Βασίλης Στεφανακίδης

Παιδόφιλοι και βιαστές που καθημερινά βλέπουμε στο αστυνομικό δελτίο και φρίττουμε, πως είναι δυνατόν τέτοια βαθιά άρρωστα άτομα να κυκλοφορούν ανάμεσα μας και να καταστρέφουν τόσες ψυχές.

Χθες και προχθές συνελήφθησαν δύο εκπαιδευτικοί, που είχαν ερωτικές σχέσεις με 14χρονα κοριτσάκια! Σχέσεις που φυσικά δεν ήταν αποτέλεσμα της “γοητείας”τους, αλλά του πνευματικού βιασμού και της άσκησης εξουσίας που τους έδινε το επάγγελμα τους και ενδεχομένως διαφόρων εκβιασμών που έβρισκαν πρόσφορο έδαφος στις άγουρες και άμαθες ψυχούλες των άτυχων κοριτσιών.

Για να ικανοποιήσουν τις άρρωστες ορέξεις τους κατέστρεψαν για πάντα ζωές παιδιών πριν προλάβουν καν να βγουν στην κοινωνία, πριν καλά προλάβουν να ενηλικιωθούν και να έχουν την ευθύνη των επιλογών τους. Κι αυτοί οι εγκληματίες και οι άγνωστο πόσοι ακόμα ασύλληπτοι ζούσαν και ζουν ανάμεσα μας, διαπράττουν τα εγκλήματα τους και το βράδυ επιστρέφουν στις οικογένειες τους για να ασκήσουν τη...γονική μέριμνα και να ηθικολογήσουν ενδεχομένως για το που πάει η κοινωνία μας. Όπως έκανε και ο παπάς στην Πελοπόννησο που συνελήφθη για τέτοια αδικήματα πριν μερικούς μήνες.

'H οι διάφοροι “πατεράδες” που βιάζουν τα παιδιά τους όπως κάθε τόσο μαθαίνουμε από το αστυνομικό δελτίο και μόλις πρόσφατα είδαμε δύο τέτοιες περιπτώσεις στην μία μάλιστα και αυτοδικία από την επί χρόνια βιαζόμενη από τον ταξιτζή πατέρα της!

Όμοια και οι βιαστές που κάθε τόσο διαβάζουμε ότι συλλαμβάνονται. Κι αυτοί είναι ένα ελάχιστο ποσοστό, σε σχέση με τους πραγματικούς βιασμούς, οι περισσότεροι των οποίων καν δεν καταγγέλλονται από το φόβο του κοινωνικού στίγματος.

Το βαθύ τραύμα του βιασμού όμως παραμένει για πάντα στην ψυχή των θυμάτων απλά και μόνο γιατί είχαν την ατυχία να μπουν στο στόχαστρο κάποιου κτήνους, από τα πολλά που κυκλοφορούν ανάμεσα μας ως ευυπόληπτοι πολίτες.

Και μετά τι; Θα δικαστούν, θα καταδικαστούν σε 5-10 χρόνια κάθειρξη. Εκ των οποίων πρέπει να εκτίσουν τα 3/5. Κι αν θελήσουν να δουλέψουν μέσα στη φυλακή, η κάθε μέρα θα μετράει για δύο κι έτσι σε 2-3 χρόνια θα είναι και πάλι έξω μαζί με το αρρωστημένο τους μυαλό, έτοιμοι να επαναλάβουν ξανά τα εγκλήματα τους με περισσότερες προφυλάξεις αυτή τη φορά.

Θυμηθείτε πόσο κάθισε μέσα ο προπονητής που βίαζε δεκάδες ανήλικα αγόρια στη Κρήτη και πρόσφατα αφέθηκε ελεύθερος με τον μοναδικό όρο να μην επιστρέψει στην Κρήτη και να ζήσει σε μια άλλη περιοχή. Θυμηθείτε τον βιαστή της Κέρκυρας που μόλις αποφυλακίσθηκε συνελήφθη ξανά για βιασμό. Θυμηθείτε τον Αφγανό που για βιασμό κάθισε 2 χρόνια στη φυλακή, αφέθηκε ελεύθερος και βρέθηκε στη Γερμανία όπου διέπραξε ξανά βιασμό αλλά μετά φόνου αυτή τη φορά!

Και δυστυχώς είναι δεκάδες αυτές οι περιπτώσεις που κάνοντας χρήση των “προοδευτικών” ποινικών νόμων της χώρας μας και του νομικού μας πολιτισμού για τον οποίο επαιρόμαστε, μένουν ουσιαστικά ατιμώρητοι για το μέγεθος και τη βαρύτητα των εγκλημάτων τους.

Χώρια που οι αυτοπροσδιοριζόμενοι ως προοδευτικοί ,ομιλούν συνεχώς- κι έχουν δυνατή φωνή και επιρροή- για τα δικαιώματα των φυλακισμένων χωρίς να νοιάζονται για το είδος των εγκλημάτων που διέπραξαν οι καταδικασμένοι αλλά δεν έχουν πει ποτέ μια λέξη για τα δικαιώματα των θυμάτων που έχουν καταστραφεί ψυχικά, ισοβίως!
Μια παντοτινή ποινή που τους επέβαλλε κάποιο τέρας και για του οποίου τα δικαιώματα αγωνίζονται τα κινήματα των δικαωματιστών αλλά και κάποια κόμματα που τους έχουν ενταγμένους στους κόλπους τους.

Οι ποινικοί κώδικες προσφάτως αλλάξει και ουσιαστικά έγιναν επιεικέστεροι για μια σειρά εγκλημάτων. Δεν είδαμε πουθενά όμως να νομοθετηθούν αυστηρότερους ποινές για κάποια εγκλήματα που προσβάλλουν το κοινό περί δικαίου αίσθημα όπως είναι η παιδοφιλία, ο βιασμός, η παιδική πορνογραφία, η αρπαγή και εμπορία παιδιών κλπ.

Ούτε φυσικά είδαμε να εξαιρούνται αυτού του είδους τα εγκλήματα από τις ευεργετικές διατάξεις απόλυσης κρατουμένων με τον περίφημο νόμο Παρασκευόπουλου. Λες και όλα αυτά τα κτήνη, σωφρονίζονται με ταχύρρυθμη μέθοδο εντός των φυλακών και η πολιτεία αποφασίζει να τους αποδώσει υγιείς και μεταμελημένους ξανά στην κοινωνία μια ώρα αρχύτερα!

Υπάρχει μάλιστα και μια περίπτωση και πάλι εκπαιδευτικού που για ένα τέτοιοι έγκλημα αφού εξέτισε την μικρή ποινή του στη συνέχεια με προσφυγή στον Άρειο Πάγο κατάφερε να επιστρέψει στις αίθουσες των σχολείων. Απλά σε άλλη περιοχή!

Επειδή όμως η υποκρισία και ο προοδευτισμός περισσεύουν σε αυτή τη χώρα, μήπως μέσα στις σχεδιαζόμενες μεταρρυθμίσεις πρέπει επιτέλους να εξεταστεί η αυστηροποίηση και χωρίς εκπτώσεις των ποινών, για μια σειρά από τέτοια εγκλήματα ως ελάχιστο δείγμα σεβασμού και συμπαράστασης στα διαρκώς ανοικτά τραύματα των άτυχων θυμάτων;