Στους ονειρικούς κήπους του Cecil Beaton

Ονομαστός για τις φωτογραφίες του για το περιοδικό «Vogue», τα βασιλικά πορτρέτα και τα πολυτελή κοστούμια του για το θέατρο και τον κινηματογράφο, ο φωτογράφος, ζωγράφος και αυθεντικός κοσμοπολίτης σερ Σέσιλ Μπίτον ήταν ταυτόχρονα ένας ποιητής της εικόνας. Και πίσω από κάθε εικόνα του, υπήρχε πάντα ένας κήπος. «Ο κήπος είναι η μεγαλύτερη χαρά της ζωής μου, μετά τους φίλους μου. Γι’ αυτά τα δύο αξίζει να ζει κανείς», έγραφε το 1979.

Σήμερα, η έκθεση «Cecil Beaton’s Garden Party» που παρουσιάζει το Garden Museum στο Λονδίνο εξερευνά για πρώτη φορά πώς τα λουλούδια και οι κήποι αποτέλεσαν μόνιμη έμπνευση σε κάθε έκφανση της τέχνης του Βρετανού δημιουργού. Από τις πρώτες του ανθοσυνθέσεις στο Κέιμπριτζ μέχρι τις ονειρικές φωτογραφίες και τα κοστούμια της Οντρεϊ Χέπμπορν στην ταινία «Ωραία μου Κυρία» που του χάρισαν το Οσκαρ, τα λουλούδια δεν ήταν απλώς σκηνικό, ήταν συμπρωταγωνιστές.

Η έκθεση ταξιδεύει μέσα από τους κήπους των εξοχικών κατοικιών του Ashcombe House και Reddish House στο Γουιλσάιρ της Αγγλίας. Στο Ashcombe House είχε διοργανώσει το θρυλικό garden party του 1937, το «Fête Champêtre», με 300 καλεσμένους, στολές-υπερθέαμα, σερβιτόρους με μάσκες και ένα σουρεαλιστικό ροζέ παλτό που σχεδίασε ο ίδιος και εκτίθεται σήμερα στο μουσείο. Αλλά και στο Reddish House, όπου μετακόμισε το 1947, ο Μπίτον δημιούργησε έναν πραγματικό ανθόκηπο ονείρων.
Οι χώροι του σπιτιού πλημμύριζαν από ανθοδέσμες, «πολύ συχνά προς απογοήτευση του κηπουρού», όπως σημειώνει ο επιμελητής Αντριου Τζίντζερ.

Στο Λονδίνο, το σπίτι του στο Νότιο Κένσινγκτον ήταν γεμάτο λουλούδια κομμένα από τον κήπο του Reddish και με παρτέρια γεμάτα ντάλιες. «Τι τύχη να έχω αυτό το σπίτι», γράφει ο ίδιος σε ένα από τα ημερολόγια που εκτίθενται. Η ίδια τύχη φαίνεται να χαμογέλασε και στη σχεδιάστρια εξωτερικών χώρων Τάνια Κόμπτον, που σήμερα επιμελείται τον κήπο του Reddish.

Το μονοπάτι με τα κυπαρίσσια έχει πλέον στρωθεί με άγριες ορτανσίες, ενώ στο πλακόστρωτο και στα σκαλοπάτια εμφανίζονται ποώδη φυτά όπως ο εντυπωσιακός «Μανδύας της κυρίας» (Αλχημίλλη), που ο Μπίτον λάτρευε. Οπως σημειώνει η Κόμπτον, υπήρξε μια «θαυμαστή συνεργία» μεταξύ των εικόνων εποχής που ανακάλυψε στο αρχείο του Sotheby’s και των σύγχρονων τάσεων.

Η έκθεση παρουσιάζει φωτογραφίες, σχέδια κοστουμιών και σκηνικών, προσωπικά αντικείμενα και ανέκδοτο αρχειακό υλικό, όπως πορτρέτα της βρετανικής βασιλικής οικογένειας, όπου ο φωτογράφος χρησιμοποίησε ζωγραφισμένα φόντα και αληθινά λουλούδια για να προσδώσει μια νέα, φρέσκια εικόνα στο Στέμμα. Αξιοσημείωτο είναι και το κεφάλαιο του Μπίτον ως σχεδιαστή κοστουμιών όπερας και μπαλέτου, μέσα από συνεργασίες με τον διάσημο χορευτή Φρέντερικ Αστον της Βασιλικής Ακαδημίας.

Παρουσιάζονται σχέδια και κοστούμια από εμβληματικές παραστάσεις όπως τα «Φαντάσματα» και «Μαργαρίτα και Αρμάνδος», με έμφαση στη floral τεχνοτροπία του - ζωντανή, ανάλαφρη και απόλυτα φυσική.

Μια έκθεση σχεδόν αφορμή για να επισκεφτεί κανείς το Λονδίνο, σε επιμέλεια της Εμα Χάουζ και σχεδιασμό του Λουκ Εντουαρντ Χολ, είναι μια πλήρης αισθητική εμπειρία: ένας συνδυασμός μνήμης, φαντασίας και αληθινής αγάπης για τη φύση.