Δημήτρης Δανίκας

Αίμα, άφθονο,  των   σκλάβων αφρικανών χύθηκε  στις φυτείες των Νοτίων  Πολιτειών  της Αμερικής. Αίμα  στα κάτεργα εργασίας.  Αίμα  στους κατακτηκτικούς πολέμους  των  Σταυροφόρων.  Και μάλιστα με λάβαρα χριστιανικά και εικονίσματα της Παναγίας και του Ιησού

Αίμα χύθηκε στα σταλινικά Γκούλαγκ. Αίμα  εργατικό-μεταφορικά αλλά και ενίοτε κυριολεκτικά-στα  εργοστάσια της Κίνας.  Αίμα των ιθαγενών  από τους Ισπανούς  Κονκισταδόρους. Και μάλιστα με τις ευχές του Πάπα. Αίμα σε όλο το μήκος, το πλάτος και το βάθος της ιστορικής  διαδρομής της Ανθρωπότητας

Αίμα και στην σύγχρονη Ελλάδα.  Αφού οι αυτοκτονίες πολλαπλασιάστηκαν. Αφού τα εμφράγματα  διπλασιάστηκαν. Αφού τα εγκεφαλικά επίσης διπλασιάστηκαν. Αίμα και απελπισία. Παντού και πάντα

Κάπως έτσι βαδίζει το σύστημα. Αχόρταγο. Αδηφάγο.  Ανελέητο. Αεικίνητο. Σαρκοβόρο. Και  απίστευτα ανταγωνιστικό.  Οι  μυλόπετρες αλέθουν  διαρκώς. Επί  24ωρου  βάσεως. Κάθε μέρα. Κάθε εβδομάδα. Κάθε μήνα. Κάθε χρόνο. Κάθε αιώνα

Από  που, ας πούμε,  η   πάλαι ποτέ  αυτοκρατορία  της Μεγάλης  Βρετανίας  εξασφάλιζε τις πρώτες ύλες; Μετάξι, βαμβάκι,  πετρέλαιο, χρυσάφι, πολύτιμους λίθους, τσάι,  τα πάντα; Φυσικά από τις κατακτήσεις της. Από τις αποικίες της. Από το πλιάτσικο σε Ασία, Αφρική, Αραβικές χώρες!

Κάπως έτσι  οι   ευρωπαικές χώρες, ακόμα κι  εμείς της Ψωροκώσταινας, αποταμίευαν. Κάπως έτσι  ο γερμανός  εξασφάλιζε το  λουκάνικό του, ο  γάλλος το τυρί του,  ο έλληνας  την μπομπότα του

Και οι μεγάλοι πόλεμοι  γι αυτό έγιναν. Προκειμένου να μοιραστεί από  την  αρχή  η τράπουλα. Αυτός ο τελικός στόχος του  Χίτλερ. Γι αυτό, όταν μπουκάριζε σε κάθε μία   χώρα το πρώτο πράγμα που έκανε ήταν να  ξαφρίσει το  εθνικό  χρηματοκιβώτιο των κατακτημένων και να λεηλατήσει την  πολιτιστική τους περιουσία

Φανταστείτε, οι αθεόφοβοι, και το γράφουν οι  χρονικογράφοι της εποχής, ότι εκτός από τα τα χρυσά δόντια και τα κοσμήματα,  βουτούσαν ακόμα και τα κορδόνια των παπουτσιών των ρακένδυτων ελλήνων!

Οποιος  δεν αντιλαμβάνεται την πεμπτουσία  της αλεστικής μηχανής συγκέντρωσης πλούτου, δεν ξέρει που πατάει και που  πηγαίνει!

Και   για να προλάβω  τις  διαφωνίες  σας. Του τύπου «τι να κάνουμε; Να γίνουμε Αλβανία του Χότζα;» Ενα έχω να πω.  Οτι κι εγώ  διαφωνώ.  Φυσικά  καθόλου με τον Χότζα, τον Μπρέζνιεφ και τον  Κιμ Γιονγ Ουν της Βόρειας Κορέας. Ούτε συζήτηση. Ομως όσο  οι  μυλόπετρες αλέθουν  τόσο το  ανθρώπινο «είδος» θα αιμοδοτεί και  θα υποφέρει. Αν  δεν πεθάνει το κτήνος θα πεθάνει  η Ανθρωπότητα!