Βασίλης Στεφανακίδης

Δεν ξέρω πού θα σταματήσει αυτή η κατάσταση και αν χωρούν παρεμβάσεις από τη μεριά της πολιτείας, αλλά αυτή η ακρίβεια, που ροκανίζει σε χρόνο dt όχι μόνο τα πάσης φύσεως βοηθήματα και επιδόματα δίνει η κυβέρνηση, θα είναι και ένα από τα βασικά θέματα της πολιτικής αντιπαράθεσης στην προεκλογική περίοδο.

Οχι πως οι αντιπολιτευόμενοι την κυβέρνηση με καταγγελίες έχουν κάποια πρόταση αντιμετώπισης του φαινομένου που θα αποτελούσε μια καλή ιδέα για συζήτηση, αλλά, θα πει κανείς, δεν κυβερνούν αυτοί. Την ευθύνη και τις συνέπειες τις επωμίζεται αυτός που κυβερνά.

Και η κυβέρνηση, από την άλλη, όσο της επιτρέπουν τα δημοσιονομικά περιθώρια, προσπαθεί με τονωτικές ενέσεις να στηρίξει τους ευάλωτους και αυτούς που δεν έχουν να περιμένουν από πουθενά αλλού πλην της κρατικής αρωγής.

Οι τελευταίες αποφάσεις για το επίδομα στους συνταξιούχους που δεν πήραν αύξηση λόγω προσωπικής διαφοράς και οι πολλές δόσεις σε όσους χρωστούν σε εφορία και ασφαλιστικά ταμεία αλλά και η επιδότηση του πετρελαίου κίνησης των αγροτών, παρότι είναι σημαντικές, προφανώς δεν λύνουν τα σωρευμένα προβλήματα που δημιουργήθηκαν τα δύο τελευταία χρόνια τόσο από την πανδημία όσο και από την ενεργειακή κρίση.

Και το ερώτημα είναι αν οι όποιες παροχές που κατά κανόνα είναι αυξημένες στις προεκλογικές περιόδους τελείωσαν εδώ ή αν η κοινωνία ή κάποιες επαγγελματικές κατηγορίες έχουν να περιμένουν και κάτι ακόμα. Από την κυβέρνηση λένε ότι μέχρι εδώ αντέχει η οικονομία και ό,τι δώσαμε, δώσαμε, γιατί διαφορετικά η οικονομία αλλά και η εικόνα της χώρας θα μπουν σε νέες περιπέτειες. Μην ξεχνάμε ότι αυτοί από τους οποίους περιμένουμε την αξιολόγηση για την απόκτηση της επενδυτικής βαθμίδας μάς έχουν στο μικροσκόπιο και ποσώς τους ενδιαφέρουν οι κοινωνικές ανάγκες!

Λέγεται μάλιστα πως όταν ο υπουργός Οικονομίας ενημέρωνε τους συναδέλφους του στην Ευρώπη για την πρόθεση να ανακοινώσει νέο πρόγραμμα 72-120 δόσεων για τα χρέη προς την εφορία, οι συνάδελφοί του μειδιούσαν και του έλεγαν πως κάτι τέτοιο δεν ισχύει σε καμία χώρα της Ευρώπης! Αλλά «αν θεωρεί η ελληνική κυβέρνηση πως με αυτό τον τρόπο και θα εισπράξει τα χρέη και θα διευκολύνει τους χρεωμένους πολίτες, κάντε το, εμάς δεν μας πέφτει λόγος αφού η χώρα δεν είναι πλέον σε επιτήρηση»!

Από την άλλη, βέβαια, όσα φέρνει η στιγμή δεν τα φέρνει ο χρόνος όλος. Είδαμε τι έγινε με τους καλλιτέχνες. Εκεί που δεν το συζητούσε καν η κυβέρνηση να αναγνωρίσει τα πτυχία των δραματικών σχολών ως ανώτερης βαθμίδας στην περίπτωση που κάποιος ηθοποιός ήθελε να προσληφθεί στο Δημόσιο ως διοικητικός υπάλληλος, όταν είδε ο πρωθυπουργός να ξεφεύγει η κατάσταση, υποχώρησε και τους έδωσε αυτό που ζητούσαν.

Γι’ αυτό, δεν βάζω το χέρι μου στη φωτιά πως δεν θα υποκύψει σε άλλες πιέσεις που ενδεχομένως υπάρξουν από κάποιες άλλες συνδικαλιστικές οργανώσεις και συντεχνίες. Συνηθισμένοι είμαστε, άλλωστε, δεκαετίες τώρα, όπου όσοι είχαν τη δυνατότητα να κατεβάζουν διακόπτες, να τραβούν χειρόφρενο ή να κάνουν καταλήψεις, στο τέλος πάντα κάτι κέρδιζαν εις βάρος των πολλών που δεν έχουν τέτοια εκπροσώπηση ή μηχανισμούς εκβιασμού.

Οπως και να ’χει, σ’ αυτή τη χώρα κάποια πράγματα δυστυχώς δεν αλλάζουν ποτέ όσο κι αν λέμε ότι εκσυγχρονιζόμαστε, όσο κι αν κάποιοι πολιτικοί διακηρύσσουν πως είναι αποφασισμένοι να συγκρουστούν με νοοτροπίες και πρακτικές του παρελθόντος, που εν πολλοίς συνέτειναν να οδηγηθεί η χώρα στα βράχια.

Ας ελπίσουμε αυτό το απόθεμα ασφαλείας από το δημοσιονομικό περιθώριο που άφησαν για έκτακτες ανάγκες να μην ξοδευτεί στον βωμό των προεκλογικών αναγκών γιατί, ας μην ξεχνάμε, υπάρχει και η επόμενη μέρα που θα κληθούμε να αντιμετωπίσουμε όλοι μαζί!