Αντώνης Πανούτσος

Δοκίμασα την τύχη μου στην επόμενη αίθουσα. Στο πρώτο γραφείο είναι αυτή που ξέρει πόσο την έχει αδικήσει η πόρνη η ζωή όταν την αναγκάζει να απαντάει σε ερωτήσεις του κοινού όταν η ίδια θα έπρεπε να κάνει κάτι άλλο. Ας πούμε, ιέρεια της λατρείας του Φωτόπουλου. Ηθελα να γυρίσω το όνομα του ρολογιού ενός σπιτιού στο όνομά μου. Η ιέρεια έβγαλε ένα ιερό φωτοτυπημένο χαρτί από το γραφείο και άρχισε να μαρκάρει. Ναι, χρειαζόμουν μια δήλωση εγκαταστάτη ηλεκτρολόγου. 

Ναι, χρειαζόταν να πληρώσω ένα υπόλοιπο του λογαριασμού. Ναι, χρειαζόταν ταυτότητα και ΑΦΜ. Και, ναι, χρειαζόταν βεβαίωση της Εφορίας ότι έχει πληρωθεί το ΕΕΤΗΔΕ. Το ΕΕΤΗΔΕ, γνωστό και ως «χαράτσι της ΔΕΗ», που, πορτοφολιού επιτρέποντος, είχε πληρώσει ο προηγούμενος ιδιοκτήτης, αποφάσισα να το πάρω πρώτο. Στα γκισέ της Εφορίας γινόταν της Σμύρνης στην Ιστορία της Ρεπούση. Με την επωδό «κύριε, εδώ είναι η σειρά» να συνοδεύει την ερώτηση, πρόλαβα να μάθω ότι πράγματι από εκεί έπαιρνες το ΕΕΤΗΔΕ. Είπα να το πάρω την επόμενη μέρα, που ήταν η Πέμπτη 30 Ιουλίου. 

Τα μαντάτα στο γκισέ ήταν άσχημα: «Δυστυχώς το σύστημα έπεσε». «Και πότε θα συνδεθεί ξανά;» ρώτησα. «Από Δευτέρα. Αλλά αύριο ούτως ή άλλως δεν δίνουμε βεβαιώσεις». Το «από Δευτέρα» το καταλαβαίνω σε δίαιτες και πληρωμές επιταγών αλλά όχι και στις δημόσιες υπηρεσίες. «Εστειλε ειδοποίηση το υπουργείο Οικονομικών γράφοντας από Δευτέρα;» αναρωτήθηκα. Η προϊσταμένη δεν προχώρησε τόσο πολύ: «Οχι, έτσι μας είπανε». Το ίδιο άκουσε και η διευθύντρια όταν την παρακάλεσα να επικοινωνήσει με το Οικονομικών. «Το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να σας δώσω ένα τηλέφωνο να μας ρωτήσετε αν συνδέθηκε», μου είπε. «Από Δευτέρα», πάντως, το σύστημα δεν είχε συνδεθεί. Πήρα ένα τηλέφωνο έναν φίλο μου του Οικονομικών. «Κάνε μου, ρε συ, τη χάρη και αν ξέρεις κάποιον από το ΕΕΤΗΔΕ να τον πάρεις να του πεις πότε το σύστημα θα ξαναδουλέψει». «Τι το θέλεις το ΕΕΤΗΔΕ;» με ρώτησε. «Να περάσω ένα ρολόι στο όνομά μου», του απάντησα. «Μα αφού τους το έχουμε πει ότι δεν χρειάζεται ΕΕΤΗΔΕ. Σου στέλνω την εγκύκλιο», μου είπε απορημένος. 

Οπλισμένος με την εγκύκλιο πίσω στη ΔΕΗ και πέρασμα από τη μουγκρίστρια, την ιέρεια και τέλος τη διευθύντρια: - «Τι θέλετε;». - «ΕΕΤΗΔΕ». - «Να το κάνετε τι;». - «Να περάσω ρολόι στο όνομά μου». - «Μα αφού δεν το χρειάζεστε». Σε ένα τέταρτο είχα συμπληρώσει τα χαρτιά της επανασύνδεσης και είχα φύγει. Για πέντε ημέρες στο Δημόσιο, υπάλληλοι και διευθυντές απασχολήθηκαν για ώρες και άλλες τόσες ώρες επειδή η ιέρεια δεν γνώριζε την ύπαρξη της εγκυκλίου ή γούσταρε να ταλαιπωρεί την κοινωνία. 

Το κείμενο είναι αφιερωμένο στους ακροατές του ραδιοφώνου που άκουγα να διαμαρτύρονται την περασμένη Πέμπτη. Γιατί φυσικά το ΕΕΤΗΔΕ συνέχισε να είναι πεσμένο και η εγκύκλιος παρέμενε επτασφράγιστο μυστικό.