Δημήτρης Δανίκας

Κάνουν ό,τι μπορούν, τα πάντα, προκειμένου όλοι να εξισωθούν. Οχι εγώ! Εσύ ο διαπλεκόμενος, ο  διεφθαρμένος, ο τρισάθλιος και ο  κακός. Οχι εγώ, λέει ο άλλος. Εσύ ο αρχιψευταράς, ο απατεώνας, ο μνημονιακός και  ο αντιλαϊκός!

Εσύ με τον Κοσκωτά. Τι μας λες; Εσύ ο Καλογρίτσας! Βρε θράσος που το χεις. Εσύ ο μεσάζων των  μεγαλοεργολάβων. Και πάει λέγοντας. Εγώ,  εσύ, αυτός. Ολοι μαζί στο ίδιο καζάνι βράζουν την Ψωροκώσταινα!

Και κάθε μέρα, κάθε πρωί, σε κάθε δελτίο ειδήσεων τα ίδια και τα ίδια. Πάει το «ηθικό πλεονέκτημα» της Αριστεράς. Από κοντά και το τρισάθλιο παρελθόν γαλαζοπράσινων πολιτικών. Τι μένει; Το ΚΚΕ. Μπα, αποκλείεται να ψηφίσω ένα κόμμα που θα νεκραναστήσει το φάντασμα του Εμβέρ Χότζα. Ποιος άλλος μένει; Ο Σταύρος Θεοδωράκης. Μπα, αποκλείεται να ψηφίσω μια σβούρα που  στριφογυρίζει και αλληθωρίζει πότε απ' εδώ, πότε  προς το γαλάζιο Κυριάκο, τον μέλλοντα πρωθυπουργό!

Τι άλλο μένει;  Η Φώφη. Μακριά από το τρισκατάρατο  ΠΑΣΟΚ. Από εκεί  άρχισε η κατρακύλα προς την καταστροφή. Τι άλλο μένει; Ο Μιχαλολιάκος. Ποτέ των ποτών. Να φέρω εγώ τον φασισμό; Μακριά απ'  αυτό!

Γι' αυτό τέσσερις στους έξι  δηλώνουν πως κανέναν δεν πρόκειται να  ψηφίσουν. Γι' αυτό η κοινωνία τους έχει γυρίσει την πλάτη. Γι' αυτό κανέναν δεν πιστεύουν. Γι' αυτό η αξιοπιστία των πολιτικών έχει ξύσει πάτο. Γι' αυτό οι περισσότεροι εκτιμούν πως μπροστά μας τα χειρότερα!

Λαός απελπισμένος, για πάντα δυστυχισμένος. Κι εκείνοι συνεχίζουν το ίδιο τροπάρι. Και οι αποκαλύψεις βγάζουν μάτι. Εσύ χορήγησες δάνεια  εβδομήντα εκατομμυρίων  στον Καλογρίτσα με αντίτιμο κάποια  βοσκοτόπια κάπου στην Ιθάκη!

Κι  εσύ τι έκανες; Εσύ  του είχες δώσει, από την ίδια Τράπεζα την Attica  πενήντα εκατομμύρια. Και κοντά μ αυτά έχεις λάβει δεκατρία κομματικά και δανεικά!

Η διαπλοκή,  η  διαφθορά, η συναλλαγή και όλα  αυτά τα γνωστά δεν έχουν  χρώμα,  σημαία, ιδεολογία. Γαλάζια, πράσινα, ροζ, ένα και το αυτό!

Με  την εξίσωση πριονίζεται κάθε  φρούδα ελπίδα για κάποιο μέλλον   χαμογελαστό, αριστερό και προοδευτικό. Με την εξίσωση  «όλοι είμαστε ένα μάτσο βιόλες». Με την εξίσωση οι  προηγούμενοι, οι  σημερινοί και οι επόμενοι ίδιοι και σχεδόν ομοιόμορφοι.  Με  την εξίσωση μοιάζουν όπως οι ελληνικές τηλεοπτικές  σειρές. Η πολιτική αντιπαράθεση καταλήγει σε ξεκατινιάσματα. Οι   φαρσοκωμωδίες κορυφώνονται πάλι με  ξεκατινιάσματα!

Με απλά λόγια μισός Καλογρίτσας  γαλάζιος. Μισός  Καλογρίτσας ροζ. Με απλά λόγια  το ελληνικό «επιχειρείν» κατασυκοφαντείται απ'  όλους εκείνους  που πιστεύουν  στις επενδύσεις και ελπίζουν στην  «γενναιοδωρία»  των  επιχειρηματιών!

Η  κατάληξη  απελπιστική. Τα κόμματα ταυτισμένα με το ψέμα, την  διαφθορά και την  διαπλοκή. Και  η ιδιότητα «επιχειρηματίας»  είναι το  συνώνυμο της απάτης!

Μερικές φορές κάνω τον σταυρό μου. Σκέψου, λέω μέσα μου, ο Μάκαρος ο  Βορίδης, αντί του Μιχαλολιάκου, να ήταν το αφεντικό της «Χρυσής Αυγής». Οχι μόνο   με διψήφιο  ποσοστό  αλλά ίσως να  πήγαινε  για  θώκο πρωθυπουργικό. Μάκαρε μείνε εκεί που είσαι. Μάκαρε σ' ευχαριστώ!