Δημήτρης Δανίκας

Τα παραδείγματα πολλά.  Βορίδης αντικατέστησε Γεωργιάδη. Προφανώς επειδή ο πρώτος είναι μειλίχιος και  διαπραγματευτικός ενώ ο δεύτερος  ως κλασικός «χουλιγκάνος»  είχε ανοίξει μέτωπα  πολλά
Γιώργος Καρασμάνης αντικατέστησε   Αθανάσιο Τσαυτάρη.  Προφανώς επειδή ο  δεύτερος είχε πλακωθεί με  τους αγρότες, ενώ ο  πρώτος,  ως  καραμπινάτος  παλιομοδίτης  βουλευτής Πέλλας, θα  ανοίξει  δίοδο επικοινωνίας με τον αγροτικό πληθυσμό  με  στόχο να κατευνάσει τα  πνεύματα και να επαναφέρει στην  γαλάζια στρούγκα  τα   κοπάδια των  εξοργισμένων αμνοεριφίων Βασίλης Κικίλιας  στην θέση του Νίκου Δένδια. Προφανώς επειδή ο  πρώτος διαθέτει κοψιά Baby  face  ενώ  ο δεύτερος  κραδαίνει ρόπαλα και  χημικά αέρια
Το  ίδιο ισχύει και  για τον Κώστα  Χατζηδάκη. Προφανώς το  γάλα κατέληξε  φούμο  και  είδε  πόρτα  ως κλασικός    νεοφιλελεύθερος και μνημονιακός Γκίκας Χαρδούβελης  αντικετέστησε  Γιάννη Στουρνάρα. Προφανώς εδώ    το Βερολίνο και οι Βρυξέλες   τράβηξαν  τ αυτί του Σαμαρά και  έτσι ο  πρωθυπουργός  έδιωξε μεν  τον «κακό»  Στουρνάρα αλλά στην θέση του αναγκάστηκε να  τοποθετήσει  έτερο    τεχνοκράτη  για να συνομιλεί με  τον Σόιμπλε

Και προφανώς ο Κώστας Τασούλας  εξερχόμενος  εκ της ναφθαλίνης,  ως κολλητός του Στουρνάρα, τοποθετήθηκε ως καφενάρχης στο καφενείο του Υπουργείου Πολιτισμού. Γιατί, σου λέει,  τι θα κάμει;  Σάμπως υπάρχουν  money;  Σάμπως    ενδιαφέρεται  η κυβέρνηση για τον πολιτισμό; What is  this?  Dog?

Η κατάληξη κάτι  μεταξύ  επιθεώρησης και καραφαρσάρας. Το  κυβερνητικό επιτελείο μεγάλωσε κατά   τέσσερις υπουργοφυπουργούς. Δώσε  και  μένα μπάρμα. Οι ισορροπίες   μετακινήθηκαν προς την τάχα  μου «Λαική Δεξιά». Οξύμορο θα πείτε,  διότι  τι   δουλειά έχει η Δεξιά με τον Λαό; Και έτσι  βολεύτηκαν  ο Λοβέρδος, ο  Χρυσοχοίδης και η Αντζελα  Γκερέκου

Ο  στόχος  απλός. Να ροκανίσουμε  χρόνο.  Να   δώσουμε  κάποιες παροχές.  Να εξασφαλίσουμε   περισσότερα  ψηφουλάκια.  Να καταλήξει  σε αίσιο  τέλος ο   σχηματισμός της κεντροαριστεράς. Κι  έτσι, στο τέλος   και  στις επερχόμενες εθνικές εκλογές να βρεθούμε πρωταθλητές

Τουτέστιν και  οι  46 υπουργοφυπουργοί   την καρέκλα,  τον εαυτό  τους, το τομάρι τους  και  το «επάγγελμά» τους.    Ολα   αυτά  περιτυλιγμένα με «σωτηρία», «πατριωτισμό» και «λαική ευαισθησία»

Κι  εμείς; Εξαρτάται ποιοι «εμείς». Αλλο πράγμα  εσύ, άλλο  εγώ,  άλλο αυτός.  Καθένας  από την σκοπιά  του,  το βάσανό  του  η  το κέρδος  του!

Ας πούμε. Ρωτήστε  οποιονδήποτε στο  δρόμο.  Οποιονδήποτε  του μόχθου, της αγωνίας, του «θανάτου».  Και θα  σας πει: Εκανε η μύγα κώλο και έχεσε  τον κόσμο όλο!