Βασίλης Στεφανακίδης

Οι περισσότεροι απ' αυτούς έχουν  δώσει δείγματα γραφής του “επιπέδου” τους σε πολλές περιπτώσεις τον τελευταίο χρόνο κι ούτε θα εκπλαγώ αν κάποια στιγμή μετατρέψουν τη Βουλή σε ρινγκ τύπου Ταϊβάν και Ουκρανίας ή επαναληφθούν σκηνές από την προδικτατορική Βουλή.

Η απορία όμως πάντα θα μένει,  πως οι ψηφοφόροι επέλεξαν τέτοια άτομα να τους εκπροσωπήσουν κι αν τώρα αισθάνονται δικαιωμένοι!

 Κι αυτό είναι το πλέον  ανησυχητικό, δηλαδή  να υπάρχουν  ψηφοφόροι που αισθάνονται ικανοποιημένοι  από τον  κουτσαβάκικο τρόπο  δράσης ορισμένων  βουλευτών  και να τους εκφράζει αυτός  ο τρόπος πολιτικής επιχειρηματολογίας.

Σχεδόν κανείς  δεν συμμερίζεται  τους τρόπους που μετέρχεται η  κυβερνητική πλειοψηφία προκειμένου  να ικανοποιήσει τους δανειστές, εξοντώνοντας στην κυριολεξία το μεγαλύτερο κομμάτι  της Ελληνικής κοινωνίας.

Κανένας δεν αισθάνεται άνετα βλέποντας καθημερινά να του στερούν ακόμα και τα στοιχειώδη μέσα από νόμους, διατάγματα και εγκυκλίους.

Όπως ελάχιστοι είναι αυτοί  που απόμειναν να πιστεύουν ότι, η πορεία που ακολουθούμε είναι  η σωστή και ενδεδειγμένη και  δεν μας πάει κατευθείαν στα βράχια.

 Αν όμως κάτι μας απέμεινε και μας ξεχωρίζει από τη ζούγκλα και τον πρωτογονισμό, είναι η παιδεία, η αγωγή και ο  δημοκρατικός πολιτισμός μας.

 Έχουμε όλοι  κάθε δικαίωμα, στην έκφραση της απόγνωσης μας, της διαμαρτυρίας και της εναντίωσης μας σε όλα αυτά που μεθοδεύουν για τις  ζωές μας, αποφεύγοντας όμως  τα δύσβατα μονοπάτια της οχλοκρατίας.

 Αλίμονο αν τις απειλές  για κρεμάλες από εθνοπατέρες  και εθνομητέρες (τρομάρα τους) που ακούστηκαν στη Βουλή, αναλάβουν  να τις εφαρμόσουν κάποιοι  ανεγκέφαλοι των πεζοδρομίων! Και προφανώς υπάρχουν πολλοί τέτοιοι πρόθυμοι, αν κρίνουμε από τα πρόσωπα που τους εκπροσωπούν στο κοινοβούλιο.

Σαφώς και η κατάσταση που  βιώνουμε όλοι, είναι απελπιστική  και θα χειροτερεύσει κι άλλο. Σαφώς  και μας περιμένουν τα πάνδεινα μέχρι να αποτινάξουμε τον ζυγό των μνημονίων. Σαφώς και υπάρχουν ευθύνες γι αυτούς  που μας έφεραν ως εδώ και  καταδίκασαν στην ανέχεια και την εξαθλίωση  τουλάχιστον δυο γενεές. Οι ευθύνες όμως να αναζητηθούν από τα εντεταλμένα θεσμικά όργανα της δικαιοσύνης και όχι να εκδίδονται “καταδικαστικές” αποφάσεις από  εμφυλιοπολεμικά λαϊκά δικαστήρια ή από βουλευτίνες τύπου Ραχηλ Μακρή! Ούτε οι θιγόμενοι να απαντούν με χυδαίες εκφράσεις βγαλμένες από τα μπορντέλα, όπως έκανε ο Τζαμτζής

 Εξάλλου,  αυτή η τέλος πάντων δημοκρατία μας, λειτουργεί ακόμα με την αρχή της πλειοψηφίας και καλώς ή κακώς υπάρχει τέτοια και μας κυβερνά. Όταν έρθει η ώρα των εκλογών και πάρει την πλειοψηφία η κ. Ραχήλ ή ο κ. Διαμαντόπουλος που έδωσε ραντεβού στα γουναράδικα μαζί με την Σακοράφα που  βλέπει κατοχικές συμμορίες( το επόμενο στάδιο θα είναι μήπως ο συμμοριτοπόλεμος;) ή ο Παναγιώταρος  με τον Κασιδιάρη, ας ορίσουν αυτοί την πολιτική ατζέντα κι ας κάνουν  αυτό που νομίζουν ως σωστότερο για τον τόπο. Μέχρι τότε όμως ας προβάλλουν τα επιχειρήματα τους και δημιουργικές  εναλλακτικές προτάσεις και όχι να ανταγωνίζονται ποιος κατέχει καλύτερα την αργκό του  πεζοδρομίου.