Το δικαίωμα στην «τελική έξοδο» – Γιατί 6 στους 10 Έλληνες λένε «ναι» στην ευθανασία

Των Παναγιώτας Καρλατήρα, Βασίλη Τσακίρογλου

Στο ερώτημα «θα συμφωνούσατε με τη διακοπή της ιατρικής υποστήριξης ενός ασθενούς που βρίσκεται σε βαθύ κώμα και χωρίς καμία πιθανότητα ανάρρωσης;» οι 6 στους 10 Ελληνες απαντούν «ναι», συγκατανεύοντας με την εμπρόθετη τεχνητή θανάτωση ενός ανθρώπου που ασθενεί τόσο βαριά, ώστε θεωρείται περισσότερο νεκρός παρά ζωντανός. Αυτό σημαίνει, έστω και πολύ σχηματικά, ότι η σημερινή ελληνική κοινωνία εμφανίζει μια ισχυρή τάση αποδοχής και υποστήριξης της λεγόμενης «παθητικής ευθανασίας». Ερμηνεύοντας αυτή την έσχατη και ανεπίστροφη λύση, κάπως σαν χειρονομία αλληλεγγύης και ελέους.

Το εξόχως σημαντικό αυτό εύρημα αναδεικνύεται, ανάμεσα σε άλλα, από την πρώτη συστηματική και ολοκληρωμένη έρευνα που διεξήγαγε η Εθνική Επιτροπή Βιοηθικής και Τεχνοηθικής (ΕΕΒΤ). Και, θα έλεγε κανείς ότι η συγκυρία δεν θα μπορούσε να είναι περισσότερο πρόσφορη, δεδομένης της πρόσφατης αναζωπύρωσης της δημόσιας συζήτησης γύρω από το ζήτημα της ευθανασίας. Εξ αφορμής, βεβαίως, ενός τραγικού και εξίσου αμφιλεγόμενου περιστατικού το οποίο συνέβη στις 31 Μαΐου στην Κρήτη, όταν ένας 87χρονος άντρας πυροβόλησε και σκότωσε τη σύζυγό του, μέσα σε θάλαμο νοσηλείας του Γενικού Νοσοκομείου στο Ρέθυμνο. Ο υπερήλικας δράστης αυτοπυροβολήθηκε αμέσως αφ’ ότου σκότωσε το άλλο του μισό, την επί μία ολόκληρη ζωή συμβία του. Αλλά το στοιχείο που μεγεθύνει εις άπειρον την τραγικότητα της συγκεκριμένης υπόθεσης, έγκειται στο κίνητρο του φονέα και αυτόχειρα: Στο τελευταίο σημείωμα που άφησε πίσω του, εξήγησε ότι επεδίωξε να λυτρώσει τη σύζυγό του που νοσούσε με καρκίνο από τα μαρτύριά της.

Διαβάστε περισσότερα στο ygeiamou.gr