Δημήτρης Δανίκας

Και κάθε γαλαζοπράσινη απορριπτική κριτική που στοχεύει στην μείωση και την απαξίωση της νέας κυβέρνησης εκλαμβάνεται ως σχέδιο παλινόρθωσης του παλιού, ξεχαρβαλωμένου, διαπλεκόμενου καθεστώτος!

Οσοι δεν καταλαβαίνουν αυτές τις απλές αλήθειες δεν ξέρουν πού πατάνε και πού πηγαίνουν. Αυτή την φορά τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά. Και δεν έχουν τίποτα να κάνουν ούτε με την περίπτωση Γιώργου Παπανδρέου, ούτε με την συγκυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου. Για πολλούς λόγους.

Ο πρώτος είναι αυτονόητος. Γιατί, σου λένε, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε βουτήξει στο βάζο με το μέλι. Επομένως η ηθική τους ακεραιότητα είναι δεδομένη. Καλύτερα τίμιοι και ερασιτέχνες, παρά επαγγελματίες και ανήθικοι. Κάπως έτσι.

Ο δεύτερος είναι κι αυτός αυτονόητος. Γιατί, σου λένε, είδαμε με τα μάτια μας ότι προσπάθησαν και πως έκαναν τα πάντα προκειμένου να πετύχουν μια καλύτερη συμφωνία με τους εταίρους. Τι άλλο να κάνουν; Καλύτεροι αυτοί που προσπαθούν από τους άλλους που στο πι και φι παρέδωσαν την χώρα στα σαγόνια των καρχαριών. Κάπως έτσι.

Ο τρίτος είναι κι αυτός αυτονόητος. Γιατί σου λένε, ακόμα και να μην πετύχουν τίποτα. Ακόμα και τους ίδιους όρους του Μνημονίου να υπηρετήσουν, δεν πειράζει. Στο κάτω κάτω της γραφής αυτή η πραγματικότητα. Καλύτερα αυτοί που εξ ανάγκης θα προσκυνήσουν τα αφεντικά παρά οι άλλοι που παρέδωσαν γη και ύδωρ στους υπαλληλίσκους των καρχαριών. Κάπως έτσι.

Ο τέταρτος και τελευταίος είναι κι αυτός αυτονόητος. Γιατί σου λένε, ο Τσίπρας είναι η έσχατη επιλογή, το τελευταίο οχυρό, το όριο, τα σύνορά μας, οι ακρίτες μας. Αν κι αυτοί καταστραφούν, αν κι αυτοί γκρεμιστούν, τότε δύο πράγματα μένουν. Είτε η επιστροφή των προσκυνημένων. Είτε η εφιαλτική άνοδος και ανατριχιαστική κυριαρχία των φασιστών. Κάπως έτσι.

Πράγμα που σημαίνει ότι ο Τσίπρας και η παρέα του είναι καταδικασμένοι να πετύχουν. Είναι καταδικασμένοι να κυβερνήσουν. Είναι καταδικασμένοι να προχωρήσουν. Εστω με λάθη. Εστω με προχειρότητες. Εστω με μεγάλες υποχωρήσεις. Εστω με σκληρά, επώδυνα μέτρα!

Στο υποσυνείδητο του μέσου Έλληνα πολίτη λειτουργεί το ένστικτο της αυτοσυντήρησης. Αυτό το ακατανίκητο οχυρωματικό έργο που κληρονομείται από γενιά σε γενιά. Αυτό το μαξιλαράκι που απορροφά τους κραδασμούς και τις σεισμικές δονήσεις!

Δηλαδή ο μέσος πολίτης γνωρίζει πολύ καλύτερα από τον οποιονδήποτε αναλυτή και από κάθε επαϊοντα το μυστικό της επιβίωσης.

Τι είναι αυτό; Μα φυσικά ο ΣΥΡΙΖΑ. Που σημαίνει. Να μείνω στην ευρωζώνη. Με κάθε κόστος. Ομως για την παραμονή μου σ αυτή την λυκοφωλιά πρέπει πρώτα να πληρώσουν οι ολιγάρχες, οι διεφθαρμένοι και οι κρατικοδίαιτοι μεγαλοκαρχαρίες!

Τι σημαίνει αυτό; Οτι ο Τσίπρας θα βαθμολογηθεί ανάλογα με τις μεταρρυθμίσεις. Θα αξιολογηθεί όχι τόσο από το εξωτερικό μέτωπο και από τις μάχες με τους δανειστές. Οσο από τις επιδόσεις του στο εσωτερικό μέτωπο!

Αν βγάλει στην σέντρα τους λίσταρχους όλων των λιστών και αν καταφέρει να αποσπάσει μερικά δισεκατομμύρια απ' αυτούς θα θριαμβεύσει. Μωρέ δεν πα να υποχωρήσει σε όλα με τους ευρωπαίους. Σημασία έχει να τα πάρει από τους κλέφτες!

Αν δεν κάνει τίποτα και αν συμβιβαστεί, ε, τότε θα καταλήξει στην κρεμάλα της πλατείας Συντάγματος

Με απλά λόγια ο κοσμάκης θέλει πάση θυσία να πιεί αίμα. Οσο περισσότερο τόσο καλύτερα για τον Τσίπρα. Γιατί είναι γνωστό. Μάχαιραν έδωκες μάχαιραν θα λάβεις!