Δημήτρης Δανίκας

Πλήθος μηνυμάτων. Σα να πρόκειται ο υποψήφιος να πάσχει από άνοια. Βομβαρδισμός με υπενθυμίσεις. Εκείνη την ώρα. Εκείνο το λεπτό. Όχι στις 11. 30 αλλά στις 11. 32. Με το δευτερόλεπτο. Και μετά στο κάθε κέντρο εμβολιασμού τα πάντα λειτουργούν ρολόι. Ούτε ουρές, ούτε σπρωξίματα, ούτε καθυστερήσεις

Κάποιος μου είπε πως επειδή φοβόταν είπε στη νοσηλεύτρια «είμαι μελλοθάνατος». Κι εκείνη με χιούμορ του απάντησε «όλοι είμαστε, όλοι κάποια στιγμή θα εγκαταλείψουμε τα εγκόσμια»

Ποιος ο ιθύνων νους πίσω απ αυτό το πρωτοφανές επίτευγμα; Ο  Πιερρακάκης; Ισως και άλλοι.  Πάντως σημασία έχει ένα πράγμα. Ότι μπορούμε. Η Ελλάδα δεν είναι ψωροκώσταινα. Αν θέλει. Και όποτε θέλει. Είναι ζήτημα κατάλληλων ανθρώπων στους κατάλληλους ρόλους. Είναι θέμα οργάνωσης. Είναι θέμα ελέγχου. Και είναι θέμα αποφάσεων. Και ικανοτήτων

Αρα υπάρχουν τα απαραίτητα «εργαλεία». Αρα υπάρχουν οι απαραίτητες υποδομές. Αρα υπάρχει το εξειδικευμένο ανθρώπινο δυναμικό. Αρα το δυναμικό των ιατρών και των νοσηλευτών είναι εξαιρετικό. Αρα η Ελλάδα όταν θέλει και όποτε θέλει, τα βγάζει πέρα. Ακόμα καλύτερα από Γερμανία και Γαλλία. Αρκεί να διαβάσετε την σχετική και για την Ελλάδα αποθεωτική αρθρογραφία πολλών ξένων δημοσιογράφων σπουδαίων  και πασίγνωστων εντύπων. Η Ελλάδα έβαλε τα γυαλιά στη Γερμανία της Μέρκελ. Απίστευτο

Το αμέσως ερώτημα είναι «γιατί το ίδιο δεν συμβαίνει και σε άλλους τομείς». Αφού στους εμβολιασμούς αναδειχθήκαμε πρωταθλητές, γιατί το ίδιο να μην συμβαίνει και παντού

Η πρώτη απάντηση έχει να κάνει με το γνωστό χούι των Ελλήνων, πως στα δύσκολα και σχεδόν ακατόρθωτα μπορεί να κάνουμε θαύματα. Δώσε στον Ελληνα καταστροφή και θα του πάρεις τη ψυχή. Η δεύτερη απάντηση έχει να κάνει με την αξιοκρατία. Φανταστείτε, φερ ειπείν, στη θέση του Πιερρακάκη να ήταν κάποιος άλλος. Κάποιος σχετικός-άσχετος. Φανταστείτε τι θα είχε συμβεί

Η τρίτη απάντηση δεν έχει να κάνει με κάποιο συγκεκριμένο κόμμα και κάποια συγκεκριμένη ιδεολογία. Κάθε επίτευγμα φέρει το όνομα του ανθρώπου που το έκαμε και το φρόντισε. Ιδού το αποτέλεσμα. Αν δηλαδή η κυβέρνηση ήταν του ΠΑΣΟΚ και αν ο Πιερρακάκης είχε αναλάβει τον ίδιο ρόλο τότε το αποτέλεσμα θα ήταν το ίδιο εξαιρετικό

Με απλά λόγια. Η πολιτική φλυαρία καταλήγει σε αμπελοφιλοσοφία. Μπερδεύουμε το καφενείο με την πολιτική ουσία. Γιατί, πέστε μου εσείς, ποιος πρωθυπουργός και ποιο κόμμα δεν θα επιθυμούσε να είχε καταφέρει ένα τόσο σπουδαίο επίτευγμα σε μια εποχή μια τέτοιας ανελέητης και καταστροφικής Πανδημίας; Εγώ λέω κανείς

Η διαφορά είναι μία. Και αυτό αφορά σε όλες τις κυβερνήσεις. Ολων των κομμάτων και όλων των ιδεολογιών. Κι εδώ θα συμφωνήσω πλήρως με κάθε επιτυχημένο επιχειρηματία. Που σου λέει για τον τάδε υπουργό. Βάλτε με το νους σας τώρα. Σου λέει λοιπόν «αυτόν ούτε για κλητήρας  κάνει στο δικό μου μαγαζί». Και επιμένει «όλα τα προβλήματα έχουν τη λύση τους. Αρκεί να το θέλεις και αρκεί να βρεις τος κατάλληλους ανθρώπους. Ανόητους πήρες; Ανοησίες θα εισπράξεις. Ανίκανους και άσχετους πήρες; Καταστροφές θα κάνεις»

Ανθρωποι υπάρχουν. Ικανοί υπάρχουν. Εργασιομανείς υπάρχουν. Το ερώτημα είναι αν το προφίλ τέτοιων ικανών και αφοσιωμένων ανθρώπων ταιριάζει και βολεύει τις εσωτερικές ισορροπίες των κομμάτων. Όπως το εμβόλιο λειτουργεί σαν ασπίδα προστασίας έτσι και η επιλογή τέτοιων ατόμων μπορεί να λειτουργήσει ως εφαλτήριο μιας άλλης Ελλάδας. Επομένως να εμβολιαστούν οι αρχηγοί  εναντίον μετριότητας, ισορροπιών και αναξιοκρατίας!