Βασ. Αναστασόπουλος

Πρόσφατες δημοσκοπήσεις στη χώρα του καταγράφουν μια κλιμακούμενη δυσαρέσκεια των πολιτών, με συνέπεια την πτώση της δημοτικότητάς του. Στην Ελλάδα, ωστόσο, ο φωτογενής πρόεδρος της Γαλλίας αποδείχθηκε εξαιρετικά δημοφιλής... Και αυτό έχει την εξήγησή του.

Η αλήθεια είναι ότι ο κ. Μακρόν δεν ήρθε στην Ελλάδα τόσο ως πρόεδρος της Γαλλίας, όσο -κυρίως- ως ένας καλογυαλισμένος, φρεσκοσιδερωμένος... πλασιέ. Και σε αυτό αποδείχθηκε εξαιρετικά ικανός -αν και, ομολογουμένως, το έργο του ήταν μάλλον εύκολο.

Όπως λοιπόν κάθε... πλασιέ που σέβεται τον εαυτό του, ο κ. Μακρόν επιδόθηκε σε ένα εμπόριο ελπίδας, αξιοποιώντας μάλιστα, για τον σκοπό αυτό, τους υψηλούς συμβολισμούς που απορρέουν από τη δυναμική μιας εικόνας, όπως αυτή της ομιλίας του στον λόφο της Πνύκας, με φόντο τον Παρθενώνα. Ως όφειλε, ο Γάλλος πρόεδρος μίλησε για το όραμα της Ενωμένης Ευρώπης, για την ανάγκη η ΕΕ να σωθεί και να μην διαλυθεί, για τη Δημοκρατία και για τη συμμετοχή των Ευρωπαίων πολιτών στις αποφάσεις που τους αφορούν και για άλλες τέτοιες αξίες και ιδανικά, που ηχούν όμορφα στ' αυτιά, αλλά στην ουσία είναι κενά περιεχομένου.

Και αυτό, γιατί τα είπε όλα αυτά ο Μακρόν σε μία χώρα ήδη διαλυμένη. Σε μία χώρα-παρία της Ευρώπης, σε ένα «πεδίο βολής φτηνό», όπου ασκήθηκαν και συνεχίζουν να ασκούνται τα πιο σκληρά πειράματα -άλλοι τα λένε προγράμματα- δημοσιονομικής προσαρμογής. Σε έναν τόπο που γέννησε τη Δημοκρατία, αλλά που σήμερα την έχει πετάξει στον κάλαθο των αχρήστων. Σήμερα απλά οι κυβερνήσεις εκτελούν τις εντολές των ξένων ταγών και η Βουλή συναινεί, με την ψήφο της, στην περαιτέρω κατάλυση της Δημοκρατίας, στην παράταση της επιτροπείας, στην εκχώρηση της εθνικής κυριαρχίας.

Γράφοντας προηγουμένως για «πεδίο βολής φτηνό», ας μην λησμονούμε και τούτο, το σημαντικότερο ίσως στοιχείο της επίσκεψης Μακρόν στην Αθήνα: ο Γάλλος πρόεδρος δεν συνοδευόταν από 39 επιχειρηματίες, αλλά, στην πραγματικότητα, ήταν οι 39 επιχειρηματίες (μεταξύ των οποίων βρίσκονταν άνθρωποι που δραστηριοποιούνται στους τομείς του νερού, του φυσικού αερίου, των σιδηροδρόμων, της κινητής τηλεφωνίας, του πετρελαίου κ.ά.) που πήραν μαζί τους τον κ. Μακρόν ως... βιτρίνα. Σαν ένας... Άδωνις Γεωργιάδης σε βελτιωμένη εκδοχή, ο πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας ήρθε στη χώρα μας, για να «πουλήσει» όχι τα... βιβλία του, αλλά φιλία, συμμαχία, δημοκρατία και ελπίδα, την ώρα που η κουστωδία των 39 επιχειρηματιών έκλεινε -ή έβαζε τις βάσεις για να κλείσει- μία σειρά επενδυτικών συμφωνιών. Αυτή ήταν η ουσία και ο σκοπός της επίσκεψης, πίσω και πέρα απ' οτιδήποτε άλλο. Και πώς θα μπορούσε να είναι αλλιώς, όταν η Αθήνα αναζητά έσοδα 5,4 δισεκατομμυρίων ευρώ από ιδιωτικοποιήσεις μέσα σε κάτι λιγότερο από ένα χρόνο -μέχρι τον Αύγουστο του 2018-, προκειμένου να εκπληρώσει έναν από τους βασικότερους στόχους και όρους του Μνημονίου; Ξεπούλημα «μπιρ παρά» και όπου βγάλει...

Ως ένας εξαιρετικός πλασιέ, δε, ο κ. Μακρόν δεν παρέλειψε να πουλήσει και τη δημόσια εικόνα του. Δεν είναι, δα, κανένας χαζός, να μην γνωρίζει την ίντριγκα που προκαλεί, σε παγκόσμιο επίπεδο, το γεγονός ότι έχει παντρευτεί την άλλοτε καθηγήτριά του, μία γυναίκα 25 χρόνια μεγαλύτερή του. Την πήρε λοιπόν από το χέρι και τράβηξαν για Ερμού μεριά, στο κέντρο της Αθήνας, όπου αποθεώθηκαν από τα πλήθη των ντόπιων και των τουριστών που συνάντησαν στο διάβα τους.

Και όχι, αν ρωτάτε, δεν χρειάστηκε ο κ. Μακρόν να μοιράσει... καθρεφτάκια και χάντρες στους ιθαγενείς. Δεν χρειάστηκε καν να βγάλει 50 λεπτά και να τα αφήσει ως φιλοδώρημα στον γνωστό λατερνατζή της Ερμού. Περιορίστηκε μόνο να του σφίξει το χέρι. Είπαμε, ένας πλασιέ είναι ο άνθρωπος. Δεν είναι δουλειά του να μοιράζει ευρώ από δω κι από κει...