Γιώργος Σαμπάνης: Πρωταθλητισμός στην πίστα

Οι συνεργασίες του περιλαμβάνουν μια ευρεία γκάμα τραγουδιστών, από τον Ρέμο και τον Μαζωνάκη μέχρι την Παπαρίζου και τον Νταλάρα. Για τον 33χρονο τραγουδιστή και τραγουδοποιό, άλλωστε, η μουσική δεν έχει ταμπέλες, είναι ενιαία, κάτι που σημαίνει ότι στο δικό του σύμπαν χωράνε όλοι οι καλοί είτε βρίσκεται στην πίστα είτε στο στούντιο με τον Νταλάρα. Μαζί με την Τάμτα και την Demy στο «Cabaret @ Romeo», όπου εμφανίζεται, γίνεται κυριολεκτικά πανικός. «Εχουμε ένα πρόγραμμα συγκεκριμένης αισθητικής και κατεύθυνσης και αντικατοπτρίζει τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνομαι την έννοια του κλαμπ. Είναι ένας χώρος με παρεΐστικη διάθεση και τρομερή ενέργεια που εναλλάσσει τα είδη μουσικής. Αρχικά θα ακούσετε κομμάτια από τη δισκογραφία των τριών καλλιτεχνών και από εκεί και πέρα υπάρχουν τα πάντα: dance, pop, rock, electro, κλασικά παλιά τραγούδια, λαϊκά κομμάτια αλλά και έντεχνα, ανάλογα με την ώρα», λέει.

 - Πώς είναι η συνεργασία σου με την Τάμτα και την Demy;
Δεν είμαστε τυχαία έξι σεζόν μαζί με την Τάμτα. Είναι πολύ καλό παιδί, υπέροχη φωνή, αγωνίστρια. Τη σέβομαι. Δεν φοβάται να παίζει και να τσαλακώνεται στην πίστα και της αρέσει να πειραματίζεται μουσικά. Την αγαπώ, είναι φίλη μου και μου έχει δείξει μόνο καλά πράγματα στα χρόνια συνεργασίας μας. Η Demy είναι πειθαρχημένη, έχει θετική ενέργεια, έχει πολύ καλή φωνή, είναι επαγγελματίας. Είναι καλή τραγουδίστρια. Νομίζω ότι είμαστε καλή ομάδα.


«Δεν είμαστε τυχαία έξι σεζόν μαζί με την Τάμτα. Είναι πολύ καλό παιδί, υπέροχη φωνή, αγωνίστρια. Τη σέβομαι, την αγαπώ και είναι φίλη μου»

- Θεωρείς ότι δεν έχουμε καλούς νέους τραγουδιστές;
Δεν έχουμε καλούς νέους τραγουδιστές. Αυτό που βλέπω είναι πολλά παιδιά να βγαίνουν από talent shows και να είναι ανέτοιμα σε επαγγελματικό επίπεδο. Είναι, όμως, λογικό γιατί δεν έχουν ξεκινήσει με φωνητικά κάθε βράδυ σε κάποια μουσική σκηνή για να έχουν εμπειρία. Εχουν μόνο το pure talent και τους βγάζουν στην αρένα να τραγουδήσουν με τους επαγγελματίες σε μεγάλα μαγαζιά. Το 2006, όταν ξεκίνησα, δεν μπορούσα να τραγουδήσω με την Αννα Βίσση ή τον Αντώνη Ρέμο και να ανοίγω το πρόγραμμα. Εκανα φωνητικά, εμφανιζόμουν σε μικρά μαγαζιά και τραγουδούσα για τους φίλους μου ώστε να αποκτήσω ρεπερτόριο και να πειραματιστώ για να μπορέσω να ανοίγω το πρόγραμμα για την Πέγκυ Ζήνα ή τους Onirama. Κι έτσι να φτάσω εδώ σήμερα. Υπάρχει μια συγκεκριμένη ροή πραγμάτων στη δουλειά και καλό είναι να τηρείται.


«Η Demy είναι πειθαρχημένη, έχει θετική ενέργεια, έχει πολύ καλή φωνή, είναι επαγγελματίας. Είναι καλή τραγουδίστρια. Νομίζω ότι είμαστε καλή ομάδα»


- Διάλεξες τον δύσκολο δρόμο.
Ναι, δεν πήγα σε κάποιο μουσικό ριάλιτι σόου και δεν εκτέθηκα στα media. Δεν προτίμησα τα μεγάλα σχήματα όπου θα εμφανιζόμουν ως τέταρτο όνομα. Ηταν αρκετά δύσκολα, είχα απορρίψεις προτού γνωρίσω τον Γιάννη Δόξα και μπω στη δισκογραφία. Απέρριπταν τη μουσική μου αλλά είναι φυσιολογικό όταν δέχονται 100 demo την ημέρα. Απευθυνόμουν σε λάθος ανθρώπους, όπως τραγουδιστές ή μάνατζερ, που είναι φυσιολογικό να μην ακούν ό,τι έστελνα, αλλά δεν ήξερα τον σωστό τρόπο.

- Ο τελευταίος σου δίσκος «Μόνο εξ επαφής» από την Cobalt Music έγινε πλατινένιος και έκανε πολλές επιτυχίες. Τι ετοιμάζεις τώρα;
Το «Μόνο εξ επαφής» σε στίχους της Ελεάνας Βραχάλη είναι ένα κομμάτι της ψυχής μου. Αυτό το τραγούδι είναι η αλήθεια μου. Ηταν από έναν δίσκο του οποίου πέντε τραγούδια έφτασαν στις πρώτες θέσεις στα charts και τον αγαπώ. Το νέο μου άλμπουμ έχει συντελεστές την ίδια ομάδα, δηλαδή στους στίχους την Ελεάνα Βραχάλη, στην ενορχήστρωση και την παραγωγή τον Χρήστο Σούμκα κι εμένα στη μουσική και την ερμηνεία. Είναι διαφορετικό από το «Μόνο εξ επαφής», είναι πολύπλοκο και πολύπλευρο άλμπουμ, με στοιχεία έθνικ, έντεχνα, ροκ, ποπ και electro dance και θα κυκλοφορήσει στις αρχές Νοεμβρίου.

- Παράλληλα, ετοιμάζεις ένα άλμπουμ με τον Γιώργο Νταλάρα και τον Μπάμπη Στόκα. Η Ελεάνα Βραχάλη φταίει γι’ αυτό! Εγώ το αποφάσισα;
Αυτοί πώς το αποφάσισαν! (γέλια) Η Ελεάνα έγραψε το βιβλίο «Φυλακές υψίστης ασφαλείας» σε στίχους και μου ζήτησε να το μελοποιήσω. Πρότεινα στον Γιώργο Νταλάρα να το ακούσει και δέχτηκε να ερμηνεύσει τα έξι κομμάτια. Θέλαμε ένα άνθρωπο για τα υπόλοιπα έξι και επειδή ο Μπάμπης Στόκας είναι τεράστιος καλλιτέχνης, του το προτείναμε με την Ελεάνα. Αφού το άκουσε live, μας είπε απλά: «Είμαι μέσα». Υπολογίζουμε να κυκλοφορήσει κοντά στα Χριστούγεννα από την Cobalt.

- Πώς είναι η εμπειρία να συνεργάζεσαι με τον Γιώργο Νταλάρα;
Ο Γιώργος Νταλάρας είναι ο μουσικός μου ήρωας. Οταν χώρισαν οι γονείς μου σε ηλικία 6 ετών, άκουγα αποκλειστικά τους δίσκους του και ήταν η παρέα μου. Γνωρίζω καλά τη δισκογραφία του, με έμαθε να ακούω ελληνική μουσική και γνώρισα όλους τους μεγάλους συνθέτες όπως ο Σταύρος Κουγιουμτζής, ο Μάνος Λοΐζος, ο Απόστολος Καλδάρας, ο Χρήστος Νικολόπουλος, ο Αντώνης Βαρδής. Ως παιδί είχα φοβερό δέσιμο μαζί του, πήγαινα σε συναυλίες, εκτιμώ τον λόγο, τη μόρφωσή του αλλά κυρίως τη γνώση του πάνω στη μουσική και το ότι τα έχει μάθει όλα μόνος του.

Δούλεψε γι’ αυτό που πιστεύει, όπως κι εγώ. Εχει χιούμορ, είναι δοτικός, δουλεύει ώρες στο στούντιο, φεύγει τελευταίος και σέβεται τη δουλειά όλων. Δεν έχει κόμπλεξ -για παράδειγμα ότι ανήκω σε άλλο είδος μουσικής-, θεωρεί ότι η μουσική είναι μία και απλά πρέπει να είναι καλή. Είναι φοβερό μετά από τόσα χρόνια να γνωρίζεις κάποιον που έχεις μυθοποιήσει και να μην τον απομυθοποιείς.

Και επειδή έχω συνεργαστεί με μεγάλα ονόματα, δεν ψαρώνω εύκολα. Στην πρώτη μου συνεργασία με την Ελενα Παπαρίζου την έβλεπα να ερμηνεύει το τραγούδι μου και έβγαζα από παντού καρδούλες. Μετά από 70 τραγούδια, που έγιναν επιτυχίες σε συνεργασία με μεγάλους καλλιτέχνες, δεν είναι το ίδιο. Με τον Νταλάρα βγάζω πάλι καρδούλες. Ο Νταλάρας με ψάρωσε με το ήθος του, τη συνέπειά του, την καλλιτεχνικότητά του και το ταλέντο του.

- Οταν γράφεις ένα τραγούδι, έχεις στο μυαλό σου κάποιον συγκεκριμένο ερμηνευτή;
Ποια διαδικασία ακολουθείς; Ναι, γράφω πάνω στις φωνές τους. Και απογοητεύομαι σαν μικρό παιδί όταν τους πάω ένα τραγούδι και δεν το καταλαβαίνουν. Δεν το πετάω, απλώς το προτείνω κάπου αλλού και συνήθως ευτυχεί όταν ακουστεί. Παίρνω, π.χ., τον Γιώργο Μαζωνάκη, του λέω «έλα να ακούσεις τα τραγούδια σου», έρχεται με τα γλυκά του, παίζω με μια κιθάρα και διαλέγει τα τραγούδια του. Οταν άκουσε το «Τέρμα», είπε «Αυτό είμαι εγώ». Αυτό εγώ δεν θα μπορούσα να το ερμηνεύσω. Δεν ήταν ο Σαμπάνης, ήταν ο Μαζωνάκης. Το «Ανεμοδαρμένα ύψη» το έδωσα να το ερμηνεύσει η Καίτη Γαρμπή και μου έλεγαν όλοι: «Γιατί;». Ετσι ένιωσα. Και είχα δίκιο. Είχα γράψει και κάποια τραγούδια για τον Δημήτρη Μητροπάνο, αλλά δεν πρόλαβα να του τα δείξω. Τα έχω στο συρτάρι και δεν θα τα δώσω. Δεν μπορώ να φανταστώ να τα λέει άλλος.

- Ενιωσες σε κάποιο σημείο να χάνεις την ισορροπία σου;
 Οχι, δεν άλλαξα φίλους, ρούχα, συνήθειες και συνεχίζω να μένω στην ίδια γειτονιά. Εχω τρέξει σε παγκόσμιο πρωτάθλημα, έχω δει δίπλα στο όνομά μου στο video wall να γράφει «παγκόσμιο ρεκόρ». Εχω τρέξει με τον Γιουσέιν Μπολτ, τον Κώστα Κεντέρη και άλλους μεγάλους αθλητές, οπότε δεν μου λέει κάτι. Δεν θα την ψωνίσω επειδή λέω κάποιο τραγουδάκι. Είναι μια δουλειά, ένα επάγγελμα.

- Πώς ένας αθλητής που έχει στεφθεί πρωταθλητής στίβου και έχει στην κατοχή του 14 χρυσά πανελλήνια μετάλλια μπλέκεται με τη μουσική και τη νύχτα;
 Ο αθλητισμός «έτρεχε» παράλληλα με τη μουσική. Από 5 ετών σπουδάζω στο ωδείο, ενώ με τον αθλητισμό ασχολήθηκα αργότερα. Απλώς, εκεί διακρίνεσαι νωρίτερα και φαίνεται αν είσαι καλός στο photo finish. Στη μουσική είναι διαφορετικά. Δεν υπάρχει αντικειμενικότητα και θέλει χρόνο. Ο στίβος ήταν μια ανάγκη μου με μικρότερο κύκλο ζωής. Εζησα καταπληκτικές στιγμές, έμαθα πολλά πράγματα, αλλά έφτασα σε ένα σημείο όπου έπρεπε να μπω σε άλλες διαδικασίες. Να βρω έναν σύλλογο να μου δίνει χρήματα, χορηγούς, να κάνω παλαβές προπονήσεις, να μην έχω ζωή, μέχρι και την κοπέλα μου να βλέπω με το σταγονόμετρο. Δεν είχε πλάκα πια. Δεν ήταν κάτι με το οποίο περνούσε καλά η ψυχή μου. Ακόμα, η μουσική δεν σημαίνει νύχτα. Νύχτα είναι το βιοποριστικό κομμάτι της και είναι δυο φορές την εβδομάδα.

- Ο άνθρωπος που σε ώθησε στη μουσική είναι η μητέρα σου. Ποια είναι η σχέση σας;
 Από μικρή ηλικία η μητέρα μου είδε κάτι, μάλλον επειδή μάθαινα αμέσως όλα τα τραγούδια, τα ερμήνευα και ήμουν συνεχώς πάνω από ένα πικάπ. Με έγραψε στο ωδείο και ξόδεψε όλο της τον μισθό για να μου πάρει μια κιθάρα, αλλά έπιασε τόπο. Ακόμα, με ώθησε να πάω τα τραγούδια μου σε δισκογραφικές εταιρείες. Η μητέρα μου είναι η μεγαλύτερή μου καψούρα. Γενικά αγαπώ και στηρίζω την οικογένειά μου και είμαι εκεί στα σημαντικά.

- Στην προσωπική σου ζωή δεν κρύβεσαι αλλά είσαι χαμηλών τόνων. Ενοχλείσαι από τα δημοσιεύματα;
Στην αρχή τα αντιμετώπιζα αμήχανα. Τώρα δεν τα κοιτάω. Οταν πηγαίνουμε με την Αννα (σ.σ.: Πρέλεβιτς) να δούμε έναν καλλιτέχνη, είναι λογικό να έχει φωτογράφους στο μαγαζί. Από την άλλη, τις τέσσερις φορές τον χρόνο που βγαίνω έξω, δεν θα πάω μόνος μου αφού είμαι σε σχέση. Θέλω να βγω με την κοπέλα μου, να διασκεδάσουμε, να περάσουμε καλά. Δεν μου αρέσει να πηγαίνω μόνος μου στα μπουζούκια. Να κάνω τι;

- Να βγεις με αντροπαρέα;
 Δεν είμαι τέτοιος τύπος. Εχω καταφέρει να είμαστε μια παρέα όλοι, οι φίλοι μου και η Αννα. Εκείνες τις φορές που θα πάω, δεν είμαι αγενής με τους φωτογράφους γιατί είναι η δουλειά τους. Κοίτα, δεν κάνω σχέση απλώς για να κάνω. Εχω σχέση με την Αννα. Δεν έχω πρόβλημα να μείνω και μόνος γιατί το έχω κάνει για δύο χρόνια στο παρελθόν. Βρήκα, όμως, την Αννα με την οποία αξίζει να κάνω σχέση.

- Ο γάμος και η δημιουργία οικογένειας είναι στα άμεσα σχέδιά σου;
 Ο γάμος συνδέεται περισσότερο με την απόκτηση ενός παιδιού, κάτι που δεν το προγραμματίζεις. Το παιδί είναι επιλογή της γυναίκας γιατί εκείνη ασχολείται κυρίως. Οταν μια γυναίκα είναι συναισθηματικά ώριμη, είναι τιμή σου να σου πει ότι σε έχει επιλέξει για πατέρα του παιδιού της. Και αν την αγαπάς τότε, εφόσον μπορείς, κάνεις ένα παιδί μαζί της. Θέλω να κάνω παιδιά γιατί μου αρέσουν πολύ. Είμαι άνθρωπος της ευθύνης, οπότε νομίζω ότι θα είμαι καλός πατέρας.