Βασίλης Στεφανακίδης

Μια δημοκρατία χωρίς σοβαρή και αξιόπιστη αντιπολίτευση, δεν μπορεί παρά να είναι κολοβή και προβληματική. Την ώρα λοιπόν που η κυβέρνηση προχωρεί στην ψήφιση όλων αυτών των μέτρων που επιδεινώνουν περαιτέρω την κατάσταση όλων των Ελλήνων και χρειάζεται ένας εποικοδομητικός αντίλογος και αντιπροτάσεις, το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης σπαράσσεται από προσωπικές έριδες των λεγόμενων πρωτοκλασάτων στελεχών του, κατεβάζοντας το επίπεδο του εσωκομματικού διαλόγου για την ανάδειξη του νέου τους αρχηγού, σε χαμαιτυπείο.

Με ένα "ξεκατίνιασμα" που δεν έχει προηγούμενο για ένα κόμμα που κυβέρνησε τόσα χρόνια τη χώρα και υπό προϋποθέσεις θα μπορούσε να το ξανακάνει σε μια επόμενη συγκυρία.

Συνωμοσίες, βυζαντινισμοί, αλληλομαχαιρώματα από ανθρώπους που μέχρι χθες κατείχαν τα ύπατα αξιώματα της πολιτείας και κρατούσαν τις τύχες μας στα χέρια τους. Θλίψη, κυριολεκτικά θλίψη.

Και σα να μην έφθανε αυτή η δυσοσμία που αναδύθηκε μόλις τραβήχτηκε το καπάκι του πολιτικού καθωσπρεπισμού, εξανεμίσθηκαν και οι όποιες σταθερές υπήρχαν και υπάρχουν στις αστικές δημοκρατίες όπου το δεύτερο κόμμα είναι εν αναμονή κόμμα κυβέρνησης. Μια διαρκής εναλλακτική που κάνει καλύτερη και την κυβέρνηση αλλά είναι και μια σιγουριά για τους πολίτες αν θέλουν να εκφραστούν διαφορετικά αν η κυβέρνηση αποδειχθεί κατώτερη των περιστάσεων.

Μια αξιωματική αντιπολίτευση που κοκορομάχεται και την ίδια ώρα κάποιοι μέσα από το ίδιο κόμμα ήδη ετοιμάζονται για τη διάσπαση και τη δημιουργία ενός ή και δύο άλλων κομμάτων!

Κι αυτά την ίδια ώρα που η κυβερνητική πλειοψηφία βρίσκεται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας και είναι αμφίβολο αν μόνοι τους μπορούν να περάσουν από τη Βουλή τα επόμενα μέτρα και κυρίαρχα το ασφαλιστικό, με ό,τι αυτό συνεπάγεται και για τις πολιτικές εξελίξεις αλλά και την Ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας.

Κι αυτά την ώρα που οι γεωπολιτικές εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή μας επηρεάζουν αφάνταστα και ανά πάσα στιγμή μπορούν να προκύψουν απρόσμενες εξελίξεις τόσο με τις πολεμικές συρράξεις όσο και με το προσφυγικό που τείνει να εξελιχθεί σε μεγαλύτερο πρόβλημα ακόμα και από τα μνημόνια.

Κι είναι λάθος να θεωρεί κάποιος πως δε μας αφορούν όλους οι εξελίξεις στη Ν.Δ με το σκεπτικό ότι ανήκουμε ο καθένας σε κάποιο άλλο πολιτικό χώρο. Μας αφορά και μας παρα-αφορά γιατί η απαξίωση του πολιτικού συστήματος εγκυμονεί κινδύνους τεράστιους και αλίμονο σε όποιον δεν το βλέπει. Ιστορικά δε, οι πολιτικές αναμπουμπούλες επέφεραν πάντα χειρότερα δεινά και στη χώρα και στους πολίτες και στις ελευθερίες που με τόσες θυσίες αποκτήθηκαν.

Δεν ξέρω, έτσι που ράγισε το γυαλί στη Ν.Δ αν θα μπορέσουν να το ανασυγκολλήσουν. Το μόνο βέβαιο είναι πως η όποια σοβαρότητα διέθετε ως κόμμα, έχει εξανεμιστεί και θα χρειαστεί πολύς χρόνος για να ξαναπείσει τους πολίτες και κυρίως ένας αρχηγός που να μπορεί όλους αυτούς τους επίδοξους αρχηγίσκους να τους κάνει ζάφτι. Και τέτοια προσωπικότητα δυστυχώς δεν φαίνεται να υπάρχει αυτή τη στιγμή.