Αλέξανδρος Κασιμάτης

Η ΕΒΖ χρωστάει 174 εκατ. και αναμένεται η έκδοση δικαστικής απόφασης για υπαγωγή της στο άρθρο 106 β του Πτωχευτικού Κώδικα. Το σχέδιο προβλέπει «σπάσιμο» των περιουσιακών στοιχείων, διαμερισμό τους σε εταιρίες ειδικού σκοπού και πώληση. Αυτό θα είναι το τέλος της ΕΒΖ.

Οι τευτλοπαραγωγοί είχαν πάρει διαβεβαιώσεις από κομματικούς παράγοντες του ΣΥΡΙΖΑ και στελέχη της πρώην ηγεσίας των συναρμόδιων υπουργείων, πως μπορούν να προχωρήσουν σε σπορά την περασμένη Άνοιξη. Τώρα η παραγωγή τους είναι στον αέρα και το σχέδιο μίσθωσης των δυο εργοστασίων γίνεται για να απορροφηθεί η παραγωγή των αγροτών.

Η κατάσταση με την ΕΒΖ αποτελεί υπόδειγμα των συνεπειών του κρατισμού αλλά και των ιδεοληψιών και πελατειακών λογικών του ΣΥΡΙΖΑ που εμπόδισαν την ορθολογική οικονομική διαχείριση και κυρίως τη διάσωση πόρων. Ελάχιστοι θυμούνται σήμερα ότι στις 20 Οκτωβρίου 2017 τα έξι από τα επτά μέλη του ΔΣ της ΕΒΖ υπέβαλλαν την παραίτηση τους για να εμποδίσουν την πώληση των δύο εργοστασίων της ΕΒΖ στην Σερβία.

Είχε βρεθεί τότε το σερβικό ΜΚ Group το οποίο μετά από διεθνή διαγωνισμό που είχε κάνει η ίδια η ΕΒΖ, προσέφερε 60 εκατ. ευρώ για να αγοράσει τα δύο εργοστάσια στη Σερβία. Παρά το ασφυκτικό πρόβλημα ρευστότητας που αντιμετώπιζε η ΕΒΖ, ο Πρόεδρος, ο Διευθύνων Σύμβουλος και τέσσερα ακόμη μέλη του ΔΣ αρνήθηκαν να εγκρίνουν την πώληση των δύο εργοστασίων στη Σερβία και παραιτήθηκαν. Σημειώστε πως η πώληση των δυο μονάδων στη Σερβία, ήταν μέρος σχεδίου για την εξυγίανση της ΕΒΖ που είχε καταρτίσει η Πειραιώς (βασική πιστώτρια τράπεζα λόγω ΑΤΕ) στις αρχές του 2016. Η Τράπεζα θα έπαιρνε τα 60 εκατ. από την πώληση, θα διέγραφε ισόποσο χρέος (τότε ήταν 160 εκατ.) και θα ρύθμιζε τα υπόλοιπα δάνεια.

Ο Σέρβος επιχειρηματίας τότε είχε έρθει στην Αθήνα, είδε τους αρμόδιους και προσπαθούσε να καταλάβει γιατί ενώ είχε κερδίσει τον διεθνή διαγωνισμό, η ΕΒΖ δεν δεχόταν την πώληση. Επέστρεψε στην πατρίδα του και η δουλειά δεν προχώρησε ποτέ. Μετά από κάποιο σημαντικό χρονικό διάστημα η επόμενη διοίκηση της ΕΒΖ πήγε στο Βελιγράδι, τον συνάντησαν και ρώτησαν αν ισχύει ακόμη η προσφορά των 60 εκατ. Ο επιχειρηματίας απάντησε ότι η ζάχαρη είναι διεθνές χρηματιστηριακό προϊόν, οι τιμές αλλάζουν καθημερινά, η προσφορά του ήταν προσαρμοσμένη στα τότε δεδομένα και συνεπώς δεν ισχύει πλέον.

Τώρα η ΕΒΖ με τα τρία εργοστάσια στην Ελλάδα και τα δύο στη Σερβία, μόλις βγει η δικαστική απόφαση θα τεμαχιστεί σε εταιρίες ειδικού σκοπού, θα αρχίσουν οι πλειστηριασμοί και είναι αμφίβολο αν θα σταθεί δυνατόν να συγκεντρωθούν 60 εκατ.