Δημήτρης Δανίκας

Μου είπαν ψέμματα  πολλά. Κι εγώ σαν χαιβάνι τα ρούφηξα μονοκοπανιά.

Δηλαδή

Ο παππούς και ο πατέρας μου έλεγαν ότι αν ποτέ τα κουμούνια αρπάξουν την εξουσία θα χάσουμε τα σπίτια  μας και  την περιουσία μας

Τώρα  μας τα  παίρνουν κανονικά  κι εμείς εκλιπαρούμε τα γερμανικά αφεντικά να μην φορολογήσουν τουλάχιστον τα αγροτεμάχια τα  ξερά

Ο παππούς και ο πατέρας μου έλεγαν ότι αν ποτέ τα κουμούνια αρπάξουν την εξουσία οι μισθοί  μας θα  κατρακυλήσουν στα φραγκοδίφραγκα τα ελληνικά

Τώρα, επισήμως, οι μισοί χαμάληδες λαμβάνουν κάπου πεντακόσια και οι άλλοι μισοί ζήτημα είναι  αν μισθοδοτούνται κάθε  τρεις με έξι μήνες.

Ασε το που σου λένε «μόνο τριακόσια έχει. Θέλεις; Οχι; Ο επόμενος»

Ο παππούς και ο πατέρας μου έλεγαν ότι αν ποτέ τα κουμούμια αρπάξουν την εξουσία δεν θα έχει ούτε  πολυφωνία, ούτε διαφορετικότητα, ούτε ελευθερία

Τώρα η γραμμή μόνο μία. Κούρεμα, ξύρισμα  και πάλι κούρεμα  και πάλι ξύρισμα. Μονόδρομος ο ευρωπαικός  παράδεισος. Αλλιώτικα  γκρεμός και χρεοκοπία

Ο παππούς και ο πατέρας μου έλεγαν ότι αν ποτέ τα κουμούνια αρπάξουν την  εξουσία τα αφεντικά δεν θα είναι ελληνικά  αλλά κόκκινα, Σοβιετικά και σταλινικά

Τώρα ο Σαμαράς είναι  εντολοδόχος και    κλητήρας  κανονικός γιατί πραγματικός πρωθυπουργός και αρχηγός κάποιος  γάλλος,  κάποιος   γερμανός και κάποιος υπαλληλίσκος  Ολλανδός

Αυτά  λέω στον  εαυτό  μου,  Και αφού πρώτα τον κοιτάξω στον καθρέφτη στην συνέχεια ανοίγω διάπλατα  την  παλάμη   μου, την στρέφω στην ταλαιπωρημένη  και  υποταγμένη φάτσα  μου και φωνάζω δυνατά: Καλά  να  πάθεις  μαλάκα!