Δημήτρης Δανίκας

Η Ελλάδα με την Τουρκοκρατία, τους Τουρκαλβανούς και τουρκόσπορους, τη φουστανέλα, το τσαρούχι, τους κοτζαμπάσηδες τους προεστούς και την παρασιτική κρατικοδίαιτη οικονομία. Επομένως Εμανουέλ Μακρόν και Αλέξης Τσίπρας, μεγέθη διαφορετικά και αντίθετα!

Κι όμως, οι ομοιότητες εμφανέστατες. Αμφότεροι, της νέας γενιάς. Αμφότεροι, από το πουθενά. Αμφότεροι, στην εξουσία πάνω στα ερείπια του παλιού πολιτικού συστήματος. Και αμφότεροι, αίλουροι. Περίπου ασπόνδυλοι. Ο Μακρόν, κάτι μεταξύ Κεντροδεξιάς και Κεντροαριστεράς. Ο Τσίπρας, από την Αριστερά, μεταξύ Κέντρου, Κεντροαριστεράς και Κεντροδεξιάς!

Ο Μακρόν, υπέρ της ηθικής αποκατάστασης της κεντρικής πολιτικής σκηνής. Στους λόγους του. Στην πραγματικότητα, καθαρόαιμο τέκνο του τραπεζικού κατεστημένου. Ο θρίαμβός του, η τυπική πολιτική επικράτηση των αγορών. Ραγδαίες οι αλλαγές που θα προκύψουν στη Γαλλία. Εντελώς εύστοχο το σχόλιο της ακροδεξιάς Μαρίν Λεπέν. Οτι δηλαδή «από τη Δευτέρα οι Γάλλοι θα έχουν γυναίκα πρόεδρο. Είτε εμένα είτε την Ανγκελα Μέρκελ». Εκ του αποτελέσματος θριάμβευσε η δεύτερη.

Η Μέρκελ, ο κρίκος που ενώνει τον Μακρόν των αγορών με τον Τσίπρα των αριστερών. Δεν θα μπορούσε να συμβεί αλλιώς. Γιατί, μονόδρομος το ευρώ. Γιατί, μονόδρομος η Ευρωζώνη. Γιατί, μονόδρομος το μνημόνιο. Και γιατί, μονόδρομος οι πολυεθνικές και η χειραγώγηση από τις αγορές!

Ο Τσίπρας, το κατάλληλο πρόσωπο για την κατάλληλη δουλειά. Επειδή, αριστερός. Οπως ο Ανδρέας, όπως ο κεντροαριστερός Κώστας Σημίτης. Αλλωστε, γνωστό ότι ο μέσος Ελληνας «σκέφτεται με ρωσικό κεφάλι και καταναλώνει με αμερικανικό στομάχι». Ο Τσίπρας προσαρμόζεται με ραγδαίους ρυθμούς. Ολες οι κόκκινες γραμμές παραβιάζονται. Εκτός από μία. Εκείνη της εξουσίας. Επομένως, ο Τσίπρας θα τα κάνει όλα. Επομένως, ακολουθεί το ρεύμα του ευρωζωνικού ποταμού. Τα παραδείγματα πολλά!

Με τον συνδικαλισμό, αλλά αποκεφαλίζει τους συνδικαλιστές. Με την πρώτη κατοικία, αλλά με τον ηλεκτρονικό πλειστηριασμό θα τα πουλήσει όλα. Με τους μικρομεσαίους, αλλά με τη φορολογική επιδρομή θα τους πάρει ακόμα και την περισκελίδα. Με την αριστερή ιδεοληψία, αλλά τα δάνεια των μεγάλων και καταχρεωμένων επιχειρηματιών θα τα κουρέψει όλα. Με τη δημόσια περιουσία, αλλά ακόμα και μεγάλο μέρος της ΕΥΔΑΠ θα το παραδώσει στα ιδιωτικά συμφέροντα. Και φυσικά θα ανοίξει τα μαγαζιά τις Κυριακές!

Η κυβέρνηση του Τσίπρα, χωρισμένη στα δύο. Από τη μια οι θεατρικές, αριστερές παραστάσεις ενός Πολάκη για να πλακώνεται με τον Γεωργιάδη. Και από την άλλη ο στενός κύκλος των τεχνοκρατών της οικονομικής του πολιτικής. Την ίδια τακτική ακολουθεί παντού. Από την κηδεία του Κάστρο στην ανταλλαγή φιλοφρονήσεων με τη Μέρκελ. Από τον Μαδούρο στον Ντόναλντ Τραμπ. Και από την Κριστίνα Φερνάντες ντε Κίρχνερ στο ενθουσιώδες τηλεγράφημα προς τον Εμανουέλ Μακρόν!

Μακράν ο καλύτερος αίλουρος όλων των εποχών. Μακράν ο πιο αγαπητός του ευρωπαϊκού διευθυντηρίου. Και συντόμως μακράν ο ευνοούμενος των αγορών. Με απλά λόγια, όλα τούμπα. Ο αριστερός Τσίπρας παίζει μόνος του στο γήπεδο της Κεντροαριστεράς. Ο αριστερός Τσίπρας παίζει μόνος του στο γήπεδο της Δεξιάς. Γιατί, φανταστείτε τη σκηνή. Ο Τσίπρας να ζητήσει συναίνεση από τον Μητσοτάκη για το μεγάλο κούρεμα των καταχρεωμένων ομίλων και εκείνος να πει ένα μεγάλο «όχι» στη νέα διαπλοκή. Διόλου απίθανο. Πράγμα που θα επισημοποιήσει την εξής μετονομασία: Κυριάκος ο Τσίπρας και Αλέξης ο Μητσοτάκης!