει   με τους Ευρωπαίους και λιγότερο με τους  Αμερικανούς. Η Ποντιοπιλατική  τακτική  των Βρυξελών επιβεβαιώνει περίτρανα τις εκτιμήσεις των πιο φανατικών  ευρωσκεπτικιστών. Πρώτο  ότι μόνο  στα χαρτιά  η «πτωχή πλην τιμία Ελλάς»  είναι  τα σύνορα της Ευρωπαικής Ενωσης

Και δεύτερο  η «πτωχή πλην τιμία Ελλάς» είναι απλώς «μαγαζί»,  «αγορά»,  «σημείο» πώλησης  ευρωπαικών  προιόντων,  κυρίως  Γερμανικών. Και επειδή  ο Ελληνας χρωστάει ένα σκασμό λεφτά,  γι αυτό  το μοναδικό, αποκλειστικό μέλημα  των   συμμάχων και φίλων  είναι να τα πάρουν πίσω και  γι αυτό «σκάσε και κολύμπα»

Μεθερμηνευόμενα όλα αυτά καταλήγουν στην ακόλουθη σειρά: Αμ  να    ξεπληρώσω τα δάνεια  τα χοντρά. Αμ  να κάνω  μεταρρυθμίσεις όπως  εσύ μου ζητάς. Αμ να κουρέψω μεροκάματα και  συντάξεις. Αμ  να  βγάλω  στο ηλεκτρονικό «σφυρί» όλες τις  φεσωμένες κατοικίες.  Αμ  να κυριαρχεί απ  άκρου εις άκρο σε όλη την ανθρώπινη,  ελληνική,  επικράτεια, ο  φόβος, ο  τρόμος και  ο πανικός. Αμ να κάνω ό, τι  ζητήσεις και ό, τι εσύ  επιθυμείς. Και από πάνω, στη δύσκολη   στιγμή «Adios Muchachos» και «Δεν βλέπω,  δεν ακούω,  δεν σε ξέρω άντε  γεια»

Μετά απ αυτό άδικο  έχουν όσοι  με αγανάκτηση  φωνάζουν «ε  αι σιχτίρ πια»;