Λάσπη στον ανεμιστήρα
Βασ. Αναστασόπουλος
Λάσπη στον ανεμιστήρα
«Διαίρει και βασίλευε». Έτσι κυβερνάται αυτός ο τόπος δεκαετίες τώρα, από την εποχή του Εμφυλίου και μετά. «Χτισμένος» πάνω σε δίπολα: ο δεξιός/ο αριστερός, ο δημόσιος υπάλληλος/ο εργαζόμενος στον ιδιωτικό τομέα, ο μόνιμος/ο συμβασιούχος... και ούτω καθεξής.
Βγαλμένη από κάθε εγχειρίδιο πολιτικής, η στρατηγική αυτή διασφαλίζει στους κυβερνώντες ευημερία και μακροζωία, καθώς οι δύο πόλοι δεν συναντώνται ποτέ, ώστε να ενώσουν τις δυνάμεις τους. Αντίθετα, περιχαρακώνονται στο στενό πλαίσιό τους και διατηρούν μια περιορισμένη, μόνο, ισχύ, μέσα στην ατομικότητά τους.
Στην προσπάθειά τους, ωστόσο, να στήσουν μηχανισμούς προπαγάνδας και να εμφανίσουν την τάδε κοινωνική ομάδα ως «αντίπαλη» της δείνα, οι έχοντες την εξουσία κατασκευάζουν ενόχους και τους δείχνουν με το δάχτυλο, δίχως να έχουν -πολύ συχνά- και τα ανάλογα επιχειρήματα.
Πάρτε για παράδειγμα την περίπτωση του ΕΟΠΥΥ. Ασχέτως του ποιος έχει δίκιο ή άδικο, ασχέτως εάν ο Οργανισμός έπρεπε να εκριζωθεί στην παρούσα του μορφή, για να επανέλθει με μια νέα. Ασχέτως, ακόμη, εάν οι γιατροί βρίσκονται σε παρατεταμένη απεργία και οι ασθενείς ταλαιπωρούνται. Στην κρίσιμη στιγμή, όταν η υγεία και η ζωή ενός ανθρώπου θα κρέμονται από μια κλωστή, πάλι το γιατρό θα εμπιστευθεί, πάλι σε εκείνον θα προστρέξει. Γιατί, λοιπόν, πετάει λάσπη στον ανεμιστήρα ο υπουργός Υγείας, βάλλοντας εναντίον αυτού του ανθρώπου, του επιστήμονα;
Υποκινούμενος, θαρρείς, από μια βαθιά εσωτερική ανάγκη αυτοπροβολής δίχως τέλος, ο Άδωνις Γεωργιάδης βρίσκει πρόσφορο έδαφος στις πρωινές «ενημερωτικές» εκπομπές των τηλεοπτικών σταθμών, που βλέπουν στο πρόσωπό του έναν άνθρωπο που, προκειμένου να πείσει ότι μόνο ο ίδιος έχει δίκιο και όλοι οι άλλοι άδικο, θα ξεπεράσει κάθε όριο γραφικότητας, φέρνοντας -φυσικά- τα πολυπόθητα νούμερα τηλεθέασης στον εκάστοτε οικοδεσπότη του. Πόσοι όμως στέκονται, πραγματικά, στα λεγόμενά του και πόσοι τολμούν να μπουν σε διαδικασία αντιλόγου μαζί του; Από τηλεοπτικού άμβωνος, τουλάχιστον, σχεδόν κανείς.
Όταν λοιπόν ο υπουργός Υγείας καταγγέλλει ότι γιατροί του ΕΟΠΥΥ ζητούσαν λεφτά, για να εξετάσουν ανασφάλιστους, πρόκειται σαφώς για μια πολύ σοβαρή καταγγελία. Και, ως τέτοια, θα πρέπει να στοιχειοθετηθεί και να αποδειχθεί, όχι με φήμες και σενάρια, αλλά με συγκεκριμένα ονόματα και ημερομηνίες. Αυτοί είναι οι γιατροί, αυτοί είναι οι ασθενείς, τότε πήγαν να εξεταστούν, τότε τους τα ζήτησαν... Αποδείξεις, εν ολίγοις. Απλά πράγματα -και στοιχειώδη.
Εάν όμως αποδείξεις δεν υπάρχουν και τα λόγια του υπουργού είναι απλά ένας ακόμη κρίκος στην αλυσίδα του «είπα-ξείπα», γιατί να στιγματίζονται και να σπιλώνονται, ανεξαιρέτως, όλοι οι επιστήμονες, όλοι οι γιατροί; Γιατί να απαξιώνεται συλλήβδην ο ιατρικός κόσμος από τον πολιτικό του επικεφαλής; Και γιατί να επιχειρεί να εμφανίσει ο κ. Γεωργιάδης το γιατρό ως «εχθρό», στα μάτια του ασθενή, όταν μάλιστα έχει πετύχει το στόχο του -να κλείσει, δηλαδή, τα πολυιατρεία και να προχωρήσει στη μεταρρύθμιση του ΕΟΠΥΥ;
Στην προσπάθειά τους, ωστόσο, να στήσουν μηχανισμούς προπαγάνδας και να εμφανίσουν την τάδε κοινωνική ομάδα ως «αντίπαλη» της δείνα, οι έχοντες την εξουσία κατασκευάζουν ενόχους και τους δείχνουν με το δάχτυλο, δίχως να έχουν -πολύ συχνά- και τα ανάλογα επιχειρήματα.
Πάρτε για παράδειγμα την περίπτωση του ΕΟΠΥΥ. Ασχέτως του ποιος έχει δίκιο ή άδικο, ασχέτως εάν ο Οργανισμός έπρεπε να εκριζωθεί στην παρούσα του μορφή, για να επανέλθει με μια νέα. Ασχέτως, ακόμη, εάν οι γιατροί βρίσκονται σε παρατεταμένη απεργία και οι ασθενείς ταλαιπωρούνται. Στην κρίσιμη στιγμή, όταν η υγεία και η ζωή ενός ανθρώπου θα κρέμονται από μια κλωστή, πάλι το γιατρό θα εμπιστευθεί, πάλι σε εκείνον θα προστρέξει. Γιατί, λοιπόν, πετάει λάσπη στον ανεμιστήρα ο υπουργός Υγείας, βάλλοντας εναντίον αυτού του ανθρώπου, του επιστήμονα;
Υποκινούμενος, θαρρείς, από μια βαθιά εσωτερική ανάγκη αυτοπροβολής δίχως τέλος, ο Άδωνις Γεωργιάδης βρίσκει πρόσφορο έδαφος στις πρωινές «ενημερωτικές» εκπομπές των τηλεοπτικών σταθμών, που βλέπουν στο πρόσωπό του έναν άνθρωπο που, προκειμένου να πείσει ότι μόνο ο ίδιος έχει δίκιο και όλοι οι άλλοι άδικο, θα ξεπεράσει κάθε όριο γραφικότητας, φέρνοντας -φυσικά- τα πολυπόθητα νούμερα τηλεθέασης στον εκάστοτε οικοδεσπότη του. Πόσοι όμως στέκονται, πραγματικά, στα λεγόμενά του και πόσοι τολμούν να μπουν σε διαδικασία αντιλόγου μαζί του; Από τηλεοπτικού άμβωνος, τουλάχιστον, σχεδόν κανείς.
Όταν λοιπόν ο υπουργός Υγείας καταγγέλλει ότι γιατροί του ΕΟΠΥΥ ζητούσαν λεφτά, για να εξετάσουν ανασφάλιστους, πρόκειται σαφώς για μια πολύ σοβαρή καταγγελία. Και, ως τέτοια, θα πρέπει να στοιχειοθετηθεί και να αποδειχθεί, όχι με φήμες και σενάρια, αλλά με συγκεκριμένα ονόματα και ημερομηνίες. Αυτοί είναι οι γιατροί, αυτοί είναι οι ασθενείς, τότε πήγαν να εξεταστούν, τότε τους τα ζήτησαν... Αποδείξεις, εν ολίγοις. Απλά πράγματα -και στοιχειώδη.
Εάν όμως αποδείξεις δεν υπάρχουν και τα λόγια του υπουργού είναι απλά ένας ακόμη κρίκος στην αλυσίδα του «είπα-ξείπα», γιατί να στιγματίζονται και να σπιλώνονται, ανεξαιρέτως, όλοι οι επιστήμονες, όλοι οι γιατροί; Γιατί να απαξιώνεται συλλήβδην ο ιατρικός κόσμος από τον πολιτικό του επικεφαλής; Και γιατί να επιχειρεί να εμφανίσει ο κ. Γεωργιάδης το γιατρό ως «εχθρό», στα μάτια του ασθενή, όταν μάλιστα έχει πετύχει το στόχο του -να κλείσει, δηλαδή, τα πολυιατρεία και να προχωρήσει στη μεταρρύθμιση του ΕΟΠΥΥ;
Μόνο και μόνο, για να επικρατήσει ο υπουργός στον πόλεμο των εντυπώσεων και της... ατάκας;
Ακολουθήστε το protothema.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr
ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
Ειδήσεις
Δημοφιλή
Σχολιασμένα