Χρ. Ι. Στεφανάδης

«Οι ψυχολόγοι λένε ότι υπάρχουν πέντε στάδια διαχείρισης συναισθημάτων μετά από κάποια μεγάλη απώλεια. Εν προκειμένω, ήταν η απώλεια της εξουσίας: H άρνηση, ο θυμός, η διαπραγμάτευση, η κατάθλιψη και η αποδοχή. Αν κρίνω από το ύφος σας είστε στο στάδιο του θυμού. Εύχομαι να φτάσετε στο στάδιο της αποδοχής χωρίς να περάσετε από τα άλλα δύο στάδια»...

Πράγματι, ήδη από το 1969 , η Elisabeth Kübler-Ross στο βιβλίο της “On Death and Dying”, περιέγραψε τα πέντε στάδια που περνάει κάποιος μέχρι να αποδεχθεί μια πολύ δυσάρεστη κατάσταση , όπως είναι μια μεγάλη απώλεια. Τα πέντε αυτά στάδια της απώλειας δεν εμφανίζονται κατ' ανάγκη σε συγκεκριμένη σειρά. Μπορεί κάποιος να περάσει όλα τα στάδια ανώδυνα και να φτάσει στο τελικό στάδιο , δηλαδή την αποδοχή της απώλειας. Ειδικότερα, τα στάδια αυτά χαρακτηρίζονται :

Η Άρνηση
Η πρώτη αντίδραση στην απώλεια, είναι η άρνηση της πραγματικότητας. Είναι μια φυσιολογική ψυχολογική αντίδραση άμυνας. Είναι ένας μηχανισμός που μετριάζει το άμεσο σοκ από την απώλεια.

Ο Θυμός
Όταν υποχωρήσει η άρνηση, το τραυματικό βίωμα της απώλειας επανεμφανίζεται. Τότε έρχεται μια δεύτερη γραμμή άμυνας του ψυχισμού, ο θυμός. Συνήθως ο θυμός εστιάζεται σε πρόσωπα ή καταστάσεις που το άτομο θεωρεί υπεύθυνα για την απώλεια.

Η Διαπραγμάτευση
Μετά τον θυμό, έρχεται η ανάγκη να ανακτήσει το άτομο τον έλεγχο της κατάστασης. Η «διαπραγμάτευση» με την οδυνηρή πραγματικότητα, βοηθάει στην εξοικείωση με αυτήν. Είναι η τελευταία γραμμή άμυνας του εγκεφάλου για την διατήρηση της ψυχικής υγείας.

Η Κατάθλιψη
Υπάρχουν δύο μορφές κατάθλιψης που σχετίζονται με την απώλεια. Η πρώτη είναι μια αντίδραση στις συνέπειες που σχετίζονται με την απώλεια. Η δεύτερη σχετίζεται με την προετοιμασία για την αποδοχή των συνεπειών της απώλειας.

Η Αποδοχή
Είναι η ευνοϊκότερη εξέλιξη της ψυχολογικής θύελλας που προκαλείται μετά από μια μεγάλη απώλεια. Η φάση αυτή χαρακτηρίζεται από σχετική ψυχική ηρεμία. Χωρίς να είναι μια ευτυχισμένη περίοδος, διακρίνεται από την φάση της κατάθλιψης.

Ο τρόπος για να αποφύγει κάποιος μετά από μια μεγάλη απώλεια, την επώδυνη διέλευση από όλα τα παραπάνω στάδια, που πολλές φορές μπορεί να κλονίσουν την ψυχική του υγεία, είναι η αποδοχή της, έστω και πολύ δυσάρεστης , πραγματικότητας. Κάθε διαφορετική αντιμετώπιση, το μόνο που επιτυγχάνει, είναι να παρατείνει το ψυχολογικό αδιέξοδο του ατόμου.

Αυτές οι επιστημονικές αλήθειες, ερμηνεύουν την οργή του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης ,που κατακλύζει ασύμμετρα και απρόσφορα τον αντιπολιτευτικό του λόγο.
Ερμηνεύουν την οργή και άλλων στελεχών της αξιωματικής αντιπολίτευσης, στην κριτική προς την κυβέρνηση, σε καθημερινή βάση.

Μια οργή που σε καμία περίπτωση δεν δικαιολογείται από την αντικειμενική πραγματικότητα.

Τελευταίο παράδειγμα, οι οργισμένες αντιδράσεις της αξιωματικής αντιπολίτευσης, στις σύννομες ενέργειες της αστυνομίας για την εκκένωση των παράνομων καταλήψεων…Κραυγές για αστυνομικό κράτος, για βία, για αναίτια κακοποίηση πολιτών , για χουντικές πρακτικές…

Ενώ εσκεμμένα ξεχνούν τις ίδιες σύννομες δράσεις της Ελληνικής αστυνομίας, σε ανάλογες περιπτώσεις ελέγχου της ανομίας και επί δικής τους διακυβέρνησης…
Άλλο πρόσφατο παράδειγμα, αφορά τις οργισμένες επιθέσεις στην κυβέρνηση, με αφορμή τους νέους διοικητές των νοσοκομείων, καθώς και τις οργισμένες επιθέσεις που αφορούν τα βιογραφικά στοιχεία άξιων μελών της κυβέρνησης ( που διαπίστωσαν παρατυπίες), «ξεχνώντας» εσκεμμένα, το όργιο αναξιοκρατικών επιλογών σε όλα τα επίπεδα, κατά τα χρόνια της προηγούμενης διακυβέρνησης…

Επίσης, η οργισμένες δηλώσεις για το μεταναστευτικό-προσφυγικό ζήτημα, ένα πρόβλημα όμως, που για την διόγκωση του φέρουν βασική ευθύνη…
Παραδείγματα οργισμένων αντιδράσεων από την αξιωματική αντιπολίτευση υπάρχουν πάρα πολλά.

Το συμπέρασμα όμως είναι ένα. Η ασύμμετρη οργή, έχει προφανώς ψυχολογική βάση. Την απώλεια της εξουσίας. Της εξουσίας, που ανέλαβαν, επιστρατεύοντας κάθε μέσο, για να αποσπάσουν την ψήφο του Λαού. Την εξουσία όμως που διαχειρίστηκαν ανεπιτυχώς και σε ορισμένες περιπτώσεις επικίνδυνα για την χώρα.

Και ο Λαός αντέδρασε, και με την ψήφο του ανέθεσε την εξουσία στην σημερινή κυβέρνηση.

Η οργή όμως της αξιωματικής αντιπολίτευσης από την απώλεια της εξουσίας , είναι πολύ κακός σύμβουλος. Και για τους ίδιους, αλλά κυρίως για την ομαλή λειτουργία του Δημοκρατικού μας πολιτεύματος.

Πιστεύω να εισακουσθεί η ευχή του Πρωθυπουργού ,δηλαδή να φθάσουν στο στάδιο της αποδοχής σύντομα.

Για το καλό της πατρίδας!

* Ο Χριστόδουλος Ι. Στεφανάδης
Είναι καθηγητής καρδιολογίας