Βασ. Αναστασόπουλος

Ποιο ήταν αυτό; Μα, ότι ο λαός επιθυμεί να δει μια αλλαγή, μια στροφή στην εφαρμοζόμενη πολιτική, με μέτρα που -επιτέλους- θα ανακουφίζουν τους ασθενέστερους και θα επιτρέπουν στα συνήθη «θύματα» της φορολογίας -μισθωτούς, συνταξιούχους, ελεύθερους επαγγελματίες κ.ά.- να «αναπνεύσουν».

Ακόμα και σήμερα, μετά την ανακοίνωση των ονομάτων του ανασχηματισμού, υπάρχουν πάλι πολλοί, που παραμένουν σταθεροί στην εκτίμηση ότι ο πρωθυπουργός δεν ερμήνευσε σωστά το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών, προχωρώντας σε μια σαρωτική μεν, ανούσια δε, ανασυγκρότηση της κυβερνητικής σύνθεσης, με νέα πρόσωπα σε κρίσιμα υπουργεία. Κι όμως, απατώνται: γιατί η ανακοίνωση της νέας σύνθεσης του κυβερνητικού σχήματος δείχνει ακριβώς αυτό: ότι ο κ. Σαμαράς έλαβε, αξιολόγησε και κατανόησε πλήρως το μήνυμα των ευρωεκλογών.

Τι του είπαν οι πολίτες του πρωθυπουργού στις 25 Μαΐου; «Άλλαξε πολιτική». Ελάχιστα όμως μπορεί να κάνει ως προς τούτο, καθώς, απ' όταν μπήκαμε στα Μνημόνια, η χώρα διαφεντεύεται από Ευρωπαίους ταγούς, υπακούει πιστά, «τυφλά» στις επιταγές του Βερολίνου και των Βρυξελλών και δεν έχει παρουσιάσει ούτε ένα δείγμα, που να επιτρέπει αισιοδοξία ότι μπορεί να ορθώσει ανάστημα στη διαπραγμάτευση. 

Τι είπαν, ακόμη, όσοι ψήφισαν στις ευρωεκλογές και έδωσαν την πρωτιά στον ΣΥΡΙΖΑ, με τέσσερις μονάδες διαφορά, ενώ ενίσχυσαν και ένα κόμμα των άκρων, όπως είναι η Χρυσή Αυγή; «Αν δεν αλλάξεις, κ. Σαμαρά, στις επόμενες εκλογές θα βγάλουμε κυβέρνηση τον ΣΥΡΙΖΑ και θα συνεχίσουμε να ψηφίζουμε τη Χρυσή Αυγή, γιατί πάει κόντρα στο κατεστημένο» -χωράει πολλή συζήτηση επ' αυτού και επί του ποιος πραγματικά τα βάζει με το ισχύον σύστημα, όμως, σε αδρές γραμμές, τούτο ήταν των μήνυμα των εκλογέων.

Αφού λοιπόν πολιτική δεν μπορεί να αλλάξει ο κ. Σαμαράς, μιας και αυτή υπαγορεύεται από ξένα κέντρα, τι έκανε; Το πήρε απόφαση ότι, αργά ή γρήγορα, θα πάμε σε βουλευτικές εκλογές. Έτσι, στράφηκε σε πρόσωπα από τη «δεξαμενή» της λεγόμενης και λαϊκής Δεξιάς. Τουτ' έστιν, εντός κυβέρνησης και ο Αργύρης Ντινόπουλος (για όσους αρέσκονται να βλέπουν τους πολιτικούς να «χτυπιούνται» στα τηλεπαράθυρα) και ο Γεράσιμος Γιακουμάτος (για να… χαϊδέψουμε τις μεγαλύτερες ηλικιακά ομάδες ψηφοφόρων, με έναν «δικό τους άνθρωπο») και ο Μάκης Βορίδης (για να αντλήσουμε όσες περισσότερες ψήφους μπορούμε από τους παραπαίοντες ΑΝΕλ, το παρηκμασμένο ΛΑΟΣ και να απευθυνθούμε ακόμα και στα… ευγενέστερα αισθήματα όσων ψηφίζουν τη Χρυσή Αυγή).

Διότι, εν τέλει, αυτό ήταν το μήνυμα των ευρωεκλογών: «αν δεν αλλάξετε, πάμε σε εκλογές -κι εκεί θα σας "μαυρίσουμε"». Μα, δεν γίνεται να αλλάξει πολιτική η κυβέρνηση αυτή, ακόμα κι αν το θέλει, γιατί είναι δέσμια των υπογραφών της στις συμφωνίες με τους Ευρωπαίους «εταίρους». Αλλάζει πρόσωπα, λοιπόν, σε μια τελευταία… ζαριά. Πώς θα αποτρέψει ο Αντώνης Σαμαράς μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και την άνοδο της φασιστικής ΧΑ; Τοποθετώντας στην εμπροσθοφυλακή τη λαϊκή Δεξιά, ώστε να ετοιμάσει το έδαφος για τις εθνικές κάλπες και να κερδίσει τους ψηφοφόρους, που διασκορπίστηκαν στους άλλους... ορόφους της δεξιάς πολυκατοικίας.

Αφού οι «νεοφιλελέ» και οι τεχνοκράτες απέτυχαν, το σκεπτικό του πρωθυπουργού δεν είναι άλλο, παρά τούτο: πάμε να στηριχτούμε στα «δικά μας παιδιά». Κι ό,τι προλάβουμε να σώσουμε…