Βασίλης Στεφανακίδης

Ειλικρινά δεν μπορώ να διανοηθώ ότι κάτι τέτοιο συμβαίνει είτε από τους δανειστές είτε από την κυβέρνηση μας αν και τα δείγματα απάνθρωπων απαιτήσεων είναι πολλά και στις δύο πλευρές.

Πάντως, το γεγονός πως  όλα τα μνημόνια απέτυχαν στους στόχους τους που ήταν η εξυγίανση της οικονομίας και μας έμεινε μόνο η φτώχεια και η εξαθλίωση, δεν μπορεί να φταίει μόνο η μια πλευρά και εν προκειμένω οι Έλληνες που δεν εφάρμοσαν  στο ακέραιο τη συνταγή γιατί όπως ομολογήθηκε εκ των υστέρων και η συνταγή είχε τα προβλήματα της και τις λάθος εκτιμήσεις. 
Το να προσπαθούν σήμερα με νέες εξοντωτικές απαιτήσεις που αντικειμενικά δεν αντέχει πια  ο Έλληνας πολίτης, μοιάζει εκτός από εκδικητικό και τιμωρητικό σαν να προσπαθούν να διορθώσουν τα παλιά λάθη, με νέα λάθη. Διαφορετικά δεν εξηγείται η επιμονή στη νομοθέτηση από τώρα για μέτρα που θα εφαρμοστούν από το 2018 και μετά που κατά τη Ζουράρειο λογική και όχι μόνο, ποιος ζει ποιος πεθαίνει.

 Όχι πως η κυβέρνηση  αυτή (αλλά και οι προηγούμενες)τα έκανε όλα σωστά και  εκπλήρωσε εγκαίρως τις δεσμεύσεις της. Κάθε άλλο, όπως τουλάχιστον ομολόγησε ο πλέον αρμόδιος  κ.Τσακαλώτος . Κολλημένη στις ιδεοληψίες και τις αγκυλώσεις της, καθυστερεί παράλογα και δίνει αφορμές στον κάθε Σόιμπλε όχι μόνο να μη βιάζεται αλλά και να ανεβάζει συνεχώς το λογαριασμό δηλώνοντας κυνικά πως, τους έμαθα πλέον τους Έλληνες και  έχω την υπομονή να τους περιμένω ως τον Ιούλιο που θα καίγονται τότε για λεφτά οπότε θα τα αποδεχθούν και θα τα υπογράψουν όλα!

Δεν κατανοεί όμως η “σκληρά διαπραγματευόμενη” κυβέρνηση(με τον εαυτό της) πως με αυτή την τακτική των καθυστερήσεων ούτε η ίδια κερδίζει ούτε η χώρα και πολύ περισσότερο οι πολίτες;

Αν θεωρούν ότι τα νέα μέτρα δεν μπορούν να τα περάσουν από την κοινοβουλευτική τους ομάδα και καθυστερούν μόνο και μόνο για να μείνουν  μερικούς μήνες  ακόμα στην εξουσία (και στα παρελκόμενα της) αυτό είναι βέβαιο, πως δεν θα τους το συγχωρήσου ούτε και οι τελευταίοι πιστοί της.

Αν κάτι έχουν να προσφέρουν στη χώρα, είναι να θέσουν όσο πιο γρήγορα γίνεται ένα τέρμα  σε αυτή την  ψυχοφθόρα και κοστοβόρα αβεβαιότητα, να διώξουν τα σύννεφα του Grexit και της δραχμής που τελευταία πύκνωσαν με ευθύνη της, μήπως και καταφέρουμε να πιάσουμε πάτο. 

Διαφορετικά δεν μένει τίποτα για μας τους πολίτες από το να βλέπουμε τη  αύξηση  των φαινομένων αυταρχικότητας, καθεστωτικών δράσεων, φίμωσης των  αντικυβερνητικών φωνών και κτηνωδών αποφάσεων,  όπως αυτή του ΕΟΠΥΥ  που εγκρίνει  “ακριβά” φάρμακα, μόνο σε όσους καρκινοπαθείς μπορούν να βεβαιώσουν ότι... έχουν προσδόκιμο ζωής!
Με άλλα λόγια κλείστε την αξιολόγηση γρήγορα ή διαφορετικά φύγετε για να σταματήσει το κακό εδώ.