Βασ. Αναστασόπουλος

Κόντρα στους καλοθελητές που σπέρνουν ζιζάνια, προβάλλοντας τους Έλληνες ως τον πιο τεμπέλικο λαό της Ευρώπης, η πρόσφατη έρευνα του ΟΟΣΑ έρχεται να βάλει κάποια πράγματα στη θέση τους.

Πολλούς -και ιδιαίτερα κάποιες λαϊκές φυλλάδες της Γερμανίας, όπως η Bild- θα βόλευε, βέβαια, το αντίθετο, προκειμένου να συνεχίσουν να πιέζουν στην κατεύθυνση τού να αφεθεί η χώρα μας στην τύχη της, καθώς οι πολίτες της δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα «μάτσο»... άχρηστοι και χαραμοφάηδες, που όλη μέρα κάθονται και απολαμβάνουν τον περίφημο ελληνικό ήλιο και τον γαλανό ουρανό.

Κι όμως, σύμφωνα με διεθνείς μετρήσεις παραγωγικότητας, οι Έλληνες εργάζονται περισσότερο απ' όλους τους Ευρωπαίους, αλλά και από όλους τους άλλους λαούς που ανήκουν στον ΟΟΣΑ. Τα επίσημα στοιχεία του Οργανισμού καταδεικνύουν ότι στη χώρα μας εργαζόμαστε κατά μέσο όρο 2.109 ώρες το χρόνο και είμαστε δεύτεροι στη σχετική κατάταξη, πίσω μόνο από τη Νότια Κορέα (2.193 ώρες). Στην πρώτη δεκάδα των «εργατικών» χωρών συμπεριλαμβάνονται ακόμη η Χιλή, η Ρωσία, η Ουγγαρία, η Τσεχία, η Πολωνία, η Εσθονία, η Τουρκία και το Μεξικό. Στον αντίποδα, στις τελευταίες θέσεις φιγουράρουν χώρες όπως οι Ολλανδία, Δανία, Γερμανία, Γαλλία, Μεγάλη Βρετανία, Βέλγιο, Σουηδία κ.ά., με περίπου 1.400-1.500 ώρες εργασίας ανά εργαζόμενο. Δηλαδή, εκεί εργάζονται περίπου 30% λιγότερο από τους Έλληνες και, ως γνωστόν, απολαμβάνουν πολύ υψηλότερες αμοιβές!

Το πρόβλημα λοιπόν στην Ελλάδα δεν είναι οι ώρες εργασίας, αλλά οι χαμηλές επιδόσεις στους τομείς της παραγωγικότητας και της ανταγωνιστικότητας. Και οι εν λόγω δείκτες ουδεμία βελτίωση θα παρουσιάσουν, εάν το μόνο μέτρο που προτείνεται για τους εργαζομένους στο δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα, συνεχίζει να είναι, σχεδόν αποκλειστικά, η μείωση μισθών. Το ό,τι αυτό επιτάσσει το Μνημόνιο και ζητούν επισταμένως οι δανειστές μας, καταστρατηγώντας κεκτημένα δικαιώματα πολλών δεκαετιών, δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει άλλη επιλογή...

Αντίθετα, τα στοιχεία για την εργατικότητα των Ελλήνων θα έπρεπε ήδη να έχουν αξιοποιηθεί καταλλήλως, να έχουν αναδειχθεί από τους κυβερνητικούς συνομιλητές των δανειστών μας ως πρώτο και κύριο επιχείρημα ότι το εργατικό δυναμικό της χώρας πληροί όλες τις προϋποθέσεις, για να συμβάλει στην ανάπτυξη. Αντί λοιπόν να πιπιλίζουν την «καραμέλα» της μείωσης -πόση ακόμα;- των μισθών, καλό θα ήταν οι «σοφοί» Ευρωπαίοι ταγοί να υποδείξουν πως η χώρα θα αντιμετωπίσει την έλλειψη κεφαλαίων και τεχνολογίας, που, συνεπακόλουθα, μπορούν να οδηγήσουν σε καλύτερο εξοπλισμό και οργάνωση των επιχειρήσεων, ώστε με λιγότερο ανθρώπινο έργο, να παράγεται μεγαλύτερο αποτέλεσμα.

Η καλύτερη υπηρεσία, λοιπόν, που θα μπορούσαν να προσφέρουν οι κ.κ. Τόμσεν, Μορς και Μαζούχ, θα ήταν να παρουσιάσουν ολοκληρωμένα σχέδια προσέλκυσης κεφαλαίων και βελτίωσης των υλικοτεχνικών υποδομών, και όχι να τραβάνε το χαλί κάτω από τα πόδια των εργαζομένων, που ήδη βιώνουν δραματικές, δίχως φρένο περικοπές στους μισθούς.

Γιατί γνωρίζουμε καλά πως, όταν στις χώρες τους εκσυγχρονίζουν τα εργοστάσιά τους με τη χρήση εργατών-ρομπότ π.χ., διαλύουν τις παλιές μονάδες και τις «πασάρουν» σε χώρες με φθηνά εργατικά χέρια, όπως η Βουλγαρία, η Ρουμανία, η Τουρκία... Ας μας πείσουν λοιπόν ότι δεν είναι αυτό το σχέδιό τους για την αναπτυξιακή πορεία της Ελλάδας και, επιτέλους, προτού εξοντωθεί φυσικά και ηθικά κάθε Έλληνας εργαζόμενος, ας βρεθεί κάποιος από το κυβερνητικό επιτελείο να ορθώσει ανάστημα και να υποδείξει ότι υπάρχουν και άλλες επιλογές!